Jump to content

Hippomenes

E Vicipaedia
Atalanta et Hippomenes, Guido Reni, circa 1622–1625.

Hippomenes (Graece Ἱππομένης), etiam Melanion (Μελανίων vel Μειλανίων) appellatus,[1] in mythologia Graeca fuit filius Amphidamatis Arcadiani[2] aut Megarei Onchesti[3] ac maritus Atalantae. Innotuit unus e discipulis Chironianis, qui alios discipulos in studio provocationum difficilium suscipiendorum superavit.[4] Inscriptiones dicunt eum esse unum ex venatoribus Calydonianis.[5]

Nexus interni

Notae

[recensere | fontem recensere]
  1. ↑ Melanion adhibetur a Pseudo-Apollodoro (Bibliotheca 3. 9. 2) et Pausanias (3.12.9); Meilanion fit in Xenophon (De Venatione 1.2, 1.7); Hippomenes fit in Theocritus (Idyll 3.40) atque Euripides (ut notus in Bibliotheca l.c.; cuius opus non exstat) et in plurimis scriptoribus Romanis. Ovidius in Ars Amatoria (2.188) et Propertius (1.1.9) nomen Milanion adhibent, ut videtur litteras Latinas pro Meilanion. Fortasse autem Melanion, filius Amphidamatis, et Hippomenes, filius Megarei, erant homines distincti, qui easdem partes invicem agunt.
  2. ↑ Pseudo-Apollodorus, Bibliotheca, 3.9.2
  3. ↑ Ovidius, Metamorphoses, 10.605.
  4. ↑ Xenophon, De Venatione 1.2, 1.7.
  5. ↑ Corpus Inscriptionum Graecarum, 8139, 8185a
Receptum de "https://la.wikipedia.org/w/index.php?title=Hippomenes&oldid=3768811"