kal
Mofers
[bewirk]Zelfstenjig naamwaord
[bewirk]Lemma
[bewirk]kal m /kál/
- 't kallen euver e bestump óngerwerp
- (synoniem) anger waord veur kwatsj
- (synoniem) anger waord veur gespraek
- Aafbraeking
- kal
- Aafleijinge
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- aje kal: wäörd of spraokkundige kónstruksjes die ieëre gebroek waerde, mer allewiel nimmieë
- Dao is kal van det ...: Dao is spraok van det .../Dao wuuert gezag det ...
- Det is de kal neet waerd: Det is gaar neet van beteikenis.
- emes ane kal haje: te lang mit emes blieve kalle
- Es se-n euver t'r duvel kals, dan kump t'r of hae sjik zien baoj: Es se euver emes 'nt kalle bös, kump dae miens of 'ne vertaengewuuerdiger van dem ónverhöds liefelik aan.
- Es se-n euver t'r duvel kals, truueds se-n 'm op ziene stert: Es se-n euver emes 'nt kalle bös, kump dae zelf of 'ne vertaengewuuerdiger van dem ónverhöds liefelik aan.
- de kal ane gang (blieven) haje
- Dae stechelieër hèltj de kal ane gang, mer 't blief dan waal bie straeve.
- kal höbbe: väöl te zègken höbbe
- kal sjenjig maken aan get/emes: te väöl kallen euver get/emes
- laege kal: kal dae sterk gerich is op seksualiteit
- sjaele kal: kwatsj
- stómme kal: dóm dinger die gezag waere
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 177.
Verbuging
[bewirk]| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | kal | — | ||
| IPA | /kál/ | — | |||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | kal | — | ||
| IPA | /kál/ | — | |||
In anger spraoke
[bewirk]Wirkwaord
[bewirk]Neet-lemma
[bewirk]kal /kàl/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van kalle
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van kalle
- Aafbraeking
- kal