Bilêvkirin

biguhêre
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî mane mane
Îzafe maneya
mana
maneyên
manên
Çemandî mane
manê
maneyan
manan
Nîşandera çemandî mane
manê
wan maneyan
wan manan
Bangkirin mane
manê
maneyino
manino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî maneyek
manek
maneyin
manin
Îzafe maneyeke
maneke
maneyine
manine
Çemandî maneyekê
mane
maneyinan
maninan

mane

  1. Gotinên diyar dikin ka peyvek yan tiştek çi ye.
    Hevmane: wate
  2. anku, wate, bi gotinek din
    Ez naçim mane ez dê li vir bimînim.
  3. bahane, hêcet, hincet

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Hevreha soranî مانا(mana), herdu ji erebî معنى(me'na).

Formeke lêkerê

biguhêre

mane

  1. formek tewandî ye ji lêkera man
    Ew li kû mane?

mane

  1. ma ne, ne wisa, ne wilu, awayê ku mirov tiştekî dibêje û tekîd dike ka wisaye an jî ne
    Te sibahî taqîkirin ya heyî, mane?

Bilêvkirin

biguhêre

mane

  1. pûrtê stûyê dewaran, bijû, milek[1]

Çavkanî

biguhêre
  1. Ferhenga Kurdî-Îngîlîzî ya Salah Sadallah

māne nêtar

  1. (zeman) sibe, spêde (destpêka rojê)

mane nêr

  1. (mirov) mêr, zilam, zelam (mirovê nêr yê mezinbûyî)

mane

  1. (mirov) mêr, zilam, zelam (mirovê nêr yê mezinbûyî)