merbêr

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /mɛɾˈbeːɾ/
• Kîtekirin: mer·bêr

Navdêr

merbêr

merbêr mê

1. bêr, mer, metirke, bêrik, merik, kurek, amûra pêkolandina axê
   • Rast e, "merbêr" û "merbêl" jî heman "bêr" e. Corekê bêrê heye ku devê wê tûj e û pêpikekê darînî pê ve ye ji bo ku mirov pêyê xwe dane ser û bêrê pê di axê re bike. Ji vî corî re dibêjin "mera metirke" yan "metirke". — (Newzad Hirorî di koma "Zimanê Kurdî" ya li ser Rûnameyê de, 1/2012)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: مه‌ڕبێر‎

Herwiha

• merbêl
• merrbêl
• merrbêr

Etîmolojî

Ji mer + bêr.

Werger

• Erebî: مجرفة‌‎ → ar, ^?السخین‎ → ar, ^?المقحاة‎ → ar, ^?الهذأة‎ → ar
• Îngilîzî: shovel → en, spud → en, ^?spade → en
• Tirkî: kürek → tr