serkundir

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
serkundir	serkundirtir	herî serkundir

serkundir

1. Kesê bêpor, an por lê weşiyayî. serrût
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji ser +‎ kundir.

Werger

• Farisî: کله کدویی‎
• Tirkî: iri kafalı, kabak kafalı → tr, saman kafalı, sepet kafalı → tr, kabak → tr, tas gibi → tr