Naar inhoud springen

410-419

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De jaren 410-419 (van de christelijke jaartelling) zijn een decennium in de 5e eeuw.

Belangrijke gebeurtenissen

[bewerken | brontekst bewerken]

West-Romeinse Rijk

[bewerken | brontekst bewerken]
  • 410 : Alarik I, koning van de Visigoten, plundert Rome en schaakt de halfzus van keizer Honorius, Galla Placidia. Even later sterft koning Alarik.
  • 411 : Constantius III verslaat tegenkeizer Constantijn III.
  • 412 : Athaulf, de opvolger van Alarik, sluit een overeenkomst met de Romeinen.
  • 412-413 : Oorlog van Heraclianus
  • 413 : Athaulf verslaat en executeert tegenkeizer Iovinus.
  • 414 : Athaulf huwt Galla Placidia. Kort nadien verzuren de relaties. Generaal Constantius trekt op tegen de Visigoten rond Narbonne. Nadat de Alanen naar de Romeinen zijn overgelopen, vluchten Athaulf en de Visigoten naar Spanje.
  • 415 : Wallia, de opvolger van de vermoorde Athaulf, onderhandelt met de Romeinen en laat Galla Placidia terugkeren naar Rome.
  • 416 : Gotische oorlog in Spanje (416-418) breekt uit. In naam van de Romeinen mag Wallia het Iberisch schiereiland heroveren. De Alanen en de Silingen leiden zware verliezen en gaan noodgedwongen op in de Asdingen. In twee jaar tijd worden de Silingen praktisch uitgeroeid, zodat ze ophouden te bestaan als zelfstandig volk. De overlevenden zullen zich bij Gunderik aansluiten.
  • 417 : Generaal Constantius III huwt Galla Placidia en krijgt de titel van consul.
  • 418 : Wallia krijgt de opdracht Spanje te verlaten en ontvangt als beloning een vestigingsgebied voor zijn volk in Gallia (Aquitania Secunda met stukken van Narbonensis en Novempopulana). Wallia verwierf tevens voor de Visigoten de federale status als foederati van het rijk, waarmee Wallia stichter werd van het Visigotische rijk rond Toulouse. Na het bereiken van het akkoord sterft Wallia.
  • 419 : Er ontstaat een conflict tussen de Sueben en de Vandalen, de Sueben worden door Romeinse interventie van een nederlaag gered.

Oost-Romeinse Rijk

[bewerken | brontekst bewerken]
  • In het begin van de eeuw is Constantinopel zo sterk gegroeid, dat de grenzen die door Constantijn I de Grote zijn afgebakend, beginnen te knellen. Regent Anthemius van Byzantium begint met de bouw van een nieuwe muur, ongeveer 1500 meter ten westen van de oude stadsmuur. Deze muur van Theodosius strekt zich 6,5 kilometer uit tussen de zee van Marmara en de voorstad van Blachernae vlak bij de Gouden Hoorn. De muur wordt in 413 voltooid. Het grondoppervlak van de stad is dan bijna verdubbeld.
  • 414 : Aelia Pulcheria wordt door de senaat benoemd tot Augusta.
  • Tijdens een conferentie in Carthago op last van keizer Honorius in het jaar 410, waarop onder meer de Katholieke Kerkvader Augustinus van Hippo aanwezig is, wordt de strijdbijl grotendeels begraven. Rond het jaar 420 is het donatisme grotendeels verdwenen.
  • 418 : Het Concilie van Carthago, waarop afspraken worden gemaakt over welke boeken wel en welke niet in de Bijbel thuishoren (de Bijbelse Canon).
  • Als een reactie op de plundering van Rome door Alarik I in 410, begint Augustinus aan zijn werk De Civitate Dei in 412. In de eerste vijf boeken bestrijdt hij de beschuldiging van niet-christenen dat de val van Rome een godenstraf zou zijn voor het verlaten van de oude Romeinse godsdienst.
Zie de categorie 410s van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.