Australopithecus
| Australopithecus | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||
| Australopithecus | ||||||||||||
| Dart, 1925 |
Australopithecus is de Naam vun en Geslecht ut de Grupp vun de Australopithecina, wat bloß in Afrika vörkamen dö un wat hüdigendags al lang utstorven is. Dor höört en ganze Reeg vun Aarden to. Dat Geslecht Australopithecus warrt to den Tribus vun de Hominini torekent, just so, as ok dat Geslecht Homo, wo ok de moderne Minsch tohöörn deit.
Australopithecus is en Kunstwoort, dat ut de Greeksche un Latiensche Sprake tohopenboot is. Dat Enne vun’t Woort is latiensch, just so as dat australis, wat „süüdlich“ heten deit, vunwegen dat he in den Oort Taung in Süüdafrika funnen wurrn is. Dor kümmt denn dat greeksche πίθηκος to, wat up Ooldgreeksch píthēkos („Ape“) utspraken warrt. Düsse Naam is 1925 vun Raymond Dart wählt wurrn. He hett dormols den eersten Australopithecus beschreven, de funnen wurrn weer. Dor hannel sik dat üm dat Kind vun Taung bi.
Kennteken
[ännern | Bornkood ännern]De Aarden vun dat Geslecht Australopithecus kann een sunnerlich vunwegen de Form vun ehre Tähne un Kusen, vunwegen de Form vun ehren Jückbagen un vunwegen de Stäen, wo de Kaumuskel „Musculus temporalis“ ansetten doot, ut’neen holen un ok vun de hüdigen Schimpansen afgrenzen. Fudderhen gifft dat Unnerscheden u. a. bi dat Rüggraat, bi dat Becken un bi de Hüftlee. Anners, as bi de Minschenapen gifft dat an de Böverkeven keen Lücken twuschen den Ecktähn un de Tähn an’e Sieten. Dor kann een an sehn, dat de Ecktähn vun de Unnerkeven (anners, as bi annere Primaten) nich as en Pook verlängert weern.
Wie groot Brägen un Lief ween sünd
[ännern | Bornkood ännern]Dat Brägenvolumen vun de Australopithecus – Aarden weer mit bi 400 bit 550 cm³ en lütt beten grötter, as bi en Schimpansen oder Bonobo,[1] Man lüttjer as bi de öllsten Vertreders vun dat Geslecht Homo, de ehr Brägenvolumen bi 600 bit 800 cm³ legen hett.[2]
Wie groot de Aarden ween sünd, kann bi Fundstücken ok denn bloß groff taxeert weern, wenn de langen Beenknaken heel un kumplett funnen wurrn sünd. In de Fackliteratur gifft dat dor Unnerscheden twuschen 1,00 m un 1,60 m. In en Artikel warrt för Australopithecus africanus 1,38 m för Heken un 1,15 m för Seken angeven. Dorbi schall dat Gewicht legen hebben twuschen 30 un 40 kg.[3] Dor sind de Australopithecinen mit so groot ween, as en Schimpansen, de liekup steiht. Ümstreden is, of de Unnerscheed in Grötte un Gewicht würklich dor vun afhangt, of dat Heken oder seken ween is. Henn un wenn warrt in de Fackliteratur ok seggt, unnerscheedlich grote Australopithecen höörn wonmööglich to verscheden Aarden in desülvige Gegend.
Liekup Lopen
[ännern | Bornkood ännern]
In öllere Schriften weer dat Liekuplopen dat gemeensame Kennteken vun de verscheden Aarden in dat Geslecht Australopithecus. Dat se dat henkregen hefft, is ut süüdafrikaansche Fundstücken (Australopithecus africanus), ut Fossilien ut Hadar (Australopithecus afarensis) un ok ut Tweefoot-Footsporen ut Laetoli slaten wurrn. Man 1991 hett de Paläoanthropologe Yoel Rak vun de Universität Tel Aviv meent, Australopithecus afarensis weer wohrschienlich „up ganz egen Aard lopen“.[4] Jummers mehr Funnen hefft de Paläontologie dor to bröcht, intosehn, dat nix weer mit den olen Gedanken, de fröhen Hominini harrn in Landschoppen leevt, de mit de hüdigen Steppen un Savannen to verglieken weern. („Savannen-Hypothees“). Bifunnen bi de fossilen Knaken wiest veelmehr dor up hen, dat de Australopithecinen in nich allto dichte Woolden leevt hefft.
Hüdigendags warrt dorüm annahmen, dat se noch na de ole Aart vun de Minschenapen leven döen: Se sünd faken up Bööm to finnen ween, sunnerlich to’n Slapen. Bloß hen un wenn sünd se liekup up de Eer lopen. Hüdigendags meent de meisten Forschers, „dat de Australopithecinen minner up en minschliche Aart lopen un sik rögen döen, as dat toeerst annahmen wurrn weer. [5]
Warktüüch
[ännern | Bornkood ännern]Dat is noch nich seker, of Australopithecus Warktüüch anners un mehr, as Schimpansen bruukt hett. Faken warrt dat Bruken vun Steenwarktüüch (Pebble Tools), wat torecht maakt wurrn is, as Kennteken ankeken, dat sik dat bi Fundstücken, nich um dat Geslecht Australopithecus hannelt, man um Homo habilis.
Australopithecus afarensis is um un bi 500.000 Johre öller, as de öllsten Warktüüch, de bekannt sünd. Ok för Australopithecus africanus gifft dat keen Warktüüch-Fundstücken, de dor ohne Twiefel tohöört. Anners sütt dat bi Paranthropus ut. In’n Tosamenhang mit siene Fossilien sünd Steenwarktüüch vun den Oldowan-Tyyp funnen wurrn un ok Knaken mit afsleten Spitzen. Amenne sünd de villicht to’n Buddeln oder to’n Angeln vun Termiten bruukt wurrn.[6] Vunwegen dat in desülvigen Schichten ok Homo habilis funnen wurrn is, is avers nich seker, dat düsse Warktüüch to den Paranthropus torekent weern könnt.
Systematik
[ännern | Bornkood ännern]
De öllsten Fundstücken, de toeerst to Australopithecus tellt wurrn sünd, sünd bi 5 Mio. Johre oold. Hüdigendags weert se meist as Ardipithecus ramidus ankeken. Tominnst löppt düsse den Australopithecus anamensis vörut. Later kaamt Australopithecus afarensis un Australopithecus africanus dor to. Wie düsse Aarden unnern’anner verwandt sünd, dor striet bit up den hüdigen Dag de Gelehrten um.
„Fiene“ und „stevige“ Aarden
[ännern | Bornkood ännern]De Fundstücken vun Hominini, de bitherto an’t Licht kamen sünd ut de Tied vör um un bi 2,5 Mio. Johren, wiest twee unnerscheedliche Formen. Meist warrt dat hüde so verstahn, dat se in de Evolutschoon sik anpasst hefft an dat Klima, wat sik ännern dö. [7] De beiden Foemen sünd up de ene Siet de „stevigen“ un up de annern Siet de „fienen“ Australopithecinen. De „stevigen“ Australopithecinen weert hüdigendags faken to dat Geslecht Paranthropus torekent.
Dormols is dat in dat süüdliche Afrika jummers dröger un küller wurrn. Vundeswegen sünd de Woolden mit ehre weken Blöer un Frücht verswunnen un de Savanne hett sik utbreedt. Dor geev dat nu nich weeke, man tämlich harte Saken to eten, as Gräser, Saatköörn un Wuddeln. Na de fossilen Fundstücken is dorvun ut to gahn, dat sik de „stevigen“ Australopithecinen sik spezialiseert hefft up so’n Planten mit harte Fesen, wo se wat to bieten harrt hefft. Dor hefft se ok unbannige Kaumuskeln um utbildt un up de Kusen weer de Böversiet to’n Kauen bannig veel grötter, as vördem. Paranthropus boisei hett dor ok den Ökelnaam „Nöötknacker-Minsch“ üm kregen. De „stevigen“ Australopithecinen sünd vör um un bi 1 Mio. Johren utstorven. Dat schall woll dor an liggen, dat sik dat Klima al wedder wannelt hett un warmer wurrn is. Dor konnen de „stevigen“ Australopithecinen sik gegen de annern bi de Söke na Eten nich mehr dörsetten.
- „As dat losgüng un de Savannen, de just tostanne kamen weern, sünd besiedelt wurrn, dor hefft de stevigen Australopithecinen dörchut Vördelen bi de Utwahl vun de Aarden harrt. Man vör um un bi 1 Mio. Johren weern mank de groten Söögdeerter midderwiele Plantenfreter upkamen, de sik dor up spezialiseert harrn (Swien un Antilope), up de annere Siet geev dat nu Allensfreter mank de Hominiden, de leifig mit Steenwarktüüch ümgahn konnen. So geev dat en Konkurrenz üm dat Eten, wo de stevigen Australopithecinen nich mehr mitkamen sünd. Dat weer de Tied, as mit den Homo erectus dat Geslecht Homo al as Winner bit hen na Asien un Europa unnerwegens weer. [8]
De eersten Fundstücken, de to dat Geslecht Homo rekent weern könnt, dreegt de Naams vun Homo rudolfensis un Homo habilis. Se stammt vun de Australopithecus-Aarden af, de vun de Paläoanthropologen to de „fienen“ Aarden vun Allensfreter tellt weert. Nich klaar is, of de Stammgeschicht direktemang vun den Australopithecus afarensis na dat Geslecht Homo lopen is (so glöövt en Deel vun de Forschers dat), oder vun Australopithecus afarensis över Australopithecus africanus na Homo.
De Australopithecus-Aarden in’n Överblick
[ännern | Bornkood ännern]- Australopithecus anamensishett vör um un bi 4 Mio. Johren in Oostafrika leevt.
- Australopithecus afarensis hett vör 4 bit 2,9 Millionen Johren in Oostafrika leevt. To düsse Aard höört unner annern dat berühmte Fossil Lucy, un ok dat Fundstück DIK 1-1 („Selam“).
- Australopithecus africanus hett vör rund 3,5 bit 2 Millionen Johren in Süüdafrika leevt. To düsse Aart höört dat Kind vun Taung, wat dat eerste Fossil vun dat Geslecht Australopithecus weer, wat in de Wetenschop beschreven wurrn is. .
- Australopithecus bahrelghazali hett vör um un
bi 3,5 Millionen Johren in den hüdigen Tschad leevt.Dat is ümstreden, of sik dat dor bi um en egen Aart hannelt.
- Australopithecus garhi hett vör um un bi 2,5 Millionen Johren in dat hüdige Äthiopien leevt. Ok hier is nich klaar, of sik dat dor um en egen Aart bi hannelt.
En Reeg vun Paläoanthropologen meent, dat ok de Aarden vun dat Geslecht Paranthropus mank de laten Australopithecus-Aarden höört:
Literatur
[ännern | Bornkood ännern]- Yves Coppens: Lucys Knie - Die prähistorische Schöne und die Geschichte der Paläontologie. München 2002 (Dt. Utgave)
- Göran Burenhult et al.: Die ersten Menschen. Die Ursprünge des Menschen bis 10 000 vor Christus. Jahr-Verlag, Hamborg 2000, ISBN 3-8289-0741-5
- Robert Foley: Menschen vor Homo sapiens. Warum und wie unsere Art sich durchsetzte. Jan Thorbecke Verlag, 2000, ISBN 3-7995-9084-6
Belegen
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ Steve Jones et. al.: The Cambridge Encyclopedia of Human Evolution. Cambridge University Press, 1992, S. 236
- ↑ Ulrich Welsch: Wie aus den ersten Primaten Homo wurde (1): Die Fossilgeschichte des Menschen. Biologie in unserer Zeit, 1/2007, S. 47
- ↑ Ulrich Welsch: Wie aus den ersten Primaten Homo wurde (1): Die Fossilgeschichte des Menschen, S. 46
- ↑ Yoel Rak: Lucy's pelvic anatomy: its role in bipedal gait. Journal of Human Evolution, Band 20, 1991, S. 283–290
- ↑ Winfried Henke, Hartmut Rothe: Stammesgeschichte des Menschen. Springer Verlag, 1998, ISBN 3-540-64831-3
- ↑ G. J. Sawyer, Viktor Deak: Der lange Weg zum Menschen. Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg, 2008, S. 39 (A. afarensis), S. 64 (A. africanus), S. 73 (P. robustus)
- ↑ Friedemann Schrenk: Die Frühzeit des Menschen. Der Weg zu Homo sapiens. C. H. Beck, 1997, S. 61
- ↑ Friedemann Schrenk: Die Frühzeit des Menschen, S. 62, in Platt översett
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]
Category:Australopithecus. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.
- Översicht över Hominiden-Fossilien (engelsch)