Прејди на содржината

Формалдехид

Од Википедија — слободната енциклопедија
За други значења на поимот, погл. Формалдехид (појаснување).
Формалдехид
Structural formula of formaldehyde (with hydrogens)
Structural formula of formaldehyde (with hydrogens)
Spacefill model of formaldehyde
Spacefill model of formaldehyde
Ball and stick model of formaldehyde
Претпочитано име по МСЧПХ:

Формалдехид[1]

Систематско име Meтанал[1]
Други називи

Meтил алдехид
Meтилен гликол (диол се формира во водени раствори)
Meтилен оксид
Формалин (водени раствори)
Фрмол
Карбонил хидрид

Назнаки
50-00-0 Ок
Бајлштајн 1209228
ChEBI CHEBI:16842 Ок
ChEMBL ChEMBL1255 Ок
ChemSpider 692 Ок
DrugBank DB03843 Ок
EC-број 200-001-8
445
IUPHAR/BPS
 4196
KEGG D00017 Ок
MeSH Formaldehyde
PubChem 712
RTECS-бр. LP8925000
UNII 1HG84L3525 Ок
ОН-бр. 2209
Својства
Хемиска формула
Моларна маса 0 g mol−1
Изглед Безбоен гас
Густина 0,8153 g/cm3 (−20 °C)[2] (течност)
Точка на топење
Точка на вриење
400 g/L
log P 0,350
Парен притисок > 1 atm[3]
Киселост (pKa) 13,27 (хидрат)[4][5]
−18.6•10−6 cm3/mol
Диполен момент 2,330 D[6]
Структура
Геометрија на молекулата Триагонална планарна структура
Термохемија
Стандардна моларна
ентропија So298 		218,760 J•mol−1•K−1
Специфичен топлински капацитет, C 35,387 J•mol−1•K−1
Pharmacology
ATCvet code QP53AX19
Опасност
GHS-ознаки:
Пиктограми
 GHS06: Токсично GHS05: Разјадливо GHS08: Опасност по здравјето[7]
Сигнални зборови
 Опасност
Безбедносен лист MSDS(Archived)
Дополнителни податоци
 Ок(што е ова?)  (провери)
Освен ако не е поинаку укажано, податоците се однесуваат на материјалите во нивната стандардна состојба (25 °C, 100 kPa)
Наводи

Формалдехид (/fɔːrˈmældɪhaɪd/ for-MAL-di-hide, уште познат и под името метанал, е природно органско соединение со хемиска формула CH
2O и структурна формула H–CHO. Чистото соединение е лут, безбоен гас кој полимеризира спонтано во параформалдехид, па затоа се складира како воден раствор ( „формалин“), кој исто така се користи за складирање на животински примероци. Т ој е наједноставното соединение од алдехидите (R–CHO). Заедничкото име на оваа супстанца доаѓа од нејзината сличност и поврзаност со мравја киселина.

Формалдехидот е важен прекурсор за многу метријали и хемиски соединенија. Во 1996 година, инсталираниот капацитет за производство на формалдехид бил проценет на 8,7 милиони тони годишно.[8] Главно се користи во производството на индустриски смоли.

Форми

[уреди | уреди извор]

Формалдехидот е покомплициран од многу едноставни јаглеродни соединенија со тоа што прифаќа неколку различни форми. Овие соединенија често може да се користат наизменично и може да се конвертираат меѓусебно.

  • Молекуларен формалдехид. Безбоен гас со карактеристичен остар, иритирачки мирис. Стабилен е на околу 150 °C, но полимеризира кога се кондензира во течност.
  • 1,3,5-триоксан, со формула (CH2O)3, е бела цврста материја која се раствора без разградување во органски растворувачи.
  • Параформалдехид, со формула HO(CH2O)nH, е бела цврста материја која е нерастворлива во повеќето растворувачи.
  • Метандиол, со формула CH2(OH)2. Ова соединение, исто така, постои во рамнотежа со различни олигомери (кратки полимери), во зависност од концентрацијата и температурата. Заситениот воден раствор, од околу 40 % формалдехид по волумен или 37 % по маса, се нарекува „100 % формалин“.

Мала количина хемиски стабилизатор, како што е метанол, обично се додава за да се потисне оксидација и полимеризација. Типичен формалин од комерцијален степен може да содржи 10-12 % метанол како додаток на различни метални нечистотии.

Формалдехид првпат се користел како трговкса марка во 1893 година по претходното трговско име, „формалин“.[9]

  • Главни форми на формалдехидот
  • Мономерен формалдехид .
    Мономерен формалдехид .
  • Триоксан е стабилен цикличен тример на формалдехид.
    Триоксан е стабилен цикличен тример на формалдехид.
  • Параформалдехид е вообичаена форма на формалдехид за индустриски апликации.
    Параформалдехид е вообичаена форма на формалдехид за индустриски апликации.
  • Метандиол, доминантен вид во разредените водени раствори на формалдехид.
    Метандиол, доминантен вид во разредените водени раствори на формалдехид.

Структура и врски

[уреди | уреди извор]

Молекуларниот формалдехид содржи централен јаглероден атом со двојна врска со атомот на кислород и единечна врска со секој водороден атом. Оваа структура е сумирана со кондензирана формула H2C=O.[10] Молекулата е рамна, во облик на Y и нејзината молекуларна симетрија припаѓа на C2v група на точки.[11] Прецизната молекуларна геометрија на гасовитиот формалдехид е одредена со дифракција на гасни електрони[10][12] и микробранова спектроскопија.[13][14] Должината на врските се 1,21 Å за јаглерод-кислородна врска[10][12][13][14][15] и околу 1,11 Å за јаглерод-водородна врска,[10][12][13][14] додека аголот на H–C–H врска е 117°,[13][14] блиску до аголот од 120° пронајден во идеална тригонална рамна молекула.[10] Некои возбудени електронски состојби на формалдехид се пирамидални наместо рамни како во основната состојба.[15]

Појава

[уреди | уреди извор]

Процесите во горниот дел на атмосфера придонесуваат до 90% од вкупниот формалдехид во животната средина. Формалдехидот е посредник во оксидацијата (или согорувањето) на метан, како и на други јаглеродни соединенија, на пр. во шумски пожари, автомобилски издувни гасови и тутунски чад. Кога се создава во атмосферата со дејство на сончева светлина и кислород на атмосферски метан и други јаглеводороди, тој станува дел од смог. Формалдехид е откриен и во вселената.

Формалдехидот и неговите производи се сеприсутни во живите организми. Се формира во метаболизмот на аминокиселините серин и треонин и се наоѓа во крвотокот на луѓето и другите примати во концентрации од приближно 0,1 милимолар.[16] Експериментите во кои животните биле изложени на атмосфера која содржи изотопски означен формалдехид покажале дека дури и кај намерно изложените животни, поголемиот дел од производите на формалдехид-ДНК кои се наоѓаат во нереспираторните ткива се добиени од ендогено произведен формалдехид.[17]

Формалдехидот не се акумулира во околината, бидејќи се разградува во рок од неколку часа од сончевата светлина или од бактериите присутни во почвата или водата. Луѓето брзо го метаболизираат формалдехидот, претворајќи го во мравја киселина, така што тој не се акумулира во телото.[18] Сепак, тој може да предизвика значителни здравствени проблеми.

Меѓуѕвeзден формалдехид

[уреди | уреди извор]
Главна статија: Interstellar formaldehyde

Формалдехидот бил првата повеќеатомска органска молекула откриена во меѓуѕвездената средина.[19] Од неговото првично откривање во 1969 година, тој е забележан во многу региони на галаксија. Поради широкиот интерес за меѓуѕвездениот формалдехид, тој е опширно проучуван, давајќи нови вонгалактички извори.[20] Предложениот механизам за формирањето е хидрогенирање на CO:[21]

H + CO → HCO
HCO + H → CH2O

HCN, HNC, H2CO и прашина се забележани во телото на кометите C/2012 F6 (Lemmon) и C/2012 S1 (ISON) .[22][23]

Синтеза и индустриско производство

[уреди | уреди извор]

Лабораториска синтеза

[уреди | уреди извор]

Формалдехидот првпат бил пријавен во 1859 година од рускиот хемичар Александр Батлеров(1828–86)[24] Во својот труд, Батлеров го нарекол формалдехидот како „диоксиметилен“ (метилен диоксид) [страница 247] бидејќи неговата емпириска формула за него била неточна (C4H4O4). Тоа било дефинитивно идентификувано од Август Вилхелм фон Хофман, кој прв го објавил производството на формалдехид со поминување на пареа на метанол во воздух преку топла платинска жица.[25][26] Со модификации, методот на Хофман останува основата на денешниот индустриски пат.

Добивањето на раствор од формалдехид, исто така, вклучува оксидација на метанол или метил јодид.[27]

Индустрија

[уреди | уреди извор]

Формалдехидот индустриски се произведува со каталитичка оксидација на метанол. Најчести катализатори се сребро метал, железо(III) оксид,[28] железо молибден оксиди [на пр. железо (III) молибдат] со површина збогатена со молибден,[29] или ванадиум оксид. Во најчесто користениот формокс процес, метанолот и кислородот реагираат на околу 250–400 °C во присуство на железен оксид во комбинација со молибден и/или ванадиум за да произведат формалдехид како што е прикажано со хемиската равенка:[8]

2 CH3OH + O2 → 2 CH2O + 2 H2O

Катализаторот на база на сребро обично работи на повисока температура, околу 650 °C. Две хемиски реакции, катализирани од ваквиот катализатор, истовремено произведуваат формалдехид: онаа прикажана погоре и реакцијата дехидрогенизација:

CH3OH → CH2O + H2

Во принцип, формалдехидот може да се генерира со оксидација на метан, но овој пат не е индустриски остварлив бидејќи метанолот полесно се оксидира од метанот.[8]

Во природата

[уреди | уреди извор]

Аминокиселината серин е извор на природен формалдехид според реакцијата подоле, во која како производ се јавува глицинот:

HOCH2CH(NH2)CO2H → CH2O +H2C(NH2)CO2H

Оваа реакција е катализирана од серин хидроксиметхилтрансферазата, ензим кој содржи пироксидал фосфат.

Органска хемија

[уреди | уреди извор]

Формалдехидот е градежна компонента во синтезата на многу други соединенија од специјализирано и индустриско значење. Ги покажува повеќето хемиски својства на другите алдехиди, но е пореактивен.

Полимеризација и хидратација

[уреди | уреди извор]

Формалдехидот во водени раствори спонтано се олигополимеризира преку алдолна кондензација, за разлика од некои други мали алдехиди, на кои им се потребни специфични услови. Колку е поголема концентрацијата на формалдехид - толку повеќе рамнотежата се преместува кон полимеризација. Разредувањето со вода или зголемувањето на температурата на растворот, како и додавањето алкохоли (како метанол или етанол) ја намалува оваа тенденција. Тримерот е 1,3,5-триоксан ((CH
2O)
3), а полимерот се нарекува параформалдехид. Многу циклични олигомери со различни големини биле изолирани. Слично на тоа, формалдехидот хидрира за да го добие геминалниот диол метанедиол, кој дополнително се кондензира за да формира олигомери со хидрокси завршница HO(CH2O)nH. Мономерот CH2O е гас и ретко се среќава во лабораторија.

Oксидација и редукција

[уреди | уреди извор]

Формалдехидот лесно се оксидира од атмосферскиот кислород во мравја киселина. Поради оваа причина, комерцијалниот формалдехид е типично контаминиран со мравја киселина. Формалдехидот може да се хидрогенизира до метанол.

Хидроксиметилација и хлорометилација

[уреди | уреди извор]

Формалдехидот реагира со многу соединенија, што резултира со хидроксиметилација:

X-H + CH2O → X-CH2OH

(X = R2N, RC(O)NR', SH). Добиените хидроксиметил деривати обично реагираат понатаму. Па, амините даваат хексахидро-1,3,5-триазин:

3 RNH2 + 3 CH2O → (RNCH2)3 + 3 H2O

Слично на ова, кога се комбинира со водород сулфид, формира тритиан:[30]

3 CH2O + 3 H2S → (CH2S)3 + 3 H2O

Во присуство на киселини, тој учествува во електрофилна ароматична супституција, реакција со ароматично соединение што резултира со хидроксиметилирани деривати:

ArH + CH2O → ArCH2OH

Кога се спроведува во присуство на хлороводород, производот е хлорометил соединение, како што е опишано во Блан-хлорометилација. Ако аренот е богат со електрони, како кај фенолите, следуваат сложени кондензации. Со 4-супституирани феноли се добива каликсарини.[31] Фенолот резултира со полимери.

Реакција со база

[уреди | уреди извор]

Формалдехидот во присуство на вазни катализатори (Cannizzaro reaction) продуцира мравска киселина и метанол.

Примена

[уреди | уреди извор]

Индустриска примена

[уреди | уреди извор]

Формалдехидот е чест прекурсор на посложени соединенија и материјали. По приближен редослед на намалување на потрошувачката, производите генерирани од формалдехид вклучуваат уреа-формалдехид смола, меламинска смола, фенол формалдехид смола, полиоксиметиленска пластика, 1,4-бутандиол и метилен дифенил диизоцијанат[8] Текстилната индустрија користи смоли на база на формалдехид како завршни материјали за да ги направи ткаенините отпорни на туткање..[32]

Два чекори во формирањето на уреа-формалдехидната смола, која е широко користена во производството на иверки.

Кога се третира со фенол, уреа или меламин, формалдехидот произведува, соодветно, тврда термозацврстена фенол формалдехидна смола, уреа-формалдехидна смола и меламинска смола. Овие полимери се трајни лепила што се користат во производството на иверица и теписи. Тие исто така се произведуваат во вид на стиропор за да се направи изолација, или лиење во обликувани производи. Производството на формалдехидни смоли сочинува повеќе од половина од потрошувачката на формалдехид.

Формалдехидот е исто така претходник на полифункционалните алкохол, како што е пентаеритритол, кој се користи за правење боја и експлозиви. Други деривати на формалдехид вклучуваат метилен дифенил диизоцијанат, важна компонента во полиуретански бои и пени и хексамин, кој се користи во фенол-формалдехидни смоли, како и во експлозивот RDX.

Кондензацијата со ацеталдехид дава пентаеритритол, хемикалија неопходна за синтеза на PETN, силно експлозив.[33] Кондензацијата со феноли дава фенол-формалдехидна смола.

Средство за фиксирање и балсамирање на ткива

[уреди | уреди извор]
Инјектирање на примерок од џиновска лигња со формалин за зачувување

Формалдехидот се користи како средство за зачувување или поправање на ткиво или клетки. Процесот вклучува вкрстено поврзување на примарните аминогрупи. Европската унија ја забрани употребата на формалдехид како биоцид (вклучувајќи балсамирање) според Директивата за биоцидни производи (98/8/EC) поради неговите канцерогени својства.[34][35] Земјите со силна традиција на балсамирање трупови, како што се Ирска и други земји со постудено време, изразиле загриженост. И покрај извештаите за спротивното,[36] не е донесена одлука за вклучување на формалдехид во Анекс I од Директивата за биоцидни производи за тип на производ 22 (течности за балсамирање и таксидерми) од септември 2009 .[37]

Вкрстено поврзување засновано на формалдехид е искористено во ChIP-on-chip или ChIP-секвенционирање геномски експерименти, каде што белковините кои врзуваат ДНК се вкрстено поврзани со нивните сродни места за врзување на хромозомот и се анализираат за да се одредат кои гени се регулирани од белковините. Формалдехидот исто така се користи како денатурирачки агенс во RNК гел електрофореза, спречувајќи ја РНК да формира секундарни структури. Растворот од 4% формалдехид ги поправа примероците од ткивото на патологијата со околу еден мм на час на собна температура.

Тестирање за дрога

[уреди | уреди извор]

Формалдехид и 18 М (концентрирана) сулфурна киселина создава Маркиз реагенс — што може да идентификува алкалоиди и други соединенија.

Фотографирање

[уреди | уреди извор]

Во развивањето на фотографија, формалдехидот се користи во ниски концентрации за процесот на стабилизатор C-41 (негативен филм во боја) во последниот чекор на миење,[38] како и во процесот Е-6 чекор пред избелување, за да биде непотребно при последното перење.

Безбедност

[уреди | уреди извор]

Со оглед на неговата широка употреба, токсичност и нестабилност, формалдехидот претставува значителна опасност по здравјето на луѓето.[39][40] Во 2011 година, американската Национална токсиколошка програма го опиша формалдехидот како „канцероген за човекот“.[41][42][43]

Сепак, загриженоста е поврзана со хронична (долгорочна) изложеност со вдишување како што може да се случи од термичко или хемиско распаѓање на смоли базирани на формалдехид и производство на формалдехид што произлегува од согорување на различни органски соединенија (на пример, издувни гасови). Бидејќи формалдехидните смоли се користат во многу градежни материјали, тој е еден од најчестите загадувачи на воздухот во затворените простории.[44] Во концентрации над 0,1 ppm во воздухот, формалдехидот може да ги иритира очите и мукозната мембрана.[45] Формалдехид кој се вдишува во оваа концентрација може да предизвика главоболки, чувство на печење во грлото и отежнато дишење и може да предизвика или да ги влоши симптомите на астма.[46][47]

Центрите за контрола и превенција на болести го сметаат формалдехидот како системски отров. Труењето со формалдехид може да предизвика трајни промени во функциите на нервниот систем.[48]

Канадско истражување од 1988, поврзано со употребата на уреа-формалдехид смола во вид на стиропор како средство за изолација, покажало дека нивоата на формалдехидот од 0,046 ppm биле дирекно поврзани со иритацијата на очите и носот.[49] Преглед на студии од 2009 година покажле силна поврзаност помеѓу изложеноста на формалдехид и развојот на детска астма.[50]

Во 1978, била предложена теорија за канцерогеноста на формалдехидот.[51] Во 1987 година, Агенција за заштита на животната средина на САД (ЕПА) го класифицираше како „веројатен човечки канцероген фактор“, а по повеќе студии СЗО Меѓународната агенција за истражување на ракот (IARC) во 1995 година исто така го класифицираше како „веројатен канцероген фактор за човекот“. Дополнителни информации и евалуација на сите познати податоци го навеле IARC да го рекласифицира формалдехидот како „познат човечки канцероген[52] поврзан со рак на назалниот синус и назофарингеален карцином.[53] Студии од 2009 и 2010 година, исто така, покажале позитивна корелација помеѓу изложеноста на формалдехид и развојот на леукемија, особено миелоидна леукемија.[54][55] Ракот на назофаринксот и синонусот се релативно ретки, со околу <4000 случаи годишно во САД.[56][57] Околу 30.000 случаи на миелоидна леукемија се јавуваат во САД секоја година.[58][59] Некои докази сугерираат дека изложеноста на формалдехид на работното место придонесува за појава на синоназален карцином.[60] Професионалната изложеност на формалдехидот, како што се работниците во индустријата за погреби и балсаматори, покажале зголемен ризик од леукемија и рак на мозокот во споредба со општата популација[61] Други фактори се важни за одредување на индивидуалниот ризик за развој на леукемија или назофарингеален карцином.[60][62][63]

Во станбеното опкружување, изложеноста на формалдехидот доаѓа од повеќе причини; формалдехидот може да се испушта од обработени дрвени производи, како што се иверица или дрвени честички, но може да се најде како производ од бои, лакови, облоги на подот па и со пушење на цигари.[64] IВо јули 2016 година, ЕПА на САД објави предобјавувачка верзија на своето последно правило за стандардите за емисија на формалдехид за композитни дрвени производи.[65] Овие нови правила влијаат на производителите, увозниците, дистрибутерите и трговците на мало на производи што содржат композитно дрво, вклучително и лесонит, честички и разни ламинирани производи, кои мора да се усогласат со построгите барања за водење евиденција и етикетирање.[66]

Алерго тест

За повеќето луѓе, иритацијата од формалдехид е привремена и реверзибилна, иако формалдехидот може да предизвика алергии и е дел од стандардната серија тестови за лепенки. Во 2005-06 година, тој беше седми најзастапен алерген во алерго тестовите (9,0%).[67] На луѓето со алергија на формалдехид им се советува да избегнуваат и ослободувачи на формалдехидот („на пр.“, Quaternium-15, имидазолидинил уреа и диазолидинил уреа).[68] Луѓето кои страдаат од алергиски реакции на формалдехид имаат тенденција да прикажуваат лезии на кожата во областите во кои имале директен контакт со супстанцијата, како што се вратот или бутовите (често поради формалдехид ослободен од трајната готова облека) или дерматитис на лицето (обично од козметика). [69] Формалдехидот е забранет во козметиката и во Шведска и во Јапонија.[70] Очите се најчувствителни на изложеност на формалдехид: најниското ниво на кое многу луѓе можат да почнат да мирисаат формалдехид се движи помеѓу 0,05-1 ppm. Максималната вредност на концентрацијата на работното место е 0,3 ppm. Во студиите со контролирана комора, поединците почнуваат да чувствуваат иритација на очите со околу 0,5 ppm; 5 до 20 проценти пријавуваат иритација на очите од 0,5 до 1 ppm; и поголема сигурност за сензорна иритација се појави на 1 ppm и погоре. Додека некои агенции користеа ниво од 0,1 ppm како праг за иритација, експертскиот панел откри дека нивото од 0,3 ppm ќе заштити од речиси секоја иритација. Всушност, експертскиот панел откри дека нивото од 1,0 ppm ќе избегне иритација на очите - најчувствителната крајна точка - кај 75-95% од сите изложени луѓе.[71]

Некои прочистувачи на воздух вклучуваат технологија за филтрирање која треба да ја намали концентрацијата на формалдехид во затворен простор.

Нивото на формалдехид во градежните средини е под влијание на голем број фактори. Овие фактори вклучуваат моќта на присутните производи што емитуваат формалдехид, односот на површината на материјалите што емитуваат и волуменот на просторот, факторите на животната средина, староста на производот, интеракциите со други материјали и состојбата на вентилација. Формалдехидот може да се јави кај различни градежни материјали, мебел и производи за широка потрошувачка. Трите производи кои испуштаат највисоки концентрации се лесонит со средна густина, иверица од тврдо дрво и дрвени честички. Еколошките фактори како што се температурата и релативната влажност може да ги зголемат нивоата бидејќи формалдехидот има висок парен притисок. Нивоата на формалдехид од градежните материјали се највисоки кога зградата за прв пат се отвора бидејќи материјалите ќе имаат помалку време за испуштање на гас. Нивото на формалдехид се намалува со текот на времето како што изворите се потиснуваат.

Нивоата на формалдехид во воздухот може испита така што ќе се земат неколку примероци и ќе да се тестираат на неколку начини, вклучително и удирање, третиран сорбент и пасивни монитори.[72] Националниот институт за безбедност и здравје при работа (NIOSH) има методи на мерење нумерирани 2016, 2541, 3500 и 3800.[73]

Пријавени се студии за интеракциите помеѓу формалдехидот и белковините на молекуларно ниво за ефектите на белковината носител на телото, серумски албумин. Врзувањето на формалдехидот ја олабавува скелетната структура на албуминот и предизвикува изложување на ароматични прстенести аминокиселини во внатрешниот хидрофобен регион. Симптомите може да влијаат на личната свест, правејќи личноста што е изложена да се чувствува уморено.

Исто така, се покажало дека вдишувањето на формалдехид предизвикува оксидативен стрес и воспаление кај животните. Глувците кои биле испитувани за време на изложеност на висока доза формалдехид (3 ppm), покажале зголемено ниво на NO−
3, во плазмата. Овој резултат сугерира дека вдишувањето на формалдехидот или го намалило производството на НЕ или го зголемило чистењето на NO, што може да биде механизам против стрес во телото. Вдишувањето на формалдехид ја менува чувствителноста на имунолошкиот систем, што влијае на оксидативниот стрес.

Во јуни 2011 година, во дванаесеттото издание на Националната програма за токсикологија (NTP) во извештајот за канцерогени фактори(RoC) бил смени статусот на листата на формалдехидот од „разумно се очекува да биде канцероген за луѓето“ во „познато дека е канцероген за човекот."[41][42][43] Истовремено, бил свикан комитетот на Националната академија на науките (NAS) и бил издаден независен преглед на нацрт-американската EPA IRIS проценка на формалдехидот, обезбедувајќи сеопфатна проценка на здравствените ефекти и квантитативни проценки на ризиците од негативни ефекти.[74]

Формалдехидот се јавува природно и е „суштински посредник во клеточниот метаболизам кај цицачите и луѓето."[8] „Формалдехидот се наоѓа во секој жив систем - од растенија до животни до луѓе. Брзо се метаболизира во телото, брзо се распаѓа, не е упорен и не се акумулира во телото."[75]

Меѓународни забрани

[уреди | уреди извор]

Неколку веб-статии, тврдат дека формалдехидот е забранет за производство или увоз во Европската унија (ЕУ) според законодавството REACH (регистрација, евалуација, авторизација и ограничување на хемиски супстанции). Сепак оваа информација не е точна, бидејќи формалдехидот не е наведен во Анекс I од Регулативата (ЕЗ) бр. 689/2008 (регулатива за извоз и увоз на опасни хемикалии), ниту на приоритетна листа за проценка на ризикот. Сепак, формалдехидот е забранет за употреба во одредени апликации (конзерванси за системи за течно ладење и преработка, конзерванси за течности за обработка на метал и антифаулинг производи) според Директивата за биоцидни производи. [76][77] Во ЕУ, максималната дозволена концентрација на формалдехид во готовите производи е 0,2%, а секој производ што надминува 0,05% мора да вклучи предупредување дека производот содржи формалдехид.[69]

Во Соединетите Американски Држави, Конгресот усвоил нацрт-закон на 7 јули 2010 година во врска со употребата на формалдехид во тврдо дрво иверица и лесонит табла со средна густина. Нацрт-законот ја ограничил дозволената количина на емисии на формалдехид од овие дрвени производи на 0,09 ppm, а од компаниите се бара да го исполнат овој стандард до јануари 2013 година.[78] Финалната одлука на ЕПА на САД ги специфицирале максималните емисии на „0,05 ppm формалдехид за иверица од тврдо дрво, 0,09 ppm формалдехид за дрвени честички, 0,11 ppm формалдехид за лесонит со средна густина и 0,13 ppm формалдехид за тенки фибер-плочести плочи."[79]

Формалдехидот бил прогласен за токсична супстанција со канадскиот Закон за заштита на животната средина од 1999 г.[80]

Контаминенти во храна

[уреди | уреди извор]

Се појавиле скандали во 2005 година во Индонезија и во 2007 година во Виетнам во врска со додавањето формалдехид во храната за да се продолжи рокот на траење. Во 2011 година, по четиригодишно отсуство, индонезиските власти откриле дека храната со формалдехид се продава на пазарите во голем број региони низ земјата.[81] Во 2014 година, сопственикот на две фабрики за тестенини во Богор, Индонезија, бил уапсен поради употреба на формалдехид во тестенините. Запленети се 50 кг формалдехид.[82] Храната за која се знае дека е контаминирана вклучува тестенини, солена риба и тофу. Се шпекулирало дека се загадени и пилешко месо и пиво. Во некои места, како Кина, производителите сè уште незаконски користат формалдехид како конзерванс во храната, што ги изложува луѓето на ингестија на формалдехид.[83] Кај луѓето, се покажало дека внесувањето формалдехид предизвикува повраќање, абдоминална болка, вртоглавица, а во екстремни случаи може да предизвика смрт.[48] Тестирањето за формалдехид се врши преку крв и/или урина со гасна хроматографија-масена спектрометрија. Други методи вклучуваат инфрацрвена детекција, цевки за детектор на гас, итн., од кои течна хроматографија со високи перформанси е најчувствителна.[84] Во раните 1900-ти, американските производители често ставале формалдехид во млекото и млечни производи како метод за пастеризација поради недостаток на знаење и грижа[85] во однос на токсичноста на формалдехидот .[86][87]

Контаминација на храна соФормалин на била пријавена во Бангладеш, во продавници и супермаркети кои продавале овошје, риба и зеленчук кои биле третирани со формалин за да бидат свежи.[88] Меѓутоа, во 2015 година, во Парламентот на Бангладеш бил донесен „закон за контрола на формалин“ со одредба доживотен затвор како максимална казна, како и максимална парична казна од 2.000.000 BDT но не помалку од 500.000 BDT за увоз, производство или складирање формалин без лиценца.[89]

Формалдехидот бил еден од хемикалиите што се користиле во индустријализираното производство на храна во 19 век, што било испитувано од страна на д-р Харви В. Вајли со неговиот познат „Одред за отров“ како дел од американското Министерство за земјоделство. Ова довело до Закон за чиста храна и лекови од 1906 година, значаен настан во раната историја на регулација на храната во Соединетите држави.

Поврзано

[уреди | уреди извор]

Наводи

[уреди | уреди извор]
  1. ↑ 1,0 1,1 „Front Matter“. Nomenclature of Organic Chemistry : IUPAC Recommendations and Preferred Names 2013 (Blue Book). Cambridge: The Royal Society of Chemistry. 2014. стр. 908. doi:10.1039/9781849733069-FP001. ISBN 978-0-85404-182-4.
  2. ↑ „SIDS Initial Assessment Report“ (PDF). International Programme on Chemical Safety. Архивирано од изворникот (PDF) на 2019-03-28. Посетено на 2019-04-21.
  3. ↑ Spence, Robert; Wild, William (1935). „114. The vapour-pressure curve of formaldehyde, and some related data“. Journal of the Chemical Society (Resumed): 506–509. doi:10.1039/jr9350000506.
  4. ↑ „PubChem Compound Database; CID=712“. National Center for Biotechnology Information. Архивирано од изворникот 2019-04-12. Посетено на 2017-07-08.
  5. ↑ „Acidity of aldehydes“. Chemistry Stack Exchange. Архивирано од изворникот на 2018-09-01. Посетено на 2019-04-21.
  6. ↑ Nelson, R. D. Jr.; Lide, D. R.; Maryott, A. A. (1967). „Selected Values of electric dipole moments for molecules in the gas phase (NSRDS-NBS10)“ (PDF). Архивирано (PDF) од изворникот 2018-06-08. Посетено на 2019-04-21.
  7. ↑ Запис на Formaldehyde во Базата на супстанции GESTIS на Институтот за безбедност и здравје при работа, посет. 13 март 2020 г.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Reuss, Günther; Disteldorf, Walter; Gamer, Armin Otto; Hilt, Albrecht (2000), „Formaldehyde“, Ullmann's Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley-VCH, doi:10.1002/14356007.a11_619
  9. ↑ Formalin, Merriam-Webster, Inc., 15 January 2020, Посетено на 18 February 2020
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 Wells, A. F. (1984). Structural Inorganic Chemistry (5. изд.). Oxford University Press. стр. 915–917, 926. ISBN 978-0-19-965763-6.
  11. ↑ Greenwood, Norman N.; Earnshaw, Alan (1997). Chemistry of the Elements (2. изд.). Butterworth-Heinemann. стр. 1291. ISBN 0080379419.
  12. ↑ 12,0 12,1 12,2 Chuichi, Kato; Shigehiro, Konaka; Takao, Iijima; Masao, Kimura (1969). „Electron Diffraction Studies of Formaldehyde, Acetaldehyde and Acetone“. Bull. Chem. Soc. Jpn. 42 (8): 2148–2158. doi:10.1246/bcsj.42.2148.
  13. ↑ 13,0 13,1 13,2 13,3 William M. Haynes, уред. (2012). CRC Handbook of Chemistry and Physics (93rd. изд.). CRC Press. стр. 9–39. ISBN 978-1439880500.
  14. ↑ 14,0 14,1 14,2 14,3 Duncan, J. L. (1974). „The ground-state average and equilibrium structures of formaldehyde and ethylene“. Mol. Phys. 28 (5): 1177–1191. Bibcode:1974MolPh..28.1177D. doi:10.1080/00268977400102501.
  15. ↑ 15,0 15,1 Smith, Michael B.; March, Jerry (2007). March's Advanced Organic Chemistry (6. изд.). John Wiley & Sons. стр. 24–25, 335. ISBN 978-0-471-72091-1.
  16. ↑ National Research Council (2014). Review of the Formaldehyde Assessment in the National Toxicology Program 12th Report on Carcinogens (PDF). Washington, DC: The National Academies Press. стр. 91. doi:10.17226/18948. ISBN 978-0-309-31227-1. PMID 25340250.
  17. ↑ National Research Council (2014), стр. 95
  18. ↑ Formaldehyde Panel of the American Chemistry Council (29 јануари 2014). "Formaldehyde Is Biodegradable, Quickly Broken Down in the Air By Sunlight or By Bacteria in Soil or Water". Соопштение за печат.
  19. ↑ Zuckerman, B.; Buhl, D.; Palmer, P.; Snyder, L. E. (1970). „Observation of interstellar formaldehyde“. Astrophys. J. 160: 485–506. Bibcode:1970ApJ...160..485Z. doi:10.1086/150449.
  20. ↑ Mangum, Jeffrey G.; Darling, Jeremy; Menten, Karl M.; Henkel, Christian (2008). „Formaldehyde Densitometry of Starburst Galaxies“. Astrophys. J. 673 (2): 832–46. arXiv:0710.2115. Bibcode:2008ApJ...673..832M. doi:10.1086/524354. S2CID 14035123.
  21. ↑ Woon, David E. (2002). „Modeling Gas-Grain Chemistry with Quantum Chemical Cluster Calculations. I. Heterogeneous Hydrogenation of CO and H2CO on Icy Grain Mantles“. Astrophys. J. 569 (1): 541–48. Bibcode:2002ApJ...569..541W. doi:10.1086/339279.
  22. ↑ Zubritsky, Elizabeth; Neal-Jones, Nancy (11 August 2014). „RELEASE 14-038 - NASA's 3-D Study of Comets Reveals Chemical Factory at Work“. NASA. Посетено на 12 August 2014.
  23. ↑ Cordiner, M.A.; и др. (11 August 2014). „Mapping the Release of Volatiles in the Inner Comae of Comets C/2012 F6 (Lemmon) and C/2012 S1 (ISON) Using the Atacama Large Millimeter/Submillimeter Array“. The Astrophysical Journal. 792 (1): L2. arXiv:1408.2458. Bibcode:2014ApJ...792L...2C. doi:10.1088/2041-8205/792/1/L2. S2CID 26277035.
  24. ↑ Butlerow, A (1859). Ueber einige Derivate des Jodmethylens [On some derivatives of methylene iodide]. Annalen der Chemie und Pharmacie. 111. стр. 242–252.
  25. ↑ See: A. W. Hofmann (14 October 1867) "Zur Kenntnis des Methylaldehyds" ([Contributions] to our knowledge of methylaldehyde), Monatsbericht der Königlich Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin (Monthly Report of the Royal Prussian Academy of Sciences in Berlin), vol. 8, pages 665–669. Reprinted in: However, it was not until 1869 that Hofmann determined the correct empirical formula of formaldehyde. See: A.W. Hofmann (5 April 1869) "Beiträge zur Kenntnis des Methylaldehyds", Monatsbericht der Königlich Preussischen Akademie der Wissenschaften zu Berlin, vol. ?, pages 362–372. Reprinted in:
  26. ↑ Read, J. (1935). Text-Book of Organic Chemistry. London: G Bell & Sons.
  27. ↑ Hooker, Jacob M.; Schönberger, Matthias; Schieferstein, Hanno; Fowler, Joanna S. (2008). „A Simple, Rapid Method for the Preparation of [11C]Formaldehyde“. Angewandte Chemie International Edition. 47 (32): 5989–5992. doi:10.1002/anie.200800991. PMC 2522306. PMID 18604787.
  28. ↑ Wang, Chien-Tsung; Ro, Shih-Hung (2005-05-10). „Nanocluster iron oxide-silica aerogel catalysts for methanol partial oxidation“. Applied Catalysis A: General (англиски). 285 (1): 196–204. doi:10.1016/j.apcata.2005.02.029. ISSN 0926-860X.
  29. ↑ Dias, Ana Paula Soares; Montemor, Fátima; Portela, Manuel Farinha; Kiennemann, Alain (2015-02-01). „The role of the suprastoichiometric molybdenum during methanol to formaldehyde oxidation over Mo–Fe mixed oxides“. Journal of Molecular Catalysis A: Chemical (англиски). 397: 93–98. doi:10.1016/j.molcata.2014.10.022. ISSN 1381-1169.
  30. ↑ Bost, R. W.; Constable, E. W. (1936). „sym-Trithiane“. Organic Syntheses. 16: 81.; Collective Volume, 2, стр. 610
  31. ↑ Gutsche, C. D.; Iqbal, M. (1993). „p-tert-Butylcalix[4]arene“. Organic Syntheses.; Collective Volume, 8, стр. 75
  32. ↑ „Formaldehyde in Clothing and Textiles FactSheet“. NICNAS. Australian National Industrial Chemicals Notification and Assessment Scheme. 2013-05-01. Архивирано од изворникот на 2019-03-19. Посетено на 2014-11-12.
  33. ↑ Schurink, H. B. J. (1925). „Pentaerythritol“. Organic Syntheses. 4: 53.; Collective Volume, 1, стр. 425
  34. ↑ Directive 98/8/EC of the European Parliament and of the Council of 16 February 1998 concerning the placing of biocidal products on the market. OJEU L123, 24.04.1998, pp. 1–63. (consolidated version to 2008-09-26 (PDF))
  35. ↑ Commission Regulation (EC) No 2032/2003 of 4 November 2003 on the second phase of the 10-year work programme referred to in Article 16(2) of Directive 98/8/EC of the European Parliament and of the Council concerning the placing of biocidal products on the market, and amending Regulation (EC) No 1896/2000. OJEU L307, 24.11.2003, p. 1–96. (consolidated version to 2007-01-04 (PDF))
  36. ↑ Patel, Alkesh (2007-07-04). „Formaldehyde Ban set for 22 September 2007“. WebWire. Архивирано од изворникот на 2018-12-12. Посетено на 2012-05-19.
  37. ↑ „European chemical Substances Information System (ESIS) entry for formaldehyde“. Архивирано од изворникот на 2014-01-01. Посетено на 2009-09-01.
  38. ↑ „Process C-41 Using Kodak Flexicolor Chemicals - Publication Z-131“. Kodak. Архивирано од изворникот на 2016-06-15. Посетено на 2009-09-01.
  39. ↑ „Formaldehyde“, Formaldehyde, 2-Butoxyethanol and 1-tert-Butoxypropan-2-ol (PDF), IARC Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risks to Humans 88, Lyon, France: International Agency for Research on Cancer, 2006, стр. 39–325, ISBN 978-92-832-1288-1
  40. ↑ "Formaldehyde (gas)", Report on Carcinogens, Eleventh Edition (PDF), U.S. Department of Health and Human Services, Public Health Service, National Toxicology Program, 2005
  41. ↑ 41,0 41,1 Harris, Gardiner (2011-06-10). „Government Says 2 Common Materials Pose Risk of Cancer“. The New York Times. Архивирано од изворникот 2019-03-28. Посетено на 2011-06-11.
  42. ↑ 42,0 42,1 National Toxicology Program (2011-06-10). „12th Report on Carcinogens“. National Toxicology Program. Архивирано од изворникот на 2011-06-08. Посетено на 2011-06-11.
  43. ↑ 43,0 43,1 National Toxicology Program (2011-06-10). „Report On Carcinogens - Twelfth Edition - 2011“ (PDF). National Toxicology Program. Архивирано од изворникот на 2011-06-12. Посетено на 2011-06-11.
  44. ↑ „Indoor Air Pollution in California“ (PDF). Air Resources Board, California Environmental Protection Agency. July 2005. стр. 65–70. Архивирано од изворникот (PDF) на 2019-03-01. Посетено на 2012-05-19.
  45. ↑ „Formaldehyde“. Occupational Safety and Health Administration. August 2008. Архивирано од изворникот 2019-04-11. Посетено на 2009-09-01.
  46. ↑ „Formaldehyde Reference Exposure Levels“. California Office Of Health Hazard Assessment. December 2008. Архивирано од изворникот (PDF) на 2019-03-23. Посетено на 2012-05-19.
  47. ↑ „Formaldehyde and Indoor Air“. Health Canada. 2012-03-29. Архивирано од изворникот на 2019-04-23. Посетено на 2019-04-23.
  48. ↑ 48,0 48,1 „Formaldehyde | Medical Management Guidelines | Toxic Substance Portal | ATSDR“. Centres for Disease Control and Prevention. Посетено на 2021-08-25.
  49. ↑ Broder, I; Corey, P; Brasher, P; Lipa, M; Cole, P (1991). „Formaldehyde exposure and health status in households“. Environmental Health Perspectives. 95: 101–4. doi:10.1289/ehp.9195101. PMC 1568408. PMID 1821362.
  50. ↑ McGwin, G; Lienert, J; Kennedy, JI (November 2009). „Formaldehyde Exposure and Asthma in Children: A Systematic Review“. Environmental Health Perspectives. 118 (3): 313–7. doi:10.1289/ehp.0901143. PMC 2854756. PMID 20064771.
  51. ↑ Lobachev, AN (1978). „РОЛЬ МИТОХОНДРИАЛЬНЫХ ПРОЦЕССОВ В РАЗВИТИИ И СТАРЕНИИ ОРГАНИЗМА. СТАРЕНИЕ И РАК“ [Role of mitochondrial processes in the development and aging of organism. Aging and cancer] (PDF) (руски). VINITI. Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-06-06. Посетено на 2012-08-01.
  52. ↑ IARC Working Group on the Evaluation of Carcinogenic Risks to Humans (2006). IARC Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risks to Humans - VOLUME 88 - Formaldehyde, 2-Butoxyethanol and 1-tert-Butoxypropan-2-ol (PDF). WHO Press. ISBN 92-832-1288-6. Архивирано од изворникот (PDF) на 2018-07-12. Посетено на 2019-04-23.
  53. ↑ „Formaldehyde and Cancer Risk“. National Cancer Institute. 2011-06-10. Архивирано од изворникот 2019-01-23.
  54. ↑ Zhang, Luoping; Steinmaus, Craig; Eastmond, Eastmond; Xin, Xin; Smith, Smith (March–June 2009). „Formaldehyde exposure and leukemia: A new meta-analysis and potential mechanisms“ (PDF). Mutation Research/Reviews in Mutation Research. 681 (2–3): 150–168. doi:10.1016/j.mrrev.2008.07.002. PMID 18674636. Архивирано од изворникот (PDF) на 2014-03-27. Посетено на 2013-05-22.
  55. ↑ Zhang, Luoping; Freeman, Laura E. Beane; Nakamura, Jun; Hecht, Stephen S.; Vandenberg, John J.; Smith, Martyn T.; Sonawane, Babasaheb R. (2010). „Formaldehyde and Leukemia: Epidemiology, Potential Mechanisms, and Implications for Risk Assessment“. Environmental and Molecular Mutagenesis. 51 (3): 181–191. doi:10.1002/em.20534. PMC 2839060. PMID 19790261.
  56. ↑ „Key Statistics for Nasopharyngeal Cancer“. American Cancer Society. Архивирано од изворникот 2019-01-11. Посетено на 2019-04-22.
  57. ↑ Turner JH, Reh DD (June 2012). „Incidence and survival in patients with sinonasal cancer: a historical analysis of population-based data“. Head Neck. 34 (6): 877–85. doi:10.1002/hed.21830. PMID 22127982. S2CID 205857872.
  58. ↑ „Key Statistics for Chronic Myeloid Leukemia“. American Cancer Society. Архивирано од изворникот 2019-04-23. Посетено на 2019-04-22.
  59. ↑ „What are the key statistics about acute myeloid leukemia?Key Statistics for Acute Myeloid Leukemia (AML)“. American Cancer Society. Архивирано од изворникот 2019-04-23. Посетено на 2019-04-22.
  60. ↑ 60,0 60,1 „Risk Factors for Nasopharyngeal Cancer“. American Cancer Society. 24 September 2018. Архивирано од изворникот на 2016-12-10. Посетено на 17 September 2019.
  61. ↑ Butticè, Claudio (2015). „Solvents“. Во Colditz, Graham A. (уред.). The SAGE Encyclopedia of Cancer and Society (Second. изд.). Thousand Oaks: SAGE Publications, Inc. стр. 1089–1091. doi:10.4135/9781483345758.n530. ISBN 9781483345734.
  62. ↑ „Risk Factors for Acute Myeloid Leukemia (AML)“. American Cancer Society. 2018-08-21. Архивирано од изворникот 2019-04-23.
  63. ↑ „Risk Factors for Chronic Myeloid Leukemia“. American Cancer Society. 2018-06-19. Архивирано од изворникот 2018-12-12.
  64. ↑ Dales, R; Liu, L; Wheeler, AJ; Gilbert, NL (July 2008). „Quality of indoor residential air and health“. Canadian Medical Association Journal. 179 (2): 147–52. doi:10.1503/cmaj.070359. PMC 2443227. PMID 18625986.
  65. ↑ „Formaldehyde Emission Standards for Composite Wood Products“. EPA. 8 July 2016. Архивирано од изворникот 2018-12-24. Посетено на 2019-04-24.
  66. ↑ Passmore, Whitney; Sullivan, Michael J. (2016-08-04). „EPA Issues Final Rule on Formaldehyde Emission Standards for Composite Wood Products“. The National Law Review. Womble Carlyle Sandridge & Rice, PLLC. Архивирано од изворникот 2018-06-19. Посетено на 2016-08-24 – преку Google News.
  67. ↑ Zug KA, Warshaw EM, Fowler JF, Maibach HI, Belsito DL, Pratt MD, Sasseville D, Storrs FJ, Taylor JS, Mathias CG, Deleo VA, Rietschel RL, Marks J (2009). „Patch-test results of the North American Contact Dermatitis Group 2005-2006“. Dermatitis. 20 (3): 149–60. doi:10.2310/6620.2009.08097. PMID 19470301. S2CID 24088485.
  68. ↑ „Formaldehyde allergy“. DermNet NZ. New Zealand Dermatological Society. 2002. Архивирано од изворникот на 2018-09-23. Посетено на 2019-04-25.
  69. ↑ 69,0 69,1 De Groot, Anton C; Flyvholm, Mari-Ann; Lensen, Gerda; Menné, Torkil; Coenraads, Pieter-Jan (2009). „Formaldehyde-releasers: relationship to formaldehyde contact allergy. Contact allergy to formaldehyde and inventory of formaldehyde-releasers“. Contact Dermatitis. 61 (2): 63–85. doi:10.1111/j.1600-0536.2009.01582.x. hdl:11370/c3ff7adf-9f21-4564-96e0-0b9c5d025b30. PMID 19706047. S2CID 23404196.
  70. ↑ Hayashida, Mike. „The Regulation of Cosmetics in Japan“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2019-04-14. Посетено на 2019-04-25.
  71. ↑ Formaldehyde Epidemiology, Toxicology and Environmental Group, Inc (August 2002). „Formaldehyde and Facts About Health Effects“ (PDF). Архивирано од изворникот (PDF) на 2011-05-11.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  72. ↑ „When Sampling Formaldehyde, The Medium Matters“. Galson Labs. Архивирано од изворникот на 2011-03-23.
  73. ↑ „NIOSH Pocket Gide to Chemical Hazards: Formaldehyde“. National Institute for Occupational Safety and Health, CDC. 2018-11-29. Архивирано од изворникот 2019-03-28.
  74. ↑ Addendum to the 12th Report on Carcinogens (PDF) National Toxicology Program, U.S. Department of Health and Human Services. Retrieved 06-13-2011
  75. ↑ „Formaldehyde occurs naturally and is all around us“ (PDF).
  76. ↑ „European Union Bans formaldehyde/formalin within Europe“ (PDF). European Commission's Environment Directorate-General. 2007-06-22. стр. 1–3. Архивирано од изворникот (PDF) на 2013-04-27. Посетено на 2012-05-19.
  77. ↑ „ESIS (European Chemical Substances Information System)“. European Commission Joint Research Centre Institute for Health and Consumer Protection. February 2009. Архивирано од изворникот на 1 January 2014. Посетено на 19 May 2012.
  78. ↑ „S.1660 - Formaldehyde Standards for Composite Wood Products Act“. GovTrack. 2010-08-25. Архивирано од изворникот на 2019-04-29. Посетено на 2019-04-29.
  79. ↑ „Formaldehyde Emission Standards for Composite Wood Products“. Regulations.gov. United States Federal Register. 12 December 2016. Архивирано од изворникот на 10 August 2019. Посетено на 21 December 2019. The emission standards will be 0.05 ppm formaldehyde for hardwood plywood, 0.09 ppm formaldehyde for particleboard, 0.11 ppm formaldehyde for medium-density fiberboard, and 0.13 ppm formaldehyde for thin medium-density fiberboard.
  80. ↑ „Health Canada - Proposed residential indoor air quality guidelines for formaldehyde“. Health Canada. April 2007. Архивирано од изворникот на 2013-05-30.
  81. ↑ „Formaldehyde-laced foods reemerge in Indonesian markets“. antaranews.com. 2011-08-10. Архивирано од изворникот 2018-10-25.
  82. ↑ „BPOM Uncovers Two Formaldehyde-Tainted Noodle Factories in Bogor“. Jakarta Globe. 2014-10-12. Архивирано од изворникот на 2015-08-01.
  83. ↑
  84. ↑ Ngwa, Moise (2010-10-25). „formaldehyde testing“ (PDF). Cedar Rapids Gazette. Архивирано од изворникот (PDF) на 2018-10-25. Посетено на 2012-05-19.
  85. ↑ Blum, Deborah, 1954- (2018-09-25). The poison squad : one chemist's single-minded crusade for food safety at the turn of the twentieth century. Go Big Read (Program). New York, New York. ISBN 9781594205149. OCLC 1024107182.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
  86. ↑ „Was Death in the Milk?“. The Indianapolis News. 1900-07-31. стр. 5. Архивирано од изворникот 2018-11-17. Посетено на 2014-08-20 – преку Newspapers.com. отворен пристап — бесплатно за читање
  87. ↑ „Wants New Law Enacted. Food Inspector Farnsworth Would Have Use of Formaldehyde in Milk Stopped“. The Topeka Daily Capital. 1903-08-30. стр. 8. Архивирано од изворникот 2018-11-17. Посетено на 2014-08-20 – преку Newspapers.com. отворен пристап — бесплатно за читање
  88. ↑ „Trader Fined for Selling Fish Treated with Formalin“. The Daily Star. 2009-08-31. Архивирано од изворникот 2019-04-29.
  89. ↑ „Formalin Control Bill 2015 passed“. ntv online. 2015-02-16. Архивирано од изворникот на 2018-03-23. Посетено на 2015-03-04.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]
Нормативна контрола
Преземено од „https://mk.wikipedia.org/w/index.php?title=Формалдехид&oldid=5274210“