Sigerico

Chest artícol a l'è scricc in Lumbàrt, ortograféa orientàl unificàda.

Sigerico (? – 415) l'è stat en rè dei Vizigòti che g'ha goernàt apéna per póch dé (sèt o quìndes a segonda de le fóncc) endel cors de l'an 415. El sò nòm el völ dì Re Vituriùs o Re de la Vitória (gòtich sigis-vitória e reiks-re).

Dòpo che gh'è stat copàt Ataulfo, per mà de 'n sicàre sostenidùr del general Sarus, che l'ìa stat copàt en precedènsa per ùrden de Ataulfo, s'è ambiàt fò 'na fàida e 'na guèra per el control del tròno 'ntra Sigerico, mèmber de la stìrpa dei Amali (compàgn de Sarus) e Wallia, mèmber de la famìa dei Baltingi compàgn de Ataulfo e Alarico. La mórt de Ataulfo e la salìda al tròno de Sigerico la par fà pensà a 'na vitória dei Amali, ma el comportamènt de chèsto endèi póch dé che l'è stat sö i g'ha fat cambià prèst la situasiù.

Endèi póch dé che l'è stat sö difàti el g'ha dimustràt sübet le sò edèe: el g'ha fat copà i sés fiöi de Ataulfo, per fà che nisü el püdìes reendicà dirìcc de desendènsa e 'l g'ha fat maltratà Galla Placidia, la édoa de Ataulfo e sorèla del emperadùr Onorio, ubligàda a marcià per dùdes miglia ensèma con dei óter prizunér denàcc al sò caàl. Chèsti facc i g'ha fat nàser en bèl pó de malcontét entra i sostenidùr dei Baltingi e isé apéna póch dé dòpo del sò insediamènt l'è stat eliminàt. El sò pòst l'è stat ciapàt de Wallia che 'l g'ha riportàt la famìa dei Baltingi söl tròno dei Vizigòti.