dîndarî

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dîndarî	dîndarî
Îzafe	dîndariya	dîndariyên
Çemandî	dîndariyê	dîndariyan
Nîşandera çemandî	wê dîndariyê	wan dîndariyan
Bangkirin	dîndariyê	dîndariyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	dîndariyek	dîndariyin
Îzafe	dîndariyeke	dîndariyine
Çemandî	dîndariyekê	dîndariyinan

dîndarî mê

1. peristina dînekî anku olekê,
   oldarî, ayîndarî, dîndarbûn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. ayîndarbûn^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دینداری‎

Herwiha

• dîndarîtî
• dîndartî

Etîmolojî

Ji dîndar +‎ î.

Ji wêjeya klasîk

• Debt û neseq û nizam û deywan
  Dîndarî û dewlet û diyanet
  Serdarî û sewlet û siyanet — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Werger

• Almanî: Ergebenheit → de m, Frömmigkeit → de m, Religiosität → de m
• Erebî: تدين‎ → ar, تقوى‎ → ar, ^?التدین‎ → ar
• Îngilîzî: religiousness → en, piousness → en, pietism → en, ^?pietistic → en, ^?godliness → en, ^?piety → en, ^?piosity → en
• Tirkî: dindarlık → tr