destbelavî

Kurmancî

Navdêr

destbelavî mê

1. rewşa destbelavbûnê
2. belav, zêhakarî, israf, bêsexbêrî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• (Lêker) destbelavî bûn
• (Lêker) destbelavî kirin

• (Navdêr) destbelavîbûn
• (Navdêr) destbelavîkirin

Etîmolojî

Ji destbelav + -î

Werger

• Îngilîzî: dissipate → en
• Tirkî: batakçılık → tr, müsriflik → tr, savrukluk → tr, savurganlık → tr, israf → tr