Marc Vanrunxt
Marc Vanrunxt (1960) is een Belgische danser en choreograaf.
| Marc Vanrunxt | ||||
|---|---|---|---|---|
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 1960 | |||
| Geboorteplaats | Antwerpen
| |||
| Land | België | |||
| Werk | ||||
| Beroep | Choreograaf | |||
| Officiële website | ||||
| ||||
Biografie
bewerkenVanrunxt studeerde van 1976 tot 1981 aan de dansschool van An Slootmaekers.[1] Na zijn studie danste hij in haar gezelschap. In 1980 begon hij eigen werk te creëren. Hij bleef ook dansen voor andere choreografen, zoals Thierry Smits, Catherine Massin, Truus Bronkhorst en Jan Fabre. In 1982 assisteerde hij Fabre met de choreografie voor diens voorstelling Het is theater zoals te verwachten en te voorzien was.
Hij werkte samen met artiesten uit andere disciplines, zoals componisten Serge Verstockt en Thierry Genicot, beeldende kunstenaars Anne-Mie Van Kerckhoven,[2] Robert Cash en Danny Devos en danser en kostuumontwerper Eric Raeves. Koenraad Dedobbeleer is zijn vaste scenograaf. Sinds Antropomorf uit 1998, met Alexander Baervoets, introduceerde Vanrunxt andere choreografen, disciplines en idiomen in zijn groepswerken. Deze confrontatie vindt bij voorkeur zo laat mogelijk in het werkproces plaats, of zelfs op het podium. In 2010 maakte hij bijvoorbeeld de split screen choreografie For Edward Krasinski, samen met choreograaf Salva Sanchis. Beiden werkten onafhankelijk van elkaar een danssolo uit op muziek van pianist Yutaka Oya (ChampdAction), die Triadic Memories van Morton Feldman uitvoerde. De twee danspartijen werden pas vlak voor de première voor de eerste keer samen uitgevoerd.
In 2001 richtte hij samen met Patrick Sterckx en choreograaf Alexander Baervoets de vzw Kunst/Werk op. Toen was dat de eerste organisatie voor dans die opgebouwd was rond het oeuvre van meer dan één choreograaf. Vanrunxt is gastdocent aan het Koninklijk Conservatorium Antwerpen, opleiding Dans.[3] Sinds 2014 is hij ook gastdocent bij de afdeling Drama van de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent.[4]
Samen met Arco Renz maakte hij in 2013 Discografie voor danser Rob Fordeyn. Hij werkte ook geregeld samen met choreograaf Jan Martens, een voormalige leerling van de dansafdeling van het Antwerpse conservatorium. In 2013 maakten ze samen She Was A Visitor en in 2019 maakten ze de voorstelling lostmovements, met Martens als danser.[5]Als choreograaf miste Martens het "om zelf te dansen en wilde weer dienstbaar worden aan de ideeën van een andere maker". De voorstelling ging "over de dansgeschiedenis", volgens Martens: "In het begin zetten we de ‘vergeten bewegingen’ van een hele groep choreografen in de spotlights."[6] Lostmovements werd vertoond bij co-producent deSingel in Antwerpen en in Kunstencentrum Nona in Mechelen,[7] Kunstencentrum STUK in Leuven,[8] Het Toneelhuis in Antwerpen,[9] Campo in Gent,[10] Kaaitheater Brussel,[11] CC De Factorij in Zaventem,[12] Les Brigittines in Brussel,[13] Internationaal Theater Amsterdam,[14] Grand Theatre Groningen,[15] Theater Rotterdam,[16] Nouveau théâtre de Montreuil[17] en Théâtre de l'Oiseau-Mouche in Parijs.[18]
Voor de installatie/performance Dune Street Project (2014) werkte hij samen met beeldend kunstenaar Katleen Vinck. In een voormalig gebouw van de Antwerpse Elektriciteitsmaatschappij in de Duinstraat werd een installatie geplaatst, waarin Vanrunxt zelf gedurende drie dagen een performance gaf.[19][20]
In 2015 maakte hij Real, So Real, met Marie De Corte en mezzosopraan Els Mondelaers, opnieuw met muziek van Morton Feldman. In 2015 werkte hij in het kader van Europalia met vier dansers uit Istanbul, voor Atmosphere, dat in première ging in het Kaaitheater.[21]
Samen met Paul Verrept, schrijver en illustrator van kinderboeken, maakte Vanruxt het boek You must understand that we lived in an atmosphere of euphoria, youth and enthusiasm that can hardly be imagined today. Deze niet-chronologische reis doorheen zijn eigen oeuvre verscheen in 2020 bij uitgeverij Bebuquin.[22]
Werken
bewerken- Ballet in Wit (1988)[23]
- Most Recent (2002)
- Deutsche Angst (2005)[24]
- Raum (2006)[25]
- showtitle #63 BLACK MARK (2008)[26]
- Extraction (2009)[27]
- For Edward Krasinsky (2010)[28]
- Zeit (2011)[29]
- Automatisch[30] (2012)
- Only (2012)[31]
- Ghost Dances (2012)[32]
- Discografie (2013)[33]
- She Was a Visitor (2013)[34]
- Ende der Zukunft (2014)[35]
- L’Art Touche Au Ciel et à La Terre (2014)[36]
- 5 februari 2015 (2015)[37]
- Real, So Real (2015)[38]
- Atmosphere (2015)[39]
- Afraid (2015)[40]
- Golden living dreams of visions (2016)[41]
- Prototype (2017)[42]
- Mijn Lichaam van U (2017)[43]
- White on White (2018)[44]
- lostmovements (2019)[45]
Externe link
bewerkenReferenties
bewerken- De informatie op deze pagina, of een eerdere versie daarvan, is gedeeltelijk afkomstig van de website deSingel.be, waarvan overname van teksten toegestaan is onder CC-BY-SA 4.0 licentie.
- ↑ Choreografe An Slootmaekers - een reportage van onze studenten Journalistiek. Gearchiveerd op 15 april 2021.
- ↑ (en) Dieper - M HKA Ensembles. ensembles.org. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Marc Vanrunxt bij deSingel. desingel.be. Gearchiveerd op 13 april 2021. Geraadpleegd op 13 april 2021.
- ↑ (en) Ine, Marc Vanrunxt. Kobalt Works (8 februari 2016). Gearchiveerd op 13 april 2021. Geraadpleegd op 13 april 2021.
- ↑ 'lostmovements' in deSingel. desingel.be. Gearchiveerd op 14 april 2021. Geraadpleegd op 14 april 2021.
- ↑ Programmaboekje 'lostmovements' in deSingel. Gearchiveerd op 12 april 2021. Geraadpleegd op 14 april 2021.
- ↑ lostmovements - Jan Martens & Marc Vanrunxt. kunstencentrum nona (30 mei 2018). Gearchiveerd op 16 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ lostmovements Jan Martens & Marc Vanrunxt | STUK. lostmovements Jan Martens & Marc Vanrunxt |. Gearchiveerd op 12 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ lostmovements. Toneelhuis. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ lostmovements - Campo. https://www.campo.nu. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ lostmovements. Kaaitheater. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Lostmovements. CC De Factorij. Gearchiveerd op 22 januari 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Everything is Fun, / Les Brigittines. Les Brigittines (19 maart 2021). Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Lostmovements door Jan Martens/GRIP & Marc Vanrunxt/Kunst-Werk. Theaterkrant. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Grand Theatre Groningen, Marc Vanrunxt (Kunst/Werk) + Jan Martens (GRIP) - Lostmovements. Grand Theatre Groningen. Gearchiveerd op 16 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Lostmovements — Track: Art of Performing - Jan Martens (Grip) & Marc Vanrunxt (Kunst/Werk) | Theater Rotterdam. www.theaterrotterdam.nl. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ (fr) lostmovements de Jan Martens & Marc Vanrunxt. Sceneweb (17 mei 2019). Gearchiveerd op 16 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Lostmovements - THÉÂTRE DE L’OISEAU-MOUCHE. www.paris-art.com. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Vanrunxt / Kunst/Werk | Dans & Publiek. dossiers.kunsten.be. Gearchiveerd op 14 april 2021. Geraadpleegd op 14 april 2021.
- ↑ Dune Street Project. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ A T M O S P H E R E. Kaaitheater. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Bebuquin boekinfo: You must understand that we lived in an atmosphere of euphoria, youth and enthusiasm that can hardly be imagined today van Paul Verrept - Marc Vanrunxt. www.epo.be. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ "Ballet in Wit" in deSingel. desingel.be. Gearchiveerd op 14 april 2021. Geraadpleegd op 14 april 2021.
- ↑ "Deutsche Angst" in deSingel. desingel.be. Gearchiveerd op 14 april 2021. Geraadpleegd op 14 april 2021.
- ↑ (en) RAUM. Kaaitheater. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ showtitle #63 BLACK MARK. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Extraction. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ For Edward Krasinski. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Marc Vanrunxt: Zeit. Het rijpen van de tijd. www.bruzz.be. Gearchiveerd op 14 april 2021. Geraadpleegd op 13 april 2021.
- ↑ Automatisch. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Only. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 16 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Ghost Dances. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Discografie door Marc Vanrunxt & Arco Renz. Theaterkrant. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ She Was a Visitor. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Ende der Zukunft. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ L’Art Touche Au Ciel et à La Terre. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ 5 februari 2015. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Real, So Real. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Atmosphere. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Afraid. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Golden living dreams of visions. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Prototype. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Mijn lichaam van u. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ White On White. Kunst/Werk. Gearchiveerd op 15 april 2021. Geraadpleegd op 15 april 2021.
- ↑ Jan Martens & Marc Vanrunxt/GRIP: Lostmovements. Gearchiveerd op 16 april 2021.