Demosthenes (strategus)

Sphacteria et Pylos ubi Demosthenes Spartanos hoplitas suis copiis circumdedit et cepit.

Demosthenes (mortuus 413 a.C.n.) fuit ductor exercitus Atheniensis qui saepe strategus designabatur. Bello Peloponnesiaco primum cum Aetoliis et Ambraciotis vario Marte pugnavit (426 a.C.n.). Anno 425 a.C.n. gloriam sibi paravit dum instigante Cleone hoplitas Spartanos in insula Sphacteria ad deditionem compellit. Anno proximo classi praefectus iam in Megaris et Boeotia oppugnandis rem male gessit et anno 421 a.C.n. paci Niciae signum suum adposuit. Anno 413 a.C.n. Niciae in Siciliam cum classe auxilio missus in Atheniensium clade periit. Post primam pugnam infeliciter gestam statim Athenas cum classe redire quidem volebat sed Nicias ob religiosam superstitionem exercitum morabaturː quod consilium Atheniensibus exitio fuit.

Apud Aristophanem

In Equitibus Aristophanis (424 a.C.n.) Demosthenes unus e Demi, hoc est Populi, servis est quos coservus Paphlagon (hoc est Cleon) domino consentiente vexare solet. Igitur una cum comite Nicia malorum remedium quaerit et potentiam Paphlagonis apud Populum adiuvantibus equitibus subvertere conatur.

Fontes

• Aristophanes, Equites
• Plutarchus, Vitae Parallelaeː Nicias
• Thucydides, De bello Peloponnesiaco

Plura legere si cupis

• Daniel Babut, "L'épisode de Pylos-Sphactérie chez Thucydide : l'agencement du récit et les intentions de l'historien", MOM Éditions, 1994ː 641-661
• Joseph Roisman, The General Demosthenes and his use of Military Surprise, Franz Steiner Verlag, 1993. Recensio critica
• Maria Jimena Schere, "The argumentative function of the character of Demosthenes in Aristophanes' Knights", Circe de Clásicos y Modernos, 2013ː 67-84.

Nexus externi

• Demosthenes apud Livius.org Nota bene tamen quod in prima parte auctor Ambraciotas cum Acarnanensibus confudit.