Jump to content

tectum

E Victionario

Latine

[+/-]

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈteːktum/, [ˈteːktũ](classice)
Syllabificatio phonetica: tēc·tum — morphologica: tect-um

Notatio

[+/-]
← Latine: tegō, tegere

Nomen substantivum

[+/-]

tēct|um, -ī neut.

  1. √ Id, quod tegit, tegmen, praecipuē domōrum.[1]

Declinatio

[+/-]
n. sing. plur.
nom. tēctum tēcta I
gen. tēctī tēctōrum II
dat. tēctō tēctīs III
acc. tēctum tēcta IV
abl. tēctō tēctīs VI
voc. tēctum tēcta V

Dictiones collatae

[+/-]

Dictiones derivatae

[+/-]

Translationes

[+/-]

Discretiva

tectum dictio est in variis linguis:

Formae affines

[+/-]

Latine

[+/-]

Proprietates grammaticales

[+/-]
Forma Persona Tempus Vox Modus­ Casu Verbum
tēctum
—
—
—
 supinum­ accusativo tegō (tegere)
Forma Modus flexurae originis
tēctum casus accusativus singularis · genus masculinum participii tēctus
tēctum casus nominativus singularis · genus neutrum participii tēctus
tēctum casus accusativus singularis · genus neutrum participii tēctus
tēctum casus vocativus singularis · genus neutrum participii tēctus

Appellatio pronuntiatusque

[+/-]
API: /ˈteːktum/(classice)
Syllabificatio phonetica: tēc·tum — morphologica: tect-um

Fontes

  1. ↑ Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 673 — TECTUM, i, n.
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=tectum&oldid=209203"