Peter Weir
Peter Lindsay Weir [wɪə] (* 21. August 1944 in Sydney, New South Wales, Australien) is en australischen Speelbaas, Filmproduzent un Dreihbookschriever.
Leven
[ännern | Bornkood ännern]Weir hett an de University of Sydney Kunst un Juristeree studeert.
Al mit sien eersten Filmen hett he in Australien glieks den Dörbrook schapt. The Cars That Ate Paris un Picnic at Hanging Rock harrn phantastische Motiven. Al dormols hett he ünner Bewies stellt, dat he Schauspelers to hööchste Leistungen motiveeren kann. In sien Filmen Gallipoli un The year of living dangerously künn sik Mel Gibson as Charakterdorsteller dörsetten, bevör he mit Actionfilmen dorna Karriere maakt hett.
Mit de eersten beiden Filmen, de Weir in de USA dreiht hett, geev he Harrison Ford de Mööglichkeit för em nee’ordige Rullen to spelen. Sien Roop as groten Speelbaas grünnt sik för allen ok op de nafolgend Filmen, as to’n Bispeel Dead Poets Society vun 1989, in den sik Robin Williams as eernsthaften Schauspeler en Naam maakt hett.
Mit sien letzten Film Master and commander: The far side of the world hett he eerstmols en Kostüm- un Actionfilm maakt, man ok de wies lichte psycholoogsche Ünnertöön.
Filmografie (Utwahl)
[ännern | Bornkood ännern]| Johr | Titel |
|---|---|
| 1971 | Homesdale |
| 1974 | The Cars That Ate Paris dt.: Die Autos, die Paris auffraßen |
| 1975 | Picnic at Hanging Rock dt.: Picknick am Valentinstag |
| 1977 | The Last Wave dt.: Die letze Flut |
| 1979 | The Plumber, Feernsehn dt.: Wenn der Klempner kommt |
| 1981 | Gallipoli dt.: Gallipoli – An die Hölle verraten |
| 1982 | The Year of Living Dangerously dt.: Ein Jahr in der Hölle |
| 1985 | Witness dt.: Der einzige Zeuge |
| 1986 | The Mosquito Coast dt.: Mosquito Coast |
| 1989 | Dead Poets Society dt.: Der Club der Toten Dichter |
| 1990 | Green Card dt.: Green Card – Scheinehe mit Hindernissen |
| 1993 | Fearless dt.: Fearless – Jenseits der Angst |
| 1998 | The Truman Show dt.: Die Truman Show |
| 2003 | Master and Commander: The Far Side of the World dt.: Master & Commander - Bis ans Ende der Welt |
| 2010 | The Way Back |
Filmpriesen un Utteken
[ännern | Bornkood ännern]Peter Weir hett mit sien Filmen al düchtig Spood harrt wat sik mit tallrieke Filmpriesen daalslahn hett. Von de söven Filmen, de he in de USA dreiht hett, weern söss för den Oscar nomineert. Veer mol weer he ok för den Golden Globe vörslahn. Ok wenn he dorvun keen wunnen hett, hett he doch en grote Tall vun Utteken för sik winnen künnen. Bit hüüt (April 2012) is he mit 28 Priesen ehrt worrn. Dorünner weern:
- 1981: de AFI Award in de Kategorie Best Speelbaas för Gallipoli
- 1985: de Hochi Film Award in de Kategorie Best frömdsprakig Film för Witness
- 1986: de Blue Ribbon Award in de Kategorie Best frömdsprakig Film för Witness
- 1990: de BAFTA Award in de Kategorie Best Film för Dead Poets Society
- 1990: de David di Donatello Filmpries in de Kategorie Best utlännsch Film för Dead Poets Society
- 1991: de César in de Kategorie Best utlännsch Film för Dead Poets Society
- 1999: de David Lean Award for Direction för The Truman Show
- 2001: de Sünnerpries för’t Levenswark vun de Australian Screen Directors’ Association
- 2004: de David Lean Award for Direction för Master and Commander: The Far Side of the World
- 2004: de ALFS Award vun’t London Critics Circle Film Awards as Best Dreihbookschriever vun’t Johr för Master and Commander: The Far Side of the World
Weblenken
[ännern | Bornkood ännern]- Peter Weir in de Internet Movie Database (engelsch)