Εκλήθηκα κάποτε να κηρύξω σε μιά κηδεία. Άνοιξα την Αγία Γραφή για να βρω κάτι σχετικό με επικήδειο. Μα δεν βρήκα! Όπου συνάντησε νεκρό, ο Κύριος τον ανάστησε. Στην Γραφή δεν υπάρχει επικήδειος! Υπάρχει μόνο κήρυγμα Αναστάσεως και διακήρυξη Αθανασίας! ''ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ θάνατον οὐ μὴ θεωρήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα'', διαβεβαίωσε ο Κύριος.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ολόκληρο Πανεπιστήμιο συγκεντρωνόταν στο Ναό της Πολυκλινικής,
[στον οποίο εφημέριος ήταν ο Όσιος Πορφύριος].
Η Λειτουργία ήταν πραγματική μυσταγωγία.
Το Ευαγγέλιο ο Γέροντας το απέδιδε με μοναδική Χάρη και ζωντάνια.
Μάλιστα τη Μεγάλη Εβδομάδα, στην ακολουθία των Παθών, οι αναγνώσεις των δώδεκα Ευαγγελίων είχαν κάτι, που δεν υπήρχε όμοιό του. Ο Π. Πορφύριος, με τη χάρη που είχε, έβλεπε τον Χριστό να πάσχει και συγκλονιζόταν. Πολλές φορές από τη μεγάλη συγκίνηση έσπαζε η φωνή του και δυσκολευόταν να συνεχίσει την ανάγνωση. Κάποια φορά δεν άντεξε άλλο και διέκοψε την ανάγνωση. Μετά έπλυνε το πρόσωπό του, που ήταν λουσμένο στα δάκρυα, ζήτησε συγγνώμη από το Εκκλησίασμα και, καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια, συνέχισε. Περιττεύει να πούμε τι συγκλονιστική συγκίνηση μεταδιδόταν στους Χριστιανούς. Ήταν σαν να βρίσκονταν κι αυτοί στη Γεθσημανή, στο Πραιτώριο, στον Γολγοθά και με κομμένη ανάσα παρακολουθούσαν το θείο δράμα. Κάποια φορά ο Γέροντας είχε μαζί του στην ακολουθία των Παθών ένα δικό του Ιερέα, πνευματικό τέκνο και του είπε να είναι έτοιμος. Αν αναγκαζόταν να διακόψει την ανάγνωση του Ευαγγελίου, να συνέχιζε εκείνος. Στη νυχτερινή Λειτουργία του Πάσχα, όταν ερχόταν η ώρα να πει τον περίφημο Κατηχητικό Λόγο του Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου, δημιουργείτο πρωτοφανής συγκίνηση και ιερός ενθουσιασμός. Τον λόγο τον απήγγελλε από στήθους, αργά, επίσημα, ωραιότατα. Όλους τους λόγους του Ιερού Χρυσοστόμου τούς αγαπούσε, αλλά αυτόν ειδικά τον υπεραγαπούσε.
Τον έλεγε, λοιπόν, αργά αργά, επιβλητικά, χωρίς να κρατεί φυλλάδα, παρά μόνο την Πασχαλινή λαμπάδα.
Το αποκορύφωμα του μεγαλείου ήταν στις φράσεις:
«Ο Άδης φησίν, επικράνθη, συναντήσας σοι κάτω. Επικράνθη και γαρ κατηργήθη…», καθώς ο λαός από κάτω επανελάμβανε το «επικράνθη».
Ανεπανάληπτες Ιερές συγκινήσεις. Κάθε Εκκλησιαστική Ευχή, κάθε ανάγνωση Ιερού Κειμένου, την ευλαβείτο.
Έπρεπε να λεχθούν με τον καλύτερο τρόπο. Σ’ όλη του τη ζωή βοήθησε αναρίθμητους Ιερείς, Μοναχούς, Ψάλτες, Αναγνώστες, να ψάλλουν και να διαβάζουν με τον πιο ωραίο τρόπο, αντάξιο του Θεού.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Εύχομαι το Άγιο Φως να φωλιάσει μέσα στις καρδιές όλων μας και να φέρει ευλογία σε κάθε μας βήμα!
Εύχομαι να σκιρτάς από χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου το χάος από το οποίο σε πέρασε ο Αναστάς Κύριος. Εύχομαι η Ανάσταση του Κυρίου να μας οδηγήσει όλους προς αγιοσύνη και να νικήσει τον παλαιόν άνθρωπον «συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις».
“Δόξα τη αγία Αναστάσει Σου, Κύριε”.
Σήμερα όλα προσεύχονται, η γη, ο ουρανός, τ’ αστέρια, τα λουλούδια που μοσχοβολούν, … όλα ψάλλουν το «Χριστός Ανέστη!». Κύριε, είσαι το μόνο άρωμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Αναστημένε Κύριε, χρίσε τις ψυχές μας με το μύρο της χαράς.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Εύχομαι το Άγιο Φως να φωλιάσει μέσα στις καρδιές όλων μας και να φέρει ευλογία σε κάθε μας βήμα!
Εύχομαι να σκιρτάς από χαρά, κοιτάζοντας πίσω σου το χάος από το οποίο σε πέρασε ο Αναστάς Κύριος. Εύχομαι η Ανάσταση του Κυρίου να μας οδηγήσει όλους προς αγιοσύνη και να νικήσει τον παλαιόν άνθρωπον «συν τοις παθήμασι και ταις επιθυμίαις».
“Δόξα τη αγία Αναστάσει Σου, Κύριε”.
Σήμερα όλα προσεύχονται, η γη, ο ουρανός, τ’ αστέρια, τα λουλούδια που μοσχοβολούν, … όλα ψάλλουν το «Χριστός Ανέστη!». Κύριε, είσαι το μόνο άρωμα της ανθρώπινης ύπαρξης. Αναστημένε Κύριε, χρίσε τις ψυχές μας με το μύρο της χαράς.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Ποιά είχε δηλώσει ότι ο Τάφος του Ιησού Χριστού είναι ζωντανός σήμερα σοκάροντας τους πάντες.
Πρόκειται για μια υπενθύμιση σε όλους όσους βάλλουν κατά της Ορθοδοξίας και της Εκκλησίας
Η φράση της κα. Τώνιας Μοροπούλου πέρυσι στις εργασίες συντήρησης στην Ιερουσαλήμ «ότι ο Τάφος του Ιησού Χριστού είναι ζωντανός δεν πρόκειται να λησμονηθεί ποτέ", προκαλούν ρίγος σήμερα Μεγάλο Σάββατο μετά την τελετή αφής του Αγίου Φωτός.
Δεν ειπώθηκε από κάποιον που είχε τις Θεολογικές προϋποθέσεις αλλά από μια επιστήμονα που ανήκει στην γενιά της αμφισβήτησης του Πολυτεχνείου.
Ο Πανάγιος Τάφος είναι το σημείο αναφοράς και μοναδικής σημασίας για τον Χριστιανισμό και τον Ελληνισμό.
Η φράση πέρυσι στις 02 Μαΐου 2024 της κ. Τώνιας Μοροπούλου «ότι ο Τάφος του Ιησού Χριστού είναι ζωντανός είναι μία φράση που δεν πρόκειται να λησμονηθεί ποτέ και από κανέναν.
Είναι μία φράση, η οποία ειπώθηκε, όχι από έναν άνθρωπο που είχε τις θεολογικές προϋποθέσεις να συνειδητοποιήσει την αξία του Παναγίου Τάφου, αλλά από μια επιστήμονα που ανήκει στην γενιά της αμφισβήτησης του Πολυτεχνείου.
Η καθηγήτρια του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και μέλος της διοικούσας επιτροπής του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας, κα Τώνια Μοροπούλου το είχε αναφέρει αυτό σε εκδήλωση με θέμα «Πανάγιος Τάφος-Το Μνημείο και το Έργο».
«Η ενέργεια που εκλυόταν από τον Πανάγιο Τάφο ήταν αισθητή και από μας και από τα όργανα, που σταμάτησαν να εμφανίζουν ενδείξεις! «Νέκρωσαν» τα υπερσύγχρονα όργανα που επανήλθαν μετά από ώρες και αφού είχαν απομακρυνθεί από το Ιερό Κουβούκλιο.
Βγαίνοντας από το παρεκκλήσι, αυτό που σκεφτόμουν ήταν μία επιστήμων από τη γενιά του Πολυτεχνείου, τι θα πω; Και είπα αυτό που νιώθαμε όλοι. Είπα την αλήθεια. Ότι αυτός ο Τάφος είναι αληθινός. Είναι το σημαντικότερο μνημείο του Χριστιανισμού και όχι μόνο. Το Αναστάσιμο Φως αγγίζει την ανθρωπότητα. Αυτό το μήνυμα το νιώθαμε και το νιώσαμε πολύ δυνατά.
Ο άνω τρούλος του μνημείου, ήταν κι αυτός ένα μαύρο επιστέγασμα, που σήμερα έχει ξαναβρεί τα Αναστάσιμα χρώματα του, ενώ αποκαταστάθηκαν και οι Αξίες του Ιερού Κουβουκλίου, μαζί με τις Ελληνικές επιγραφές, που διατρέχουν το άνω διάζωμα και τις οποίες αποκαλύψαμε και συντηρήσαμε.» αναφέρει με σπασμένη φωνή”, είχε αναφέρει η ίδια.
Μιχάλης Αντωνιάδης
Η Διακαινήσιμος ἑβδομάδα.
Η λέξις «Διακαινήσιμος» γιά έναν άπιστο και άθεο δεν σημαίνει τίποτα και εἴτε ακούει τη λέξι εἴτε δεν την ακούει εἰς την αυτήν κατάστασιν ευρίσκεται, γιά μας που πιστεύουμε, παρ’ όλη την αμαρτωλότητά μας, η λέξις «Διακαινήσιμος» είναι πολυσήμαντος.
Όλὲς δε οι ημέρες της εβδομάδος αυτής της Διακαινησίμου, θεωρούνται ως μία ημέρα.
Kαι δι’ αυτόν τον λόγον τα λόγια που ακούσαμε τη νύχτα της Aναστάσεως, αυτά τα ἴδια λόγια ψάλλουν οι ψάλται, τα ἴδια ψάλλομεν συνεχῶς επί μίαν εβδομάδα.
Aκόμη δε την περίοδον της εβδομάδος αυτής επιτρέπει η Eκκλησία μας καθημερινώς να κοινωνεί ο άνθρωπος, έστω και αν την προηγούμενη μέρα έχει καταλύσει κρέας. Όπως είπαμε, θεωρείται μία ημέρα.
H λέξις «Διακαινήσιμος» σημαίνει· ό,τι είναι υλικώς και ηθικώς φθαρτόν, αυτό το πράγμα το φθαρτόν το παίρνει ο Xριστός και το κάνει καινούργιο.
Μακαριστός επίσκοπος Aυγουστίνος Καντιώτης.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
Τρομοκρατήθηκε ὁ θάνατος, βλέποντας ἕνα νεκρό, πού δέν ἔμοιαζε καθόλου στούς ἄλλους νεκρούς, νά ἔχει κατεβεί στον Αδη καί νά μήν εἶναι δεμένος μέ τά δεσμά μέ τά ὁποῖα ἦταν δεμένοι ὅσοι βρίσκονταν ἐκεῖ. «Γιά ποιό λόγο, θυρωροί τοῦ Αδη, μόλις τόν εἴδατε ζαρώσατε ἀπό τό φόβο σας;» (Πρβλ. Iώβ 38, 17). Τί φόβος ἀσυνήθιστος εἶναι αὐτός πού σᾶς κυρίεψε; Ἔφυγε ὁ θάνατος καί μέ τή φυγή του καταντροπιάστηκε γιά τή δειλία του. Έτρεχαν κοντά στόν Κύριο οἱ ἅγιοι Προφῆτες καί ὁ Μωυσῆς ὁ νομοθέτης, ὁ ᾿Αβραάμ, ὁ Ἰσαάκ, ὁ Δαβίδ, ὁ Σαμουήλ καί ὁ Ἡσαΐας, καθώς καί ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής, ὁ ὁποῖος ἔδωσε κατά τήν ἐπίγεια ζωή του μαρτυρία σέ ὅλους γι᾿ Αὐτόν καί εἶπε: «Σύ εἶσαι Αὐτός πού πρόκειται νά ἔρθει ἤ περιμένουμε κάποιον ἄλλο ὡς λυτρωτή μας;» (Ματθ. 11, 3). Λυτρώθηκαν ὅλοι οἱ δίκαιοι πού τούς εἶχε καταπιεῖ ὁ θάνατος. Διότι ἔπρεπε Αὐτός πού προφητεύθηκε καί κηρύχθηκε Βασιλιάς τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς ἀπό τούς δίκαιους αὐτούς καί τούς Προφῆτες, Αὐτός νά γίνει καί ὁ Λυτρωτής ὅλων αὐτῶν τῶν καλῶν καί πιστῶν κηρύκων Του. Ἔπειτα καθένας ἀπό τούς δίκαιους ἐκείνους ἔλεγε: «Ποῦ εἶναι, θάνατε, ἡ νίκη σου, ποῦ εἶναι, Αδη, το κεντρί σου;» (Α' Κορ. 15, 55). Μᾶς λύτρωσε λοιπόν Αὐτός πού νικώντας ἐσένα χάρισε τη νίκη καί σέ ὅλους ἐμᾶς.
~ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων
[Κατήχηση Φωτιζόμενων 14η, κεφ. ΙΘ'. σελ. 421, Ἔκδ. «Ἑτοιμασία», Ἱερᾶς Μονῆς Τιμίου Προδόμου Καρέας, Ἀθήνα 1999]
Μιχάλης Αντωνιάδης
Η Διακαινήσιμος ἑβδομάδα.
Η λέξις «Διακαινήσιμος» γιά έναν άπιστο και άθεο δεν σημαίνει τίποτα και εἴτε ακούει τη λέξι εἴτε δεν την ακούει εἰς την αυτήν κατάστασιν ευρίσκεται, γιά μας που πιστεύουμε, παρ’ όλη την αμαρτωλότητά μας, η λέξις «Διακαινήσιμος» είναι πολυσήμαντος.
Όλὲς δε οι ημέρες της εβδομάδος αυτής της Διακαινησίμου, θεωρούνται ως μία ημέρα.
Kαι δι’ αυτόν τον λόγον τα λόγια που ακούσαμε τη νύχτα της Aναστάσεως, αυτά τα ἴδια λόγια ψάλλουν οι ψάλται, τα ἴδια ψάλλομεν συνεχῶς επί μίαν εβδομάδα.
Aκόμη δε την περίοδον της εβδομάδος αυτής επιτρέπει η Eκκλησία μας καθημερινώς να κοινωνεί ο άνθρωπος, έστω και αν την προηγούμενη μέρα έχει καταλύσει κρέας. Όπως είπαμε, θεωρείται μία ημέρα.
H λέξις «Διακαινήσιμος» σημαίνει· ό,τι είναι υλικώς και ηθικώς φθαρτόν, αυτό το πράγμα το φθαρτόν το παίρνει ο Xριστός και το κάνει καινούργιο.
Μακαριστός επίσκοπος Aυγουστίνος Καντιώτης.
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
"Στην Ιερά Καλύβη Άγιος Γεώργιος ο Τροπαιοφόρος,
στη Νέα Σκήτη Αγίου Όρους, αποθησαυρίζεται ωραιότατη, περίτεχνη λειψανοθήκη με λείψανο του Αγίου Γεωργίου.
Ο Άγιος Γεώργιος παριστάνεται νεκρός με τα χἐρια σταυρωμένα στο στήθος του και τα μάτια κλειστά. Το πρόσωπό του έχει αγιογραφηθεί, ενώ το σώμα του είναι έκτυπο σε ασημένιο πουκάμισο.
Στο κέντρο της λειψανοθήκης εγκολπώθηκε τεμάχιο λειψάνου του Αγίου Γεωργίου."
Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!
Μιχάλης Αντωνιάδης
-Μητροπολίτης Μορφου: Ο αϊ Γιώργης γιατί αγαπιέται τόσο;
-Γερόντισσα: Γιατί παιδί μου έχει μεγάλη δύναμη και όπου του φωνάζουνε πάει… Τρέχει συνέχεια… Δεν σταματά καθόλου…
Μια άλλη μέρα :“Μη φοβάσαι ο Άγιος Γεώργιος και ετούτοινε (και έδειχνε τους Αγίους γύρω στις εικόνες ) μας πιάνουν από το χέρι και μας κάνουν περιβολή προστασίας.”.
Κάθε μέρα! Κάθε πρωί έπρεπε με πολύ ευλάβεια να περιμένω να περάσει από όλες τις εικόνες.
Προσκυνούσε και κουβέντιαζε στους Αγίους…
Πριν το φαγητό, πήγαινε και προσκυνούσε τις πολλές εικόνες που ήταν κολλημένες στο ψυγείο της. Εκεί συνομιλούσε συνήθως με τον αϊ- Γιώργη…
'Έβλεπε τους Αγίους και τους περιέγραφε με κάθε λεπτομέρεια. Ειδικά τα τελευταία χρόνια της ζωής της που ήταν τελείως κοπελάκι στην καρδιά και δεν καταλάβαινε ότι την θαυμάζαμε. Ειδικά παρίστανε το άλογο του αϊ Γιώργη. “Ανεβαίνω- έλεγε- σ’ αυτό και με γυρίζει, αλλά δεν υπάρχει τρόπος να σας μεταφέρω εικόνες και φωτογραφίες από τους μυστηριώδεις κόσμους που με πάει…”.
Διήγηση κ. Ριρίκας,
Από το βιβλίο: Ἡ ὁσία Γερόντισσα Γαλακτία τῆς Κρήτης,σελ 226, ἐκδ. “Θεομόρφου” της Ἱ. Μ. Μόρφου
Η οσία Γερόντισσα Γαλακτία της Κρήτης εμφανίσθηκε ολοζώντανα και στην μονή Καλυβιανής όπου έχει ως,
ατίμητο θησαυρό το ιερότατο σκήνωμα της και θεράπευσε συντροφιά με τον μεγαλομάρτυρα Άγιο Γεώργιο, τους αλγεινώς πάσχοντες οφθαλμούς μοναχής που κινδύνευαν από έντονο παροξυσμό αλλεργίας.
Μιχάλης Αντωνιάδης
 |
