Naar inhoud springen

2,5-dichlooraniline

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
2,5-dichlooraniline
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van 2,5-dichlooraniline
Structuurformule van 2,5-dichlooraniline
Algemeen
Molecuulformule C6H5Cl2N
IUPAC-naam 2,5-dichlooraniline
Andere namen 2,5-dichloorbenzeenamine, 1-amino-2,5-dichloorbenzeen
Molmassa 162,0166 g/mol
CAS-nummer 95-82-9
EG-nummer 202-455-2
Wikidata Q2104833
Beschrijving Kleurloze tot bruine kristallen of schilfers met kenmerkende geur
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
ToxischSchadelijk voor de gezondheidMilieugevaarlijk
Gevaar
H-zinnen H301 - H311 - H331 - H373 - H410
EUH-zinnen geen
P-zinnen P261 - P273 - P280 - P301+P310 - P311 - P501
Opslag Gescheiden van sterk oxiderende stoffen, voeding en voedingsmiddelen.
EG-Index-nummer 612-101-00-8
VN-nummer 1590
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vast
Kleur kleurloos-bruin
Dichtheid 1,54 g/cm³
Smeltpunt 50 °C
Kookpunt 251 °C
Vlampunt 139 °C
Zelfontbrandings- temperatuur 540 °C
Dampdruk <1 Pa
Onoplosbaar in water
log(Pow) 2,75
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

2,5-dichlooraniline (2,5-DCA) is een toxisch chloorderivaat van aniline met als brutoformule C6H5Cl2N. De stof komt voor als naaldvormige kleurloze tot bruine kristallen of schilfers met een kenmerkende geur.

2,5-dichlooraniline wordt bereid door de aromatische nitrering van 1,4-dichloorbenzeen tot 2,5-dichloornitrobenzeen, gevolgd door reductie van de nitrogroep tot 2,5-dichlooraniline. De synthese is analoog aan die van 3,4-dichlooraniline uitgaande van 1,2-dichloorbenzeen.

2,5-dichlooraniline is een intermediair product in de synthese van kleurstoffen, pigmenten en pesticiden.

Toxicologie en veiligheid

[bewerken | brontekst bewerken]

De stof ontleedt bij een temperatuur van 380°C en bij verbranding met vorming van giftige dampen, waaronder stikstofoxiden en waterstofchloride.

[bewerken | brontekst bewerken]