sanguine

Discretiva

sanguine dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sanguine	casus ablativus singularis	substantivi sanguis

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsan.gwi.ne/

(classice)

Syllabificatio phonetica: san·gui·ne — morphologica: sanguin-e

Dacoromane

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sanguine	casus genitivus/dativus singularis · genus femininum	adiectivi sanguin
sanguine	casus nominativus/accusativus pluralis · genus femininum	adiectivi sanguin
sanguine	casus genitivus/dativus pluralis · genus femininum	adiectivi sanguin

Appellatio pronuntiatusque

API: /san'gvi.ne/

Syllabificatio phonetica: san·gui·ne — morphologica: sanguin-e

Formae aliae

sangvine

Francogallice

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
sanguine	forma singularis · genus femininum	adiectivi sanguin

Appellatio pronuntiatusque

sanguine

API: [sɑ̃ˈɡin]

Syllabificatio phonetica: san·guine — morphologica: sanguin-e

Loci

C. Plinius Secundus
23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

ita est, miserita genuit id, cuius facillimo haustu inlibato corpore et cum toto sanguine exstingueremur, nullo labore, sitientibus similes, qualiter defunctos non volucres, non ferae attingerent terraeque servaretur qui sibi ipsi periisset. —Naturalis historia Plinii ^[1]^[2]

Fontes

↑ ^1.0 ^1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 63, [156] — sanguine
↑ ^2.0 ^2.1 Vicicitatio: sanguine.

[Plinius-1] 1.0 ^1.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 63, [156] — sanguine

[q-2] 2.0 ^2.1 Vicicitatio: sanguine.

[1]

[2]