Naar inhoud springen

karate

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

karate ó /ka̽'rà:tə/

  1. 'n vechsport oet Japan wobie me gèn waopes gebroek
Aafbraeking
  • ka-ra-te
Kómaaf
  • Oet 't Japans: 空手 "karate".

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif karate
IPA /ka̽'rà:tə/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif karate
IPA /ka̽'rà:tə/

In anger spraoke

[bewirk]