Rodericus (rex Visigothorum)

Haec est pagina de Hispania Visigothica. Ut hoc indagare, vide etiam Categoria:Hispania Visigothica.

Rodericus aut Rudericus (Gothice: Hroþareiks, Arabice: لذريق Ludharīq) fuit ultimus rex Visigothorum totius Hispaniae et rexit ab anno 710 ad 711.

Rodericus erat dux Baeticae. Vitiza defuncto, ab Aula Regia electus est. Filius Vitizae et fidelis suis contra Roderico rebelliones incipierunt.

Rodericus contra Vascones pugnavit et eos superavit. Quoque confirmavit Rodericus Librum Iudiciorum, sed pecuniarum carente thesauros Ecclesiae et coronas regum cepit.

Bellum civile

Rodericus electus est ab Aula Regia et pro magistratus nominavit fidelibus, ita Vitizani contra Rodericum rebellaverunt. Vitizani in Tarraconense Achilam II filium Vitizae elligerunt.

Ob has causas, anno 711 Vitizani auxilium Mauris petiverunt, ut Hispania invadire. Fabulae saeculi XV dicunt Rodericum cum filia Iuliani (comes Septae) cubuisse et Iuliani iniuriam inferrit itaque Iulianus auxilium Mauris petivit et Septem venduisse.

Amissio Hispaniae

Si plus cognoscere vis, vide etiam Proelium apud Transductos Promontorios.

Taric Abenciet cum copiis fretum Gaditanum navigavit et apud Calpem castros aedificavit. Hodie, haec castra "Gibraltar" appellantur (Gibraltar est Arabice "Mons Tariqi"). In mense Iulio, Rodericus in Cantabria pugnabat contra Vitizanos, sed adversus Mauros copias suas movit.

Eodem mense anni 711 proelium apud Transductos Promontorios pugnatum est. In hoc proelio, Rodericus occiditur et regnum Visigothorum terminavit. Copiae Taric longisimis hastis et multis saetis usis sunt. Exercitus Visigothorum consistit peditibus cum gladibus et securis et equitibus. In medio pugnae, cornu Visigothorum (a Oppa ductum) defecit ad Mauros.

De familia

Rodericus dicitur filium Chindasvinthi esse. In matrimonium duxit Egiolnam.

Fabulae de Roderico

Roderico defuncto, etiam dum regnum Asturiarum, haec fabula de sepulcro regis narrata erat:

De Roderico vero rege, cuius iam mentionem fecimus, non certum cognouimus interitum eius. Rudis namque nostris temporibus quum civitas Viseo et suburbis eius iussum nostrum esset populatus, in quadam ibi basilica monumentus inventus est, ubi desuper epitafion huiusmodi est conscriptus: Hic requiescit Rodericus ultimus rex Gotorum.

Fabulae saeculi XV

In Hispania Medii Aevi, fuerunt permulta carmina et fabulae (Hispanice: romances), qua de Roderico narrabant:

Romance del Reino Perdido [1] Las huestes de don Rodrigo desmayaban y huían cuando en la octava batalla sus enemigos vencían. Romance de la Pérdida de España [2] Los vientos eran contrarios, la luna estaba crecida, los peces daban gemidos por el mal tiempo que hacía,. Romance de la Venganza del Conde Don Julián[3] En Ceuta está don Julián, en Ceuta la bien nombrada para las partes de allende quiere enviar su embajada. Romance de la Penitencia de Don Rodrigo [4][nexus deficit] Después de que el rey don Rodrigo a España perdido había, íbase desesperado por donde más le placía; Romance de Egilona, viuda de Don Rodrigo [5] Quédate adiós, reina triste; quédate adiós, que me parto

De Regno deperdito Copiae domini Roderici languebant et fugebant cum in proelio octavo hostes [eas] superabant. De amissione Hispaniae Venti adversi erant Luna dum crescebat pisces lamentabant pessimum aërem diei De ultione comitis Iuliani Dominus Iulianus in Septa adest In Septa bene vocata, partibus ultramaris legationem mittere vult De poena Roderici Postea Rodericus rex Hispaniam amisserat desperate ambulabat ubi placeat De Egilona viudata Roderici Mane, vale, regina tristis mane, vale, [nunc] discedo.

Nota

Antecessor: Vitiza

Rex Visigothorum 710–711

Successor: Achila II

Nexus interni

• Reges Visigothorum
• Pelagius, dux Asturum
• Visigothi