Schola normalis superior (Lutetia)
Schola normalis superior (Lutetia)Civitas: Francia
Locus: 48°50′31″N 2°20′41″E
Rectio
Situs interretialis
Praetorium: Lutetia; Q125874931
Populus
Origo
Inceptio: 30 Octobris 1794
Tabula aut despectus
Schola normalis superior, vulgo École normale supérieure (compendiarie ENS), praeclarissima inter scholas superiores Franciae, in quinto arrotundimento Lutetiae in Via Ulmensi in Vico Latino patet. Constituta est anno 1794 ab Universitate Parisiensi libera, cuius alumnis alterius universitatis diploma etiam nunc obtinendum est, quamquam Monica Canto-Sperber, quae caput fuit ab anno 2005 usque ad annum 2012, creavit diploma scholae. Ex mense autem Martio 2022, caput scholae est Fredericus Worms.[1]
Acceptio
[recensere | fontem recensere]Ad instar aliarum scholarum superiorum (quae Lugduni et Gif-sur-Yvette inveniuntur) examen maturitatis scholasticum tantummodo acceptioni vix sufficit. Utique biennium tibi agendum est in classibus praeparatoriis, quae dicuntur. Quae te ad certamen praeparant contra sex milia discipulorum ex quibus centum optimi in humanioribus et centum optimi in naturalibus scientiis eligendi erunt. Victoribus status attribuitur, qui officialibus rei publicae similis videtur. Examinibus absolutis alii in universitatibus docturi, alii in oeconomia operam daturi sunt. Multitudo alumnorum origine burgensi sunt, quorum parentes proli gymnasia valde bona elegerunt ad cursum honorum insolitum parandum.
In nucleo autem schola ENS hospitio meritorio similis erat. Quoniam discipuli novi et grati in universitate quadam Lutentiensi studia incipiebant, quae apud ENS firmarent atque extenderent. Annis 1970 autem cursus scientiarum naturalium magis magisque in propriis aedibus (magistère interuniversitaire) fieri solebant. Nunc studiosi studiis brevioribus perfectis et terris peregrinis studiorum caussa visis res in universitatibus Parisiensibus solitis amplectantur ut magisterium publicum adipiscantur. Isti secundum regulas recentiores Bononienses una cum diplomate ENS confirmationem publicam nacturi sunt, quae inter gentes valeat.
Circuli otiosi
[recensere | fontem recensere]Sunt in SNS Circulus Latinus, in quo alumni et professores Latine loquuntur, et Κύκλος ἑλληνικός ubi Graece loquuntur. Le BOcal autem periodicum scholae est, quod singulis hebdomadibus divulgatur. Anno 2010 vero circulus inutilis conditus est, qui eum finem sibi imposuit ut non trivialibus actionibus quae nulli usui sint studeat et illas agat et ad illas agendas incitet. Est etiam taberna quae vocatur 'K-Fêt'.
Alumni illustres
[recensere | fontem recensere]- Ludovicus Althusser
- Paulus Appell
- Alfredus Baudrillart
- Henricus Bergson
- Leo Blum
- Gasto Boissier
- Petrus Bourdieu
- Hieronymus Carcopino
- Elme Maria Caro
- Amatus Césaire
- Mauritius Clavel
- Claudius Cohen-Tannoudji
- Victor Cousin
- Claudius Dagens
- Gerardus Debreu
- Ioannes Delumeau
- Carolus Diehl
- Petrus Duhem
- Georgius Dumézil
- Aemilius Durkheim
- Laurentius Fabius
- Ludovicus Farigoule alias Iulius Romains
- Dominicus Fernandez
- Albertus Fert
- Michael Foucault
- Ioannes Baptista Iosephus Fourier
- Numa Fustel de Coulanges
- Mauritius Genevoix
- Petrus Aegidius de Gennes
- Henricus Goelzer
- Ioannes Guitton
- Sergius Haroche
- Eduardus Herriot
- Ioannes Jaurès
- Ioannes Natalis Jeanneney
- Alanus Juppé
- Alfredus Kastler
- Marcus Lambron
- Iacobus Le Goff
- Emmanuel Le Roy Ladurie
- Bernardus Henricus Lévy
- Gabriel Lippmann
- Paulus Mantoux
- Mauritius Merleau-Ponty
- Andreas Miquel
- Ludovicus Néel
- Dominicus Noguez
- Ioannes de Ormesson
- Ioannes Baptista Perrin
- Paulus Painlevé
- Ludovicus Pasteur
- Henricus Patin
- Carolus Peguy
- Alanus Peyrefitte
- Aemilius Picard
- Ludovicus Poirier alias Iulianus Gracq
- Georgius Pompidou
- Bruno Racine
- Renatus Rémond
- Ioannes Franciscus Revel
- Oliverius Rolin
- Romanus Rolland
- Ioannes Paulus Sartre
- Ericus Emanuel Schmitt
- Paulus Sabatier
- Leopoldus Sédar Senghor
- Michael Serres
- Iulius Simon
- Paulus Veyne
- Andreas Weil
- Simona Weil
- Ioannes Christophorus Yoccoz
Rectores selecti
[recensere | fontem recensere]- Numa Dionysius Fustel de Coulanges (1880-1883)
- Ernestus Lavisse (1903-1919)
- Hieronymus Carcopino (1940-1941 et 1942-1944)
- Ioannes Bousquet (1971-1981)
- Georgius Poitou (1981-1989)
- Josyane Serre (1989-1990)
- Stephanus Guyon (1990-2000)
- Gabriel Ruget (2000-2005)
- Monica Canto-Sperber (2005-2012)
- Marcus Mézard (2012-2022)
- Fredericus Worms (2022-)
Notae
[recensere | fontem recensere]Nexus interni
Plura legere si cupis
[recensere | fontem recensere]- Le centenaire de l'Ecole Normale (1795-1895), Éditions Rue d’Ulm, 1994. Reeditio ad bicentenarium, prima editio 1895.
- Vincent Duclert (cur.), Savoir et engagement. Écrits normaliens sur l’affaire Dreyfus, Éditions Rue d’Ulm, 2006.
- Pascale Hummel (cur.), Pour une histoire de l'école normale supérieure. Source d’archives 1794-1993, Éditions Rue d’Ulm, 1995. Liber bicentenarii.
- Stéphane Israël, Les études et la guerre. Les Normaliens dans la tourmente (1939-1945), Éditions Rue d’Ulm, 2005.
- Jean-François Sirinelli, Génération intellectuelle : khâgneux et normaliens dans l'entre-deux-guerres, Paris, Fayard, 1988 Recensio critica Altera recensio critica
- Robert J. Smith, The École Normale Supérieure and the Third Republic, Albany, State University of New York Press, 1982 Recensio critica