Julius Axelrod
Julius Axelrod (* 30. Mai 1912 in New York City; † 29. Dezember 2004 in Rockville, Maryland) weer en US-amerikaansch Pharmakoloog un Neurochemiker.
Axelrod is in ärmlich Verhältnissen as Söhn vun jöödsch Inwannerer ut Polen in de New Yorker East Side upwussen. Sien wetenschaplich Karriere fung 1933 as Laborassistent ahn Betallen an, nahdem he sien Biologie-Bachelor an en New Yorker College maakt harr. All bald hett de Pharmakoloog Bernard Brodie dat Potenzial vun den jungen Wetenschapler erkennt un hett hüm in sien Labor haalt. Beid hebbt dat Medikament Paracetamol to'n Dörbröök verhulpen.
Wiels sien Arbeit studeer he nebenbi un hett sien Afsluss to'n Master of Science 1941 an de New York University maakt. Mit 43 Johren hett he sien Doktertitel an de George Washington University in Washington, D.C. maakt un hett dornah sien eegen Labor bi de National Institutes of Health in Bethesda, Maryland leit..
För sien Arbeiten kreeg he 1970 gemeensam mit Ulf Svante von Euler-Chelpin un Sir Bernard Katz den Nobelpries för Physiologie oder Medizin för hör Opdecken in' Tosammenhang mit de humorale Transmittern in de Nervenenn' un den Mechanismus vun hör Spiekern, Freegaav un Inaktiveeren.
He gellt dormit as Pionier in de Entwicklung vun Antidepressiva.
Axelrod weer Liddmaat vun de National Academy of Sciences (Washington). Vun de Düütsch Pharmakologische Sellschop kreeg he 1978 mit de Schmiedeberg-Plakett de hör hööchste Ehrung. 1967 weer he all mit den Gairdner Foundation International Award uttekent wurrn.
