Lingua Sindhuica
| Lingua Sindhuica سنڌي ٻولي | |
|---|---|
| Taxinomia | Lingua Neoindica e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae |
| Locutores | 21 000 000 |
| Sigla | 1 sd, 2 snd, 3 snd |
| Status publicus | |
| Officialis | Pakistania |
| Privata | India, alibi |
| Litterae | Litterae Sindhuicae |
| Scriptura | Abecedarium Arabicum |
| Procuratio | Sindhi Language Authority |
 | |
Lingua Sindhuica[1] (Sindhī) ad Linguas Indicas e divisione Indoiranica familiae Indoeuropaeae pertinet. In Pakistania et India adhibetur.
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ Christianus Lassen, Institutiones linguae Pracriticae (Bonnae, 1837) (Textus apud Google Books) app. p. 20
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]- De hac lingua apud Ethnologue
- Situs locutorum[nexus deficit] apud Linguist List
- Bibliographia huius linguae
 |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |