Pergi ke kandungan

Harajuku

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Suasana di Harajuku
"Kincir air di Onden" (dari 36 Pemandangan Gunung Fuji karya Hokusai)
Bukit Omotesando, Jingumae

Harajuku (原宿?) adalah sebutan popular untuk kawasan di sekitar Stesen JR Harajuku, Daerah Shibuya, Tokyo, Jepun.

Kawasan ini terkenal sebagai tempat anak-anak muda berkumpul. Lokasi termasuk sekitar Kuil Meiji, Taman Yoyogi, pusat beli-belah Jalan Takeshita (Takeshita-dori), pusat beli belah Laforet, dan Gimnasium Nasional Yoyogi. Harajuku bukan sebutan rasmi untuk nama tempat, dan tidak digabungkan sewaktu menulis alamat.[1]

Sekitar tahun 1980-an, Harajuku merupakan tempat berkembangnya subbudaya takenoko-zoku. Sehingga hari ini, kumpulan anak muda berpakaian aneh boleh dijumpai di kawasan Harajuku. Selain itu, kanak-kanak sekolah dari pelbagai pelosok di Jepun menjadikan Harajuku sebagai destinasi pengajian pelancongan sewaktu berkunjung ke Tokyo.

Sebutan "Harajuku" hanya digunakan untuk kawasan di sebelah utara Omotesando. Onden adalah nama kawasan di sebelah selatan Omotesando, namun nama tersebut tidak popular dan ikut disebut Harajuku.[2]

Sejarah

[sunting | sunting sumber]

Tempoh Zaman Edo

[sunting | sunting sumber]

Dalam tempoh Zaman Edo, kawasan yang kemudian dikenali sebagai Harajuku adalah sebuah bandar jawatan kecil di Lebuhraya Kamakura. Ia dikatakan bahawa dalam Perang Gosannen, Minamoto no Yoshiie memeriksa barisan tenteranya dalam bidang ini dan bukit di sini dipanggil Seizoroi-saka (Jingūmae 2 chōme kini). Dikatakan bahawa sebagai ganjaran Igagoe untuk menyampaikan Ieyasu Tokugawa dengan selamat dari Sakai untuk Mikawa dalam Insiden Honno-ji 1582, Onden-mura (隠 田村) bersama-sama dengan Harajuku-mura (原宿 村) telah diberikan kepada ninja Iga dalam 1590.

Dalam tempoh Edo, satu puak kediaman Iga telah dimasukkan ke dalam Harajuku untuk mempertahankan Edo, kerana lokasinya yang strategik di selatan Jalan Koshu. Selain daripada rumah daripada feudal domain Hiroshima tuan Asano (Jingūmae 4 dan 5 chōmkini), terdapat banyak rumah-rumah besar penahan keshogunan. Kehidupan petani terdiri terutamanya pembersihan beras dan pengilangan tepung dengan kincir air di Sungai Shibuya. Walau bagaimanapun, disebabkan kualiti miskin dari negeri itu, pengeluaran tidak pernah berjaya dan kampung-kampung tidak pernah makmur. Dikatakan bahawa petani tempatan sering melakukan doa taburan hujan di tempat-tempat suci tempatan dalam usaha untuk memperbaiki nasib mereka. Terdapat juga kisah-kisah Oyama-Afuri Shrine of Tanzawa dan Worship on the day trip to Mt Haruna yang tinggal.

Pemulihan Meiji hingga akhir Perang Dunia Kedua (1868 - 1945)

[sunting | sunting sumber]
Kuil Tōgō

Pada permulaan zaman Meiji pada tahun 1868, tanah di sekitar Perkampungan Harajuku dimiliki oleh keshogunan tersebut. Pada bulan November tahun yang sama, bandar-bandar dan kampung-kampung Wad Shibuya, termasuk Perkampungan Harajuku, telah diletakkan di bawah bidang kuasa Wilayah Tokyo.

Pada tahun 1906, Stesen Harajuku dibuka sebagai sebahagian daripada pengembangan Aliran Yamanote. Pada tahun 1919, dengan penubuhan Kuil Meiji, Omotesando diperluaskan dan disusun semula sebagai pendekatan laluan formal.

Pada tahun 1940, Makam Togo dibina dan ditahbiskan sebagai penghormatan kepada Tentera Laut Imperial Jepun Marsyal Laksamana Marquis Tōgō Heihachirō.

Dalam tempoh akhir Perang Pasifik pada tahun 1945, banyak kawasan yang telah dibakar ke tanah semasa Pengeboman Tokyo.

1945 hingga 1970

[sunting | sunting sumber]

Semasa penjajahan selepas perang, perumahan tentera di kawasan itu bernama Washington Heights telah dibina di atas tanah kini diduduki oleh Taman Yoyogi dan Gimnasium Negara Yoyogi. Kedai yang merayu kepada tentera Amerika dan keluarga mereka, seperti Kiddyland, Bazaar Oriental dan Fuji Tori, dibuka sepanjang Omotesando dalam tempoh ini.

Pada tahun 1964, berenang, menyelam dan bola keranjang aktiviti pada Sukan Olimpik Tokyo telah diadakan pada bersebelahan Gimnasium Negara Yoyogi.

Pada tahun 1965, nama kawasan dalam sistem alamat Jepun secara rasmi berubah dari Harajuku untuk Jingumae. Nama Harajuku telah berlarutan kerana penamaan awal Stesen Harajuku JR East yang berhampiran. Sebelum 1965, Onden, yang disebut kawasan yang berkedudukan rendah berdekatan Meiji Street dan Sungai Shibuya manakala "Harajuku" yang disebut hujung utara Omotesando, dataran tinggi sekitar Aoyama, kini dikenali sebagai Jingu-mae blok 2, kawasan yang besar daripada Jingu-mae blok 3, dan dataran tinggi melanjutkan belakang kuil Togo dalam blok Jingu-mae 1. kawasan dari stesen Harajuku kepada kawasan sekitar Takeshita Street dipanggil "Takeshita-cho".

1970an hingga 1980an

[sunting | sunting sumber]
Takeshita Street

Datang ke 1970-an, budaya belia obses fesyen mengalami peralihan dari Shinjuku ke Harajuku, kemudian ke Shibuya. Palais France, sebuah bangunan yang menjual pakaian fesyen dan aksesori, perabot, dan barang-barang lain, telah dibina pada Meiji Street berhampiran pintu keluar Takeshita Street. Pada tahun 1978, fesyen bangunan Laforet Harajuku telah dibuka, dan Harajuku datang yang dikenali sebagai pusat fesyen runcit.

Pada 1980-an, Takeshita Street menjadi terkenal kerana kumpulan tarian remaja jalanan dipanggil takenoko-Zoku.

Dari tahun 1977, pejalan kaki presint pada hari Ahad sahaja telah diwujudkan dengan menutup jalan raya tempatan. Ini menghasilkan lonjakan orang berkumpul berhampiran dengan pintu masuk Taman Yoyogi untuk menonton Rock 'n' Rollers dan memulakan band persembahan gig udara tanpa persediaan terbuka. Dalam tempoh puncak, orang ramai sehingga 10,000 orang akan berkumpul.[3] Pada tahun 1998, syurgawi pejalan kaki pada Ahad sahaja telah dimansuhkan.

1990an hingga kini

[sunting | sunting sumber]
Sekumpulan Rockabilly menari di Taman Yoyogi pada hari Ahad pada Mac 2014

Pada 1990-an dan 2000-an, dengan kebangkitan fesyen cepat, terdapat kemasukan kedai jenama fesyen antarabangsa utama termasuk Gap Inc., Forever 21, Uniqlo, Topshop dan H&M. Pada masa yang sama, kedai-kedai fesyen trend bebas baru meluas ke dalam kawasan yang sebelum ini kediaman Jingumae 3 dan 4 chome, dengan kawasan ini menjadi terkenal sebagai Ura-Harajuku. ("Harajuku jalan belakang").

Pada tahun 2006, Bukit Omotesando dibuka menggantikan bekas pangsapuri Dojunkai di Omotesando.

Pada tahun 2008, Aliran Fukutoshin dibuka menyediakan akses metro alternatif menghubungkan Harajuku Shibuya dan Ikebukuro.

Tempat bersiar-siar dan mercu tanda tempatan

[sunting | sunting sumber]
Gaya Aristoktrat dan Gotik Lolita dilihat di Jingu Bashi pada 2007

Harajuku adalah fesyen runcit dan destinasi makan yang tersendiri, tetapi masih mendapat banyak reputasi yang lebih luas sebagai tempat perhimpunan untuk peminat dan penggemar fesyen jalanan Jepun dan subbudaya yang berkaitan. Jingu Bashi, jambatan pejalan kaki di antara Stesen Harajuku dan pintu masuk ke Makam Meiji digunakan untuk bertindak sebagai tempat perhimpunan pada hari Ahad untuk mempamerkan beberapa gaya lebih teater.[4]

Mercu tanda lain termasuk:

Mercu tanda terdahulu

[sunting | sunting sumber]
Apartmen Dojunkai di Omotesando
  • Pangsapuri Dojunkai, bangunan yang dibina pada 1927 digantikan pada tahun 2005 oleh Tadao Ando direka Bukit Omotesando
  • Drive-in Route 5 (Sekarang LaforetHarajuku)
  • Oktagon Pavilion (Pada tahun 1960, satu-satunya restoran BBQ Korea di daerah Harajuku; kini Bangunan Oktagon)
  • Palais Perancis
  • Harajuku Central Apartments (dirobohkan)
  • Hanae Mori Building (dirobohkan)
  • Omotesando Vivre
  • Mother and Child Department Store Harajuku Carillon (Sekarang Forever 21)
  • Kedai WC Harajuku Wego oleh Chinatsu Wakatsuki
  • Ibu Pejabat P.G.C.D.
  • Menard BilecHarajukuLuseine Store
  • Permainan N cawangan Omotesando
  • Resona Bank Harajuku Branch (Sekarang I.T.'S. International)
  • Ketua Pejabat Kokudo
  • Biro Hospital Pengangkutan (Sekarang Biro Pengangkutan, Kerajaan Metropolitan Tokyo)

Pengangkutan

[sunting | sunting sumber]

Keretapi

[sunting | sunting sumber]

Jalan raya

[sunting | sunting sumber]
  • Meiji Street
  • Omotesando Street
  • Gaien-nishi Street

Dalam budaya masyhur

[sunting | sunting sumber]
  • Band Scotland Belle and Sebastian merujuk Harajuku dalam lagu mereka "I'm a Cuckoo" dalam album 2003 mereka Catastrophe Dear Waitress dengan ayat "I'd rather be in Tokyo / I'd rather listen to Thin Lizzy-o / And watch the Sunday gang in Harajuku / There's something wrong with me / I'm a cuckoo".
  • Pada tahun 2004 dan 2005, Gwen Stefani yang muncul dalam konsert beliau, Harajuku Lovers Tour dan dalam video muzik dengan penari latar Harajuku Girls menarik perhatian [5] dan kontroversi menonjolkan aspek gaya fesyen remaja Harajuku.
  • Penghibur muzik Kyary Pamyu Pamyu telah digambarkan sebagai "Puteri Pop Harajuku" merujuk kepada pakaian beliau diilhamkan oleh gaya jalanan Harajuku.[6][7]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ "JNTO Official Guide". Japanese National Tourism Organisation. Dicapai pada 25 March 2014.
  2. ^ "Time Out Tokyo". 50 Things to do in Harajuku. Dicapai pada 25 March 2014.
  3. ^ "0Terebi Last days of Harajuku Hokoten (Japanese only)". 0Terebi. Dicapai pada 22 February 2015.
  4. ^ "Lonely Planet Online Guide". Lonely Planet. Dicapai pada 28 March 2014.
  5. ^ ChinatownConnection.com article Retrieved on March 14, 2009.
  6. ^ J-Pop Star Kyary Pamyu Pamyu Debuts in New York City - Photos. MTV.
  7. ^ Wacky J-pop Princess, Kyary Pamyu Pamyu, Goes Dubstep - Popdust

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]

Koordinat: 35°40′13″N 139°42′10″E / 35.670162°N 139.70269°E / 35.670162; 139.70269

Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Harajuku&oldid=4472658"