Wikipedia

Grace Brown

wielrenster uit Australië

Grace Brown (Camperdown, 7 juli 1992) is een Australische voormalige wielrenster, die in 2024 Olympisch en wereldkampioen werd in het tijdrijden.

Grace Brown
Brown aan de start van de Waalse Pijl 2020
Brown aan de start van de Waalse Pijl 2020
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 7 juli 1992
Geboorteplaats Camperdown, Vlag van Australië Australië
Lengte 168 cm
Sportieve informatie
Huidige ploeg gestopt na 2024
Specialisatie(s) tijdrijden
Ploegen
2018
2019-2020
2021
2022-2024 		Wiggle High5
Mitchelton-Scott
Team BikeExchange
FDJ-Suez
Beste prestaties
Ronde van Vlaanderen 3e (2021)
Parijs-Roubaix 12e (2022)
Amstel Gold Race 6e (2023)
Luik-Bastenaken-Luik 1e (2024)
Ronde van Frankrijk 20e (2022)
Overige
Zeges:  
Brabantse Pijl
Tijdrit Gemenebestsp.
WK tijdrijden
Olympische tijdrit 		2020
2022
2024
2024
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Carrière

bewerken

Brown reed in 2018 voor Wiggle High5 en won dat jaar de tijdrit op de Oceanische kampioenschappen. Een jaar later won ze het Australisch kampioenschap tijdrijden. Ze reed vanaf 2019 drie jaar voor Mitchelton-Scott. In 2020 werd ze in het Italiaanse Imola vijfde tijdens het wereldkampioenschap tijdrijden. Op 4 oktober van dat jaar werd ze tweede in Luik-Bastenaken-Luik en drie dagen later won ze de Brabantse Pijl.[1]

 
Brown na de Amstel Gold Race 2021.

Brown won in maart 2021 de semi-klassieker Brugge-De Panne.[2] In juli 2021 nam ze namens Australië deel aan de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio. In de wegwedstrijd werd ze 47e en in de individuele tijdrit werd ze vierde, op ruim een minuut achter winnares Annemiek van Vleuten en zeven seconde achter het brons van Anna van der Breggen.

Vanaf 2022 reed Brown drie jaar voor de Franse ploeg FDJ-Suez. In augustus 2022 won Brown de individuele tijdrit op de Gemenebestspelen 2022 in Birmingham.[3] In 2023 won ze het eindklassement in de Santos Women's Tour Down Under en in de Ronde van Bretagne. In 2024 won ze Luik-Bastenaken-Luik, na eerder twee keer tweede te zijn geworden.[4] In juli won ze namens Australië goud op de tijdrit tijdens de Olympische Spelen in Parijs.[5] Twee maanden later won ze in Zürich het wereldkampioenschap tijdrijden[6] en drie dagen later werd ze wereldkampioene in de gemengde ploegenestafette met Brodie Chapman, Ruby Roseman-Gannon, Michael Matthews, Ben O'Connor en Jay Vine.[7] Op 13 oktober won ze in de regenboogtrui de Chrono des Nations, waarna ze haar fiets aan de wilgen hing.[8]

Vlak voor haar afscheid werd Brown verkozen tot voorzitter van wielervakbond The Cyclists' Alliance.[9]

Palmares

bewerken
2018
  Oceanisch kampioenschap tijdrijden
2019
  Australisch kampioenschap tijdrijden
3e etappe Tour Down Under
2020
Brabantse Pijl
2021
Driedaagse Brugge-De Panne
1e etappe Ronde van Burgos
2022
  Australisch kampioen tijdrijden
4e etappe The Women's Tour
  Individuele tijdrit op de Gemenebestspelen
La Périgord Ladies
3e etappe Ceratizit Challenge
2023
  Australisch kampioen tijdrijden
3e etappe Tour Down Under
Eind- en Puntenklassement Tour Down Under
Grote Prijs van Morbihan
3e etappe Ronde van Bretagne
Eindklassement Ronde van Bretagne
4e etappe (ITT) Ronde van Scandinavië
2024
  Australisch kampioen tijdrijden
Luik-Bastenaken-Luik
1e en 3e etappe Ronde van Bretagne
Eindklassement Ronde van Bretagne
  Individuele tijdrit op de Olympische Spelen
  Wereldkampioen tijdrijden
  Wereldkampioen gemengde ploegenestafette
Chrono des Nations

Resultaten in voornaamste wedstrijden

bewerken
Jaar Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Amstel Gold Race Luik-Bast.‑Luik Omloop Het Nieuwsblad Nokere Koerse Brabantse Pijl WK op de weg
2018 opgave
2019 56e opgave 36e
2020 21e 14e   ↑ 39e   ↑ 91e
2021 22e   ↑ 19e 8e   ↑
2022 37e 7e 12e   ↑ 32e opgave 35e
2023 65e 24e 13e 6e 46e 16e 24e
2024 37e 61e 27e   ↑ 30e

Resultaten in rondes

bewerken
Jaar Tour Down Under Herald Sun Tour Ronde van Californië Ronde van Burgos The Women's Tour Giro Rosa Ronde van Noorwegen
2017 61e 77e
2018 5e 9e 38e
2019 12e (1) 8e 23e 93e opgave
2020 32e 55e
2021 7e (1) dnf
2022 19e  ↑ (1)
2023  ↑ (1) 23e 5e (1)
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Ploegen

bewerken
Voorganger:
  Chloe Dygert
2023 		  Wereldkampioene tijdrijden  
2024
    		Opvolger:
-
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Grace_Brown&oldid=68431178"