Jump to content

curavi

E Victionario

Discretiva

curavi dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

cūrāvī

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
cūrāvī prima singularis perfectum activa indicativus cūrō (cūrāre)

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /kuːˈraːwiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: cū·rā·vī — morphologica: curav-i

curavi

[+/-]
Proprietates grammaticales
[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
curavi secunda singularis imperfectum activa indicativus curare
Appellatio pronuntiatusque
[+/-]
API: /kuˈravi/
Syllabificatio phonetica: cu·ra·vi — morphologica: cur-avi

Loci

[+/-]
Lucius Annaeus Seneca
-3…+65
Petronius Arbiter
ca. 14-66
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ante senectutem curavi, ut bene viverem, in senectute, ut bene moriar; bene autem mori est libenter mori. Da operam, ne quid umquam invitus facias. Quicquid necesse futurum est repugnanti, volenti necessitas non est. Ita dico: qui imperia libens excipit, partem acerbissimam servitutis effugit, facere quod nolit. Non qui iussus aliquid facit, miser est, set qui invitus facit. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [1][2]

saec. I.

  • Sed ego non mehercules corporaliter illam aut propter res venerias curavi, sed magis quod benemoria fuit. Si quid ab illa petii, nunquam mihi negatum; fecit assem, semissem habui; quicquid habui, in illius sinum demandavi, nec unquam fefellitus sum. Huius contubernalis ad villam supremum diem obiit. Itaque per scutum per ocream egi aginavi, quemadmodum ad illam pervenirem: scitis autem, in angustiis amici apparent. —Satyricon T. Petronii Arbitri [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

  • Sed providentia deum, quae nihil impunitum nocentibus permittit, priusquam iste clandestinis itineribus elaberetur, mane praestolatus ad gravissimum iudicii vestri sacramentum eum curavi perducere. —Metamorphoseon libri XI Apulei [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (Universitas Turicensis):  Tomus / Liber 6. 61, versus 2 — curavi
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: curavi.
  3. 3.0 3.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. LXI. — curavi
  4. 4.0 4.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Bibliotheca Augustana): Liber III. Capitulum III. Versus 8 — curavi