cewr

Kurmancî

navdêr, mê

Wate

1. kotekî, zordarî, tade, zilm, stem

Bikaranîn

Lêker:

• cewr kirin

Navdêr:

• cewrkirin

Rengdêr:

• cewrkirî

Herwiha

• cewir

Bide ber

• cewrik

Jê

• bêcewr
• bêcewrî
• bicewr
• cewrdar
• cewrî

Hevbeşawend

• cewr
• dewr
• zewr
• xewr
• ewr
• hewr
• gewr
• stewr
• xewr
• ewr

Ji wêjeya klasîk

Ko xidmetkarê dêrîn î
Te pir cewr û cefa dî ne
Di sulûk û se'y û cehdê daMelayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640

Werger

• Tirkî: çevir → tr, enik → tr, büyük balık → tr, encik → tr, ^?yavru → tr, ^?cevir → tr