Јан Лехоњ
| Јан Лехоњ | |
|---|---|
 Јан Лехоњ | |
| Роден/а | 13 март 1899 Варшава, Полска |
| Починат/а | 8 јуни 1956 (возр. 57) Њујорк, САД |
| Занимање | поет |
| Јазик | полски |
| Националност | Полјак |
| Книжевно движење | Скамандер |
Јан Лехоњ (полски: Jan Lehoń; 1899 — 1956) — полски поет.
Животопис
[уреди | уреди извор]Во 1930 година, Лехоњ се преселил во Париз, каде работел како дипломат, а потоа емигрирал во Њујорк. Во САД останал до крајот на животот, а животот го завршил со самоубиство.[1]
Творештво
[уреди | уреди извор]Лехоњ е првиот поет на поетската група „Скамандер“ кој станал славен уште на почетокот од своето творештво, во 1918 година, кога ја објавил збирката „Црвена поема“. Објавена во годината на обновувањето на полската држава, оваа книга ги оживеала звуците на старата полска поезија, романтичарската и постромантичарската, која била обожавана од полската публика. Во таа збирка биле застапени сите големи имиња од полската историја и сите полски легенди, заедно со името на водачот на полската независност, Јузеф Пилсудски. Но, веќе во 1920-тите, Лехоњ речиси престанал да објавува поезија. Исклучително елегичен поет, по повеќегодишниот молк, Лехоњ повторно почнал да пишува кога Полска била окупирана за време на Втората светска војна. Неговиот елегичен тон останал и за време на неговиот емигрантски живот, кога продолжил да сонува за мазовјецките полиња, за Татрите, за Варшава од неговата младост, претставувајќи ја својата земја како митска, недостижна земја. Обоена во старински бои, целата негова поезија е посветена само на Полска која не постои во стварноста, на Полска од легендите. До крајот на својот живот, Лехоњ останал поет на полската традиција поради што до ден-денес тој е еден од милениците на полската читателска публика.[2]