mamir

Kurmancî

Navdêr

mamir

mamir mê

1. varik, warik,
   mirîşka ciwan ya ku hê bihêk neketiye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مامر‎

Herwiha

• mamirk

Etîmolojî

ma- (mê) + -mir (mirîşk û teyrên wek wê) ji zimanên îranî

Werger

• Erebî: فرخة‎ → ar
• Îngilîzî: pullet → en, hen → en
• Tirkî: ^?kümes hayvanları → tr, ^?evcil → tr

Kurdiya başûrî

Navdêr

mamir

1. Bi alfabeya latînî nivîsina مامر‎.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)