Zéif

Lëtzebuergesch

[1] mënschlech Zéiwen

Substantiv f (pl: Zéiwen) Anatomie

Aussprooch (IPA): [t͡sɜɪf]

Bedeitungen:

1. en Deel vum Fouss
2. en Deel vun der Knuewelekwuerzel

Iwwersetzung: Anatomie

Bayresch: Zecha (bar) Englesch: toe (en) Däitsch: Zehe (de) Hollännesch: teen (nl) m