rûniştvan

Kurmancî

Navdêr

rûniştvan

1. Kesa/ê ku mala wê / wî li derekê ye.

   Hevmane: şênî, dêman, daniştvan

   Ez rûniştvanê Dihokê me. ― Mala min li Dihokê ye.

   Ev pênc sal e ku ew rûniştvana Spanyayê ye. ― Mala wê li Spanyayê ye

2. Hemû mirovên ku li welatekî yan bajarekî yan gundekî dijîn.

   Hevmane: gelhe, nifûs

   Hejmara rûniştvanên vî welatî 20 milyon e.

Herwiha

• rûnişvan
• rûnişker
• rûniştker

Jê

• rûniştvanî
• rûniştvanîtî
• rûniştvantî

Etîmolojî

Ji rûniştin - -in + -van.

Bi zaravayên din

• Soranî: danîştwan
• Zazakî: rûniştox, roniştox

Werger

• Almanî: Einwohner → de m, Bewohner → de m, Stadtbewohner → de m
• Danmarkî: beboer → da, indbygger → da
• Esperantoyî: loĝanto
• Farisî: ساکن‎ → fa, مقیم‎ → fa, ساکن‎ → fa
• Ferî: íbúgvi
• Fînî: asukas → fi
• Fransî: habitant → fr m, habitante → fr m
• Frîsî: bewenner
• Holendî: bewoner → nl
• Îngilîzî: inhabitant → en, resident → en, settler → en, residentiary → en
• Katalanî: habitant → ca, resident → ca
• Papyamentoyî: habitante
• Portugalî: habitante → pt, morador → pt
• Spanî: habitante → es, habitador
• Swahîlî: mwenyeji → sw
• Swêdî: invånare → sv
• Tirkî: sakin → tr, oturan, ikamet eden kimse, yerleşimci, sekene → tr, ^?ahali → tr, ^?mukim → tr