Books by Talin Suciyan
The history of Tanzimat in the Ottoman Empire has largely been narrated as a unique period of equ... more The history of Tanzimat in the Ottoman Empire has largely been narrated as a unique period of equality, reform, and progress, often framing it as the backdrop to modern Turkey. Inspired by Walter Benjamin’s exhortation to study the oppressed to understand the rule and the ruler, Talin Suciyan reexamines this era from the perspective of the Armenians. In exploring the temporal and territorial differences between the Ottoman capital and the provinces, Suciyan brings the unheard voices of Armenians into the present. Drawing upon the rich archival materials in both the Archives of the Armenian Patriarchate of Constantinople and the Ottoman Archives, Suciyan uses these to show the integral role Armenians played in all aspects of Ottoman life and argues that accounts of their lives are vital to accurate representation of the Tanzimat era. In shedding much needed light on the lives of those who were vulnerable, disadvantaged, and otherwise oppressed, Suciyan takes a significant step toward a more inclusive Ottoman history.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Talin Suciyan stellt eine andere Geschichte der Türkei vor, eine Geschichte, in deren Zentrum die... more Talin Suciyan stellt eine andere Geschichte der Türkei vor, eine Geschichte, in deren Zentrum die Überlebenden des Völkermordes an den Armenierinnen und Armeniern im Jahre 1915 sowie deren Nachfahren und ihre Quellen stehen. Suciyan hat erstmals die Veröffentlichungen des Istanbuler Patriarchates, zahlreiche armenischsprachige Zeitschriften, Jahrbücher und weitere schriftliche Primärquellen sowie eigene Interviews mit Quellen aus türkischen staatlichen Archiven zusammengebracht und wissenschaftlich ausgewertet. Anhand dieses umfangreichen Materials zeigt sie, dass der Alltag der armenischen Community wie der gesamten türkischen Gesellschaft geprägt ist von der permanenten Leugnung des Völkermordes, die den türkischen Staat vor, aber auch nach der Gründung der Republik auf allen Ebenen durchzieht. Welche Art von Gesellschaft hat sich so in den letzten hundert Jahren gebildet? Und wie haben Überlebende und Nachkommen in dieser Leugnungsgesellschaft gelebt?
Talin Suciyan wurde 2015 an der Ludwig-Maximilian-Universität in München zur Dr. phil. promoviert und hat sich dort im November 2019 habilitiert. Am dortigen Institut für den Nahen und Mittleren Osten ist sie derzeit (Frühjahr 2021) als Akademische Oberrätin auf Zeit und Privatdozentin tätig.
"Mit vielen Beispielen aus dem Alltag zeichnet Suciyan nach, was das bedeutet hat: Razzien, die Enteignung von Immobilien der Gemeinde, die Entführung schulpflichtiger Mädchen, die willkürlich praktizierte Wehrpflicht für die Mitglieder der Minderheiten, das Verbot von Armenischen Publikationen. [...] Das Ziel war: Die Armenier sollten assimiliert werden oder das Land verlassen. [...] Talin Suciyan zeigt in ihrer weit ausholenden Studie, wie die Armenier trotz antiarmenischer Kampagnen überleben konnten und überlebten."
Rainer Hermann, "Wie soll man in so einem Land leben können?" (FAZ, 8. April 2016)
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
After the Armenian genocide of 1915, in which over a million Armenians died, thousands of Armenia... more After the Armenian genocide of 1915, in which over a million Armenians died, thousands of Armenians lived and worked in the Turkish state alongside those who had persecuted their communities. Living in the context of pervasive denial, how did Armenians remaining in Turkey record their own history? Here, Talin Suciyan explores the life experienced by these Armenian communities as Turkey's modernisation project of the twentieth century gathered pace. Suciyan achieves this through analysis of remarkable new primary material: Turkish state archives, minutes of the Armenian National Assembly, a kaleidoscopic series of personal diaries, memoirs and oral histories, various Armenian periodicals such as newspapers, yearbooks and magazines, as well as statutes and laws which led to the continuing persecution of Armenians. The first history of its kind, The Armenians in Modern Turkey is a fresh contribution to the history of modern Turkey and the Armenian experience there.
Raymond Kevorkian, author of The Armenian Genocide:
A Complete History (I.B.Tauris, 2011)
‘This study fills a historiographical vacuum. The subjects broached in this
work until now constituted a white page, doubtless because the Turkish
academic environment was not interested in conducting a study of this
nature. The wealth and the originality of the sources is unique, and keeps a
good balance between the interventionism of the Turkish state and the
internal problems of Armenian society. Highly recommended.’
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Book Chapters by Talin Suciyan
Denial of Genocides in the Twenty-First Century, 2023
Bookmarks Related papers MentionsView impact
The Armenian Diaspora and Stateless Power Collective Identity in the Transnational 20th Century, 2023
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Revue des Études Arméniennes, 2022
Bookmarks Related papers MentionsView impact
After the Ottomans, 2023
Bookmarks Related papers MentionsView impact
State of the Art of the Early Turkish Republic Period: Historiography, Sources and Future Directions , 2022
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Remembering the Great War in the Middle East, 2022
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Gender in Research and Politics: Developments, Intersections and Perspectives, 2021
Bookmarks Related papers MentionsView impact
100 Jahre Leugnung: Der Völkermord an den ArmenierInnen Beitrage zu einer multiperspektivischen Erinnerunskultur in Deutschland, 2017
Aschendorff Verlag
Katharina Kunter, Meron Mendel, Oliver Fassing (Hg.)
Die öffentliche Disku... more Aschendorff Verlag
Katharina Kunter, Meron Mendel, Oliver Fassing (Hg.)
Die öffentliche Diskussion in Deutschland zum 100. Gedenkjahr an den Völkermord an den ArmenierInnen 1915 war geprägt von der Debatte, wie man den Massenmord an den ArmenierInnen benennen soll, und welche historische Verantwortung dabei Deutschland zukommt. Doch was bedeutet es, wenn man das Sprechen über diesen Völkermord immer erst legitimieren muss? Welche Spuren hinterlässt die Nicht-Anerkennung oder gar die Leugnung des armenischen Völkermordes in den Geschichten und in den Identitäten der Nachkommen? Wie lässt sich in der deutschen Migrationsgesellschaft eine multiperspektivische Erinnerungskultur etablieren, die unterschiedliche Erfahrungen und politische Ausgangssituationen aufgreift und sich gleichzeitig der historischen Verantwortung und der Würde des Menschen verpflichtet weiß? Diesen Fragen geht die vorliegende Veröffentlichung anhand unterschiedlicher ExpertInnenbeiträge nach. Da die AutorInnen vielfältige und verschiedenartige Bezüge zum Ereignis und seiner Geschichte haben, bietet dieser Sammelband einen neuen, wichtigen Impuls für eine offene und multiperspektivische Debatte um den Völkermord an den ArmenierInnen.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Papers by Talin Suciyan
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Reflektif, 2022
Bu makalede Hagop Demirciyan'ın Yergrort Amusnutyunı (İkinci Evlilik) romanını, Ermeni soykırımın... more Bu makalede Hagop Demirciyan'ın Yergrort Amusnutyunı (İkinci Evlilik) romanını, Ermeni soykırımına giden yolu döşeyen koşullar, soykırımın kurtulanların yaşamı üzerindeki etkileri ve soykırımsonrası Türkiye'de yarattığı geri dönüşü olmayan gerçeklikler de dahil olmak üzere daha geniş bir tarihsel bağlamda ele alıyorum. 1931 yılında İstanbul'da basılan romanın karakterleri üzerinden, İstanbullu Ermeniler ile vilayetlerde yaşayan Ermeniler arasındaki derin tarihsel ve yapısal farklılıkların izini sürüyor, bu farklılıklara eşitsiz ve bileşik gelişmeye ilişkin edebiyat kuramlarının yardımıyla bakarak vilayetlerdeki ve İstanbul'daki Ermenilerin eşzamanlı eşzamansızlara dönüştüklerini iddia ediyorum. Bu eşitsizlik 1915'de zirveye ulaşmış yalnızca İstanbul'da değil, Türkiye dışında sığınılan her yerde, kağtaganlıkta (daimi sürgünlük) ve felaketten hayatta kalmış olmanın sonsuz sessizliğinde devam etmiştir.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
British Journal of Middle Eastern Studies, 2022
This paper discusses the novella Ergrort Amusnut‛iwně (The Second Marriage) by Hagop Demirciyan (... more This paper discusses the novella Ergrort Amusnut‛iwně (The Second Marriage) by Hagop Demirciyan (pen name Hagop Mnts’uri) in a larger historical context including the conditions which led to the Armenian genocide, the ramifications it had on the life of the survivors and the irreversible realities it created in post-genocide Turkey. Published in Istanbul in 1931, the book represents the deep historical and structural differences between Istanbulite Armenians and those from the provinces. Reading and explaining these differences in their context through the lenses of Mnts’uri’s characters as well as through the lens of the literary theories of uneven development, I argue that the Armenians in the provinces and in Istanbul were deeply separated from each other, becoming non-contemporaneous contemporaries. This unevenness was coupled with genocide denial in the decades after 1915, imprisoning the survivor as kaght’agan2 within silence over generations, not just in Istanbul but also the communities where they sought refuge abroad.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Reflektif, 2021
This article discusses the limits of the Armenian juridical mechanisms within the Ottoman Empire ... more This article discusses the limits of the Armenian juridical mechanisms within the Ottoman Empire based on a collective petition known as arz-ı mahzar, sent in 1856 by the Armenian local administration of Akşehir, Konya, to the Patriarchate of Constantinople. It reports to the Patriarch an unresolved court case involving an incident of incest, adultery, and abortion, asking for advice. This period of the 19 th century at the height of Tanzimat is envisaged as the most progressive period of the Ottoman Empire. The cases discussed in this article show that the Ottoman Armenian millet's juridical authority remained a limited and constantly contested one, as the millet was not always able to make judgements according to its ecclesiastic law as it was supposed to be entitled to do. Öz Bu makale 1856'da Konya Akşehir'den İstanbul'daki Ermeni Patrikhanesi'ne gönderilen bir arz-ı mahzar ışığında Ermeni idaresinin hukuki yetkilerini, sınırlarını ve/veya sınırlılıklarını incelemektedir. Patrikhane'den istenen, ensest, zina ve kürtaj suçlarının işlendiğine işaret eden çözülememiş davaya ilişkin bir tavsiyede bulunmalarıdır. Özellikle de Tanzimat'ın doruğu denilebilecek bu dönem Osmanlı İmparatorluğu tarihyazımında en ilerici dönem olarak tahayyül edilir. Bu makale, Patrikhane Arşivi ışığında Ermeni idaresinin kendi salâhiyetinde olan hukuki yetkilerini ancak sınırlı bir şekilde kullanabildiğini iddia etmektedir.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Critical Times, 2020
The author of The Armenians in Modern Turkey, historian Talin Suciyan, puts the Armenian genocide... more The author of The Armenians in Modern Turkey, historian Talin Suciyan, puts the Armenian genocide survivors at the center of her research to provide a new perspective on the history of the Turkish Republic. Suciyan analyzes the experiences and lives of its Armenian population several decades after the genocide. In this interview, Deniz Yonucu speaks with Suciyan on her research and innovative anthrohistorical approach to understanding the paths that led to the annihilation of Armenians, the effects of the genocide in modern Turkey, and the importance of focusing attention on the experiences of survivors after catastrophic experiences of genocides. The survivor as described in this interview is neither a wretched of the earth, who is forced to live a tortured life, nor a subaltern whose voice cannot acquire speech. The survivor instead is an existence whose past, present and future is constantly denied, and therefore robbed from her.
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Zeitschrift für Genozidforschung, 2019
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Global Affairs, 2016
Bookmarks Related papers MentionsView impact
Uploads
Books by Talin Suciyan
Talin Suciyan wurde 2015 an der Ludwig-Maximilian-Universität in München zur Dr. phil. promoviert und hat sich dort im November 2019 habilitiert. Am dortigen Institut für den Nahen und Mittleren Osten ist sie derzeit (Frühjahr 2021) als Akademische Oberrätin auf Zeit und Privatdozentin tätig.
"Mit vielen Beispielen aus dem Alltag zeichnet Suciyan nach, was das bedeutet hat: Razzien, die Enteignung von Immobilien der Gemeinde, die Entführung schulpflichtiger Mädchen, die willkürlich praktizierte Wehrpflicht für die Mitglieder der Minderheiten, das Verbot von Armenischen Publikationen. [...] Das Ziel war: Die Armenier sollten assimiliert werden oder das Land verlassen. [...] Talin Suciyan zeigt in ihrer weit ausholenden Studie, wie die Armenier trotz antiarmenischer Kampagnen überleben konnten und überlebten."
Rainer Hermann, "Wie soll man in so einem Land leben können?" (FAZ, 8. April 2016)
Raymond Kevorkian, author of The Armenian Genocide:
A Complete History (I.B.Tauris, 2011)
‘This study fills a historiographical vacuum. The subjects broached in this
work until now constituted a white page, doubtless because the Turkish
academic environment was not interested in conducting a study of this
nature. The wealth and the originality of the sources is unique, and keeps a
good balance between the interventionism of the Turkish state and the
internal problems of Armenian society. Highly recommended.’
Book Chapters by Talin Suciyan
Katharina Kunter, Meron Mendel, Oliver Fassing (Hg.)
Die öffentliche Diskussion in Deutschland zum 100. Gedenkjahr an den Völkermord an den ArmenierInnen 1915 war geprägt von der Debatte, wie man den Massenmord an den ArmenierInnen benennen soll, und welche historische Verantwortung dabei Deutschland zukommt. Doch was bedeutet es, wenn man das Sprechen über diesen Völkermord immer erst legitimieren muss? Welche Spuren hinterlässt die Nicht-Anerkennung oder gar die Leugnung des armenischen Völkermordes in den Geschichten und in den Identitäten der Nachkommen? Wie lässt sich in der deutschen Migrationsgesellschaft eine multiperspektivische Erinnerungskultur etablieren, die unterschiedliche Erfahrungen und politische Ausgangssituationen aufgreift und sich gleichzeitig der historischen Verantwortung und der Würde des Menschen verpflichtet weiß? Diesen Fragen geht die vorliegende Veröffentlichung anhand unterschiedlicher ExpertInnenbeiträge nach. Da die AutorInnen vielfältige und verschiedenartige Bezüge zum Ereignis und seiner Geschichte haben, bietet dieser Sammelband einen neuen, wichtigen Impuls für eine offene und multiperspektivische Debatte um den Völkermord an den ArmenierInnen.
Papers by Talin Suciyan
Talin Suciyan wurde 2015 an der Ludwig-Maximilian-Universität in München zur Dr. phil. promoviert und hat sich dort im November 2019 habilitiert. Am dortigen Institut für den Nahen und Mittleren Osten ist sie derzeit (Frühjahr 2021) als Akademische Oberrätin auf Zeit und Privatdozentin tätig.
"Mit vielen Beispielen aus dem Alltag zeichnet Suciyan nach, was das bedeutet hat: Razzien, die Enteignung von Immobilien der Gemeinde, die Entführung schulpflichtiger Mädchen, die willkürlich praktizierte Wehrpflicht für die Mitglieder der Minderheiten, das Verbot von Armenischen Publikationen. [...] Das Ziel war: Die Armenier sollten assimiliert werden oder das Land verlassen. [...] Talin Suciyan zeigt in ihrer weit ausholenden Studie, wie die Armenier trotz antiarmenischer Kampagnen überleben konnten und überlebten."
Rainer Hermann, "Wie soll man in so einem Land leben können?" (FAZ, 8. April 2016)
Raymond Kevorkian, author of The Armenian Genocide:
A Complete History (I.B.Tauris, 2011)
‘This study fills a historiographical vacuum. The subjects broached in this
work until now constituted a white page, doubtless because the Turkish
academic environment was not interested in conducting a study of this
nature. The wealth and the originality of the sources is unique, and keeps a
good balance between the interventionism of the Turkish state and the
internal problems of Armenian society. Highly recommended.’
Katharina Kunter, Meron Mendel, Oliver Fassing (Hg.)
Die öffentliche Diskussion in Deutschland zum 100. Gedenkjahr an den Völkermord an den ArmenierInnen 1915 war geprägt von der Debatte, wie man den Massenmord an den ArmenierInnen benennen soll, und welche historische Verantwortung dabei Deutschland zukommt. Doch was bedeutet es, wenn man das Sprechen über diesen Völkermord immer erst legitimieren muss? Welche Spuren hinterlässt die Nicht-Anerkennung oder gar die Leugnung des armenischen Völkermordes in den Geschichten und in den Identitäten der Nachkommen? Wie lässt sich in der deutschen Migrationsgesellschaft eine multiperspektivische Erinnerungskultur etablieren, die unterschiedliche Erfahrungen und politische Ausgangssituationen aufgreift und sich gleichzeitig der historischen Verantwortung und der Würde des Menschen verpflichtet weiß? Diesen Fragen geht die vorliegende Veröffentlichung anhand unterschiedlicher ExpertInnenbeiträge nach. Da die AutorInnen vielfältige und verschiedenartige Bezüge zum Ereignis und seiner Geschichte haben, bietet dieser Sammelband einen neuen, wichtigen Impuls für eine offene und multiperspektivische Debatte um den Völkermord an den ArmenierInnen.
Kısa Biyografim
1919’da Üsküdar’da (Istanbul) doğdum. Lise tahsilimi Getronagan Ermeni Lisesi’nde yaptıktan sonra Istanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi’ne girdim. 1943’de mezun oldum. 1935’den beri T. K. P.’ye sempatizandım. 1938’de T. K. P.’ye dahil oldum. 1943 senesinde Reşat Fuadle ve “antifaşist cephe” grubu ile tevkif edildim. 8.5 ay hapiste kaldım. Mahkeme sonunda beraat ettim. Hapisten çıkıp İstanbul’a geldikten sonra “Demokrat Cephe” grubunu kurduk. Aynı sene “Nor Or” (Yeni Gün) isminde haftalık Ermenice edebi, siyasi bir mecmua tesis ettim, daha evvel “Aşğadank” (İş) ve “Badger” (Resim) edebiyat ve sosyoloji mecmualarını neşriyatını tesis veya idaresine iştirak etmiştim. 1946 senesinde “Türkiye Emekçi ve Köylü Partisi”nin kuruluşuna faal şekilde iştirak ettim. Parti kurulduktan sonra da, İstanbul vilayet komitesi, teşkilat bürosu şefliğine seçildim. Haftalık “Nor Or” gazetesini de günlük siyasi gazeteye çevirip başmuharirliğini deruhte ettim. Türkiye’de kurulan ilk müstakil sendikaların yani Tütün işçileri, kundura işçileri, Dokuma işçileri ve inşaat işçileri sendikalarının kuruluş faaliyetine active olarak iştirak ettim. Bu sendikalardan “inşaat işçileri” sendikası 1952’e kadar faaliyetine devam edebildi. 1946 aralık ayının 16’sında İstanbul Örfi idare kumandanlığının emri ile “Türkiye Emekçi ve Köylü” Partisi kapatıldığı gibi gazetem “Nor Or” da kapatıldı ve ben komünist faaliyetlerinde bulunmak iddiası ile tevkif edildim. 3 sene hapse mahkum edildim. Hapisten sonra da 3 sene askerlik yapmak üzere askere davet edildim. Memleketi T.K.P. nin merkez komitesinin tasvibi ile terk ettim. Halihazırda T.K.P. Seka temsilcisi tarafından vazifelendirilmiş durumdayım.
22. IV.1955
Aram B.Pehlivanian
Bu makale, İstanbul Ermeni Patrikhanesi’nin Boğos Nubar Paşa Kütüphanesi’nde (Paris) bulunan arşivindeki bir belgeyi, 1856 yılında Konya Akşehir’den Patrikhane’ye gönderilen bir arz-ı mahzarı, içeriği, dilsel özellikleri ve bağlamıyla incelemektedir. Davada ensest, zina ve çocuk öldürme bir aradadır. Akşehir’de çözülemeyen davada İstanbul Ermeni Patrikhanesi’nden yardım istenmektedir. Belge, Ermeni Nizamnamesi’nin onaylanma- sından önceki dönemde, vilayetlerde Ermeni Kilise hukukunun işleyişine ilişkin önemli veriler sunmaktadır.
Anahtar kelimeler: İstanbul Ermeni Patrikhanesi, arz-ı mahzar, zina, ıskat-ı cenin (kürtaj), yeni doğanı öldürme suçu, Ermeni Harfli Türkçe, Ermeni Kilisesi hukuku, Ermeni Nizamnamesi
“I haven’t seen anyone; it [the baby] is from my uncle”: An Unresolved Case from the Armenian Church in Konya Akşehir in 1856
Abstract
This article discusses the content, the language and the context of an arz-ı mahzar, a petition, written from Konya Akşehir Armenians to the Armenian Patriarchate of Istanbul in 1856. It is written in Armeno-Turkish. The document is part of the Patriarchal Archive of Istanbul, which is in Boghos Nubar Library (Paris). An un- resolved court case including incest, adultery and infanticide was reported to the Patriarchate of Istanbul and the advice of Patriarch was asked. The document provides some valuable insights regarding the law- making and juridical practices in the provinces even before the ratification of the Armenian Nizamname.
Keywords: Armenian Patriarchate of Istanbul, petition, adultery, abortion, infanticide, Armeno-Turkish, Arme- nian Church Law, Armenian Nizamname (Constitution)
‘Modern Türkiye’de Ermeniler: Soykırımsonrası Toplum, Siyaset ve Tarih’ başlığıyla ve Ayşe Günaysu’nun çevirisiyle
Aras Yayınları’ndan çıktı. Kitap soykırım sonrasında Ermenilerin bir inkar siyasetinin hayli güçlü olduğu yıllarda
yaşadıklarına ve bu inkar siyasetinin hangi temeller üzerine inşa edilidiğine odaklanıyor. Ve bunun dönemin
Ermenice ve Türkçe kaynaklardaki yansımalarını da izliyor. Halen Münih, Ludwig-Maximilian Üniversitesi’nde
çalışmalarını sürdüren Suciyan ile kitabını ve 1915 sonrası Ermenierin hayatını konuştuk.