Formule 1 in 1976

raceseizoen

Het Formule 1-seizoen 1976 was het 27ste FIA Formula One World Championship seizoen. Het begon op 25 januari en eindigde op 24 oktober na zestien races.

27e Formule 1-seizoen (1976)
Volgende: 1977
Vorige: 1975
James Hunt wereldkampioen in 1976
James Hunt wereldkampioen in 1976
Algemene informatie
Races 16
Coureurs 54
Constructeurs 21
Verdedigend
kampioen
Vlag van Oostenrijk Niki Lauda (coureurs)
Vlag van Italië Ferrari (constructeurs)
Eindstand coureurs
1e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk James Hunt 69
(1e titel)
2e plaats Vlag van Oostenrijk Niki Lauda 68
3e plaats Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Jody Scheckter 49
Eindstand constructeurs
1e plaats Vlag van Italië Ferrari 83
(4e titel)
2e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk McLaren 74
3e plaats Vlag van Verenigd Koninkrijk Tyrrell 71
Portaal  Portaalicoon   Autosport

James Hunt werd wereldkampioen met één punt voorsprong op Niki Lauda. Lauda had een zware crash op de Nürburgring, waar hij miraculeus van herstelde.

Kalender

bewerken
GP nr. Ronde Grand Prix Circuit Plaats Datum
265
1 GP van Brazilië   Interlagos São Paulo 25 januari
266
2 GP van Zuid-Afrika   Kyalami Grand Prix Circuit Midrand 6 maart
267
3 GP van de Verenigde Staten West   Long Beach GP Circuit Long Beach (Californië) 28 maart
268
4 GP van Spanje   Circuito Permanente del Jarama San Sebastián de los Reyes 2 mei
269
5 GP van België   Circuit Zolder Heusden-Zolder 16 mei
270
6 GP van Monaco   Circuit de Monaco Monte Carlo 30 mei
271
7 GP van Zweden   Scandinavian Raceway Anderstorp 13 juni
272
8 GP van Frankrijk   Circuit Paul Ricard Le Castellet 4 juli
273
9 GP van Groot-Brittannië   Brands Hatch West Kingsdown 18 juli
274
10 GP van Duitsland   Nürburgring Nordschleife Nürburg 1 augustus
275
11 GP van Oostenrijk   Österreichring Spielberg 15 augustus
276
12 GP van Nederland   Circuit Park Zandvoort Zandvoort 29 augustus
277
13 GP van Italië   Autodromo Nazionale Monza Monza 12 september
278
14 GP van Canada   Mosport Park Bowmanville (Ontario) 3 oktober
279
15 GP van de Verenigde Staten   Watkins Glen International Watkins Glen (New York) 10 oktober
280
16 GP van Japan   Fuji Speedway Oyama 24 oktober

Afgelast

bewerken

De Grand Prix van Argentinië ging niet door door politieke onrust in het land en de installatie van de militaire junta aldaar.[1]

Ronde Grand Prix Circuit Plaats Originele datum
1 GP van Argentinië   Autódromo Municipal del Parque Almirante Brown
de la Ciudad de Buenos Aires
Buenos Aires 11 januari

Resultaten en klassement

bewerken

Grands Prix

bewerken
Ronde Grand Prix Poleposition Snelste ronde Winnende coureur Winnende constructeur Banden Verslag
1   GP van Brazilië   James Hunt   Jean-Pierre Jarier   Niki Lauda   Ferrari G Verslag
2   GP van Zuid-Afrika   James Hunt   Niki Lauda   Niki Lauda   Ferrari G Verslag
3   GP van de Verenigde Staten West   Clay Regazzoni   Clay Regazzoni   Clay Regazzoni   Ferrari G Verslag
4   GP van Spanje   James Hunt   Jochen Mass   James Hunt   McLaren-Ford G Verslag
5   GP van België   Niki Lauda   Niki Lauda   Niki Lauda   Ferrari G Verslag
6   GP van Monaco   Niki Lauda   Clay Regazzoni   Niki Lauda   Ferrari G Verslag
7   GP van Zweden   Jody Scheckter   Mario Andretti   Jody Scheckter   Tyrrell-Ford G Verslag
8   GP van Frankrijk   James Hunt   Niki Lauda   James Hunt   McLaren-Ford G Verslag
9   GP van Groot-Brittannië   Niki Lauda   Niki Lauda   Niki Lauda   Ferrari G Verslag
10   GP van Duitsland   Niki Lauda   Jody Scheckter   James Hunt   McLaren-Ford G Verslag
11   GP van Oostenrijk   James Hunt   James Hunt   John Watson   Penske-Ford G Verslag
12   GP van Nederland   Ronnie Peterson   Clay Regazzoni   James Hunt   McLaren-Ford G Verslag
13   GP van Italië   Jacques Laffite   Ronnie Peterson   Ronnie Peterson   March-Ford G Verslag
14   GP van Canada   James Hunt   Patrick Depailler   James Hunt   McLaren-Ford G Verslag
15   GP van de Verenigde Staten   James Hunt   James Hunt   James Hunt   McLaren-Ford G Verslag
16   GP van Japan   Mario Andretti   Jacques Laffite   Mario Andretti   Lotus-Ford G Verslag

Puntentelling

bewerken

Punten worden toegekend aan de top zes geklasseerde coureurs.

Positie 1e 2e 3e 4e 5e 6e
Punten 9 6 4 3 2 1

Klassement bij de coureurs

bewerken

De zeven beste resultaten van de eerste acht wedstrijden en de zes beste resultaten van de laatste zeven wedstrijden tellen mee voor de eindstand.

Pos. Coureur Grands Prix Punten
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
BEL
 
MON
 
ZWE
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
CAN
 
VST
 
JPN
1   James Hunt DNFP 2P DNF 1P DNF DNF 5 1P DSQ 1P 4PS 1 DNF 1P 1PS 3 69
2   Niki Lauda 1 1S 2 2 1PS 1P 3 DNFS 1PS DNF 4 8 3 DNF 68
3   Jody Scheckter 5 4 DNF DNF 4 2 1P 6 2 2S DNF 5 5 4 2 DNF 49
4   Patrick Depailler 2 9 3 DNF DNF 3 2 2 DNF DNF DNF 7 6 2S DNF 2 39
5   Clay Regazzoni 7 DNF 1PS 11 2 14S 6 DNF DNF 9 2S 2 6 7 5 31
6   Mario Andretti DNF 6 DNF DNF DNF DNFS 5 DNF 12 5 3 DNF 3 DNF 1P 22
7   John Watson DNF 5 NC DNF 7 10 DNF 3 3 7 1 DNF 11 10 6 DNF 20
8   Jacques Laffite DNF DNF 4 12 3 12 4 14 DNF DNF 2 DNF 3P DNF DNF 7 20
9   Jochen Mass 6 3 5 DNFS 6 5 11 15 DNF 3 7 9 DNF 5 4 DNF 19
10   Gunnar Nilsson DNF DNF 3 DNF DNF DNF DNF DNF 5 3 DNF 13 12 DNF 6 11
11   Ronnie Peterson DNF DNF 10 DNF DNF DNF 7 19 DNF DNF 6 DNFP 1S 9 DNF DNF 10
12   Tom Pryce 3 7 DNF 8 10 7 9 8 4 8 DNF 4 8 11 DNF DNF 10
13   Hans-Joachim Stuck 4 12 DNF DNF DNF 4 DNF 7 DNF DNF DNF DNF DNF DNF 5 DNF 8
14   Carlos Pace 10 DNF 9 6 DNF 9 8 4 8 4 DNF DNF DNF 7 DNF DNF 7
15   Alan Jones NC 9 5 DNF 13 DNF 5 10 DNF 8 12 16 8 4 7
16   Carlos Reutemann 12 DNF DNF 4 DNF DNF DNF 11 DNF DNF DNF DNF 9 3
17   Emerson Fittipaldi 13 17 6 DNF DNQ 6 DNF DNF 6 13 DNF DNF 15 DNF 9 DNF 3
18   Chris Amon 14 8 5 DNF 13 DNF DNF DNF 2
19   Vittorio Brambilla DNF 8 DNF DNF DNF DNF 10 DNF DNF DNF DNF 6 7 14 DNF DNF 1
20   Rolf Stommelen 6 12 DNF 1
21   Harald Ertl 15 DNQ DNQ DNF DNQ DNF DNF 7 DNF 8 DNF 16 DNS 13 8 0
22   Jean-Pierre Jarier DNFS DNF 7 DNF 9 8 12 12 9 11 DNF 10 19 18 10 10 0
23   Jacky Ickx 8 16 DNQ 7 DNQ DNQ 10 DNQ DNF 10 13 DNF 0
24   Larry Perkins 13 8 DNQ DNF DNF DNF 17 DNF DNF 0
25   Henri Pescarolo DNQ DNF DNF DNQ 9 11 17 19 NC 0
26   Arturo Merzario DNQ DNF DNF DNQ 14 9 DNF DNF DNF DNF DNS DNF DNF DNF 0
27   Renzo Zorzi 9 0
  Noritake Takahara 9 0
29   Michel Leclère 13 DNQ 10 11 11 DNF 13 0
30   Brett Lunger 11 DNQ DNQ DNF 15 16 DNF DNF 10 14 15 11 0
31   Bob Evans 10 DNQ DNF 0
32   Alessandro Pesenti-Rossi 14 11 DNQ 18 0
33   Ingo Hoffmann 11 DNQ DNQ DNQ 0
  Masahiro Hasemi 11S 0
35   Lella Lombardi 14 DNQ DNQ 12 0
36   Loris Kessel DNQ 12 DNF DNQ NC 0
  Alex Ribeiro 12 0
38   Warwick Brown 14 0
39   Guy Edwards DNQ 17 DNF 15 DNS 20 0
40   Patrick Nève DNF 18 0
  Hans Binder DNF DNF 0
  Ian Ashley DNF 0
  Ian Scheckter DNF 0
  Boy Hayje DNF 0
  Conny Andersson DNF 0
  Kazuyoshi Hoshino DNF 0
  Otto Stuppacher DNS DNQ DNQ 0
  Emilio de Villota DNQ 0
  Emilio Zapico DNQ 0
  Jac Nelleman DNQ 0
  Damien Magee DNQ 0
  Mike Wilds DNQ 0
  Divina Galica DNQ 0
  Tony Trimmer DNQ 0
Pos. Coureur  
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
BEL
 
MON
 
ZWE
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
CAN
 
VST
 
JPN
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde

Klassement bij de constructeurs

bewerken

Alleen het beste resultaat per race telt mee voor het kampioenschap.
De zeven beste resultaten van de eerste acht wedstrijden en de zes beste resultaten van de laatste zeven wedstrijden tellen mee voor de eindstand. Bij "Punten" staan getelde kampioenschapspunten gevolgd door de totaal behaalde punten tussen haakjes.

Pos. Constructeur Grands Prix Punten
 
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
BEL
 
MON
 
ZWE
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
CAN
 
VST
 
JPN
1   Ferrari 1 1S 1PS 2 1PS 1PS 3 DNFS 1PS 9 WD 2S 2 6 3 5 83
2   McLaren-Ford 6P 2P 5 1PS (6) 5 5 1P DNF 1P 4PS 1 DNF 1P 1PS 3 74 (75)
3   Tyrrell-Ford 2 4 3 DNF 4 2 1P 2 2 2S 11 5 5 2S 2 2 71
4   Lotus-Ford DNF 10 DNF 3 DNF DNF DNFS 5 DNF 5 3 3 13 3 DNF 1P 29
5   Penske-Ford DNF 5 NC DNF 7 10 DNF 3 3 7 1 DNF 11 10 6 DNF 20
6   Ligier-Matra DNF DNF 4 12 3 12 4 14 DSQ DNF 2 DNF 3P DNF DNF 7S 20
7   March-Ford 4 8 10 DNF DNF 4 7 7 DNF DNF 6 6P 1S 9 5 DNF 19
8   Shadow-Ford 3S 7 7 8 9 7 9 8 4 8 DNF 4 8 11 10 10 10
9   Brabham-Alfa Romeo 10 DNF 9 4 DNF 9 8 4 8 4 DNF DNF DNF 7 DNF DNF 9
10   Surtees-Ford 11 NC 9 5 DNF 13 16 5 10 9 8 12 15 8 4 7
11   Fittipaldi-Ford 11 17 6 DNF DNQ 6 DNF DNF 6 13 DNF DNF 15 DNF 9 DNF 3
12   Ensign-Ford 8 5 DNF 13 DNF 18 DNF DNF DNF DNF 10 13 DNF WD 2
13   Parnelli-Ford 6 DNF 1
14   Hesketh-Ford 15 DNQ DNQ DNF DNQ DNF 17 7 15 8 12 16 20 12 8 0
15   Wolf-Williams-Ford 8 13 DNQ 7 11 11 DNF 10 DNQ DNF DNF DNF DNQ DNF 14 DNF 0
16   Boro-Ford 13 8 DNQ DNF WD DNF DNF 0
17   Williams-Ford 9 DNQ 0
18   Kojima-Ford 11 0
19   Brabham-Ford DNQ 12 DNF DNQ DNF DNQ 12 DNF WD 0
  BRM DNF 0
  Maki-Ford DNQ 0
Pos. Constructeur  
BRA
 
ZAF
 
VSW
 
SPA
 
BEL
 
MON
 
ZWE
 
FRA
 
GBR
 
DUI
 
OOS
 
NED
 
ITA
 
CAN
 
VST
 
JPN
Punten
Grands Prix
Resultaat
Winnaar
Tweede plaats
Derde plaats
Gefinisht (punten behaald)
Gefinisht (geen punten behaald)
Niet geklasseerd (NC)
Uitgevallen (DNF)
Niet gekwalificeerd (DNQ)
Gediskwalificeerd (DSQ)
Niet gestart (DNS)
Gewond (INJ)
Uitgesloten (EX)
Teruggetrokken (WD)
Niet deelgenomen (blanco cel)
P Pole position
S Snelste ronde