Adolphe Sellenick
Adolphe Valentin Sellenick (Libourne, Gironde, 3 september 1826 – Les Andelys, Eure, 25 september 1893) was een Frans componist, dirigent, violist en kornettist.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Sellenick was een zoon van een Franse militaire muzikant (fagottist) en vanzelfsprekend werd ook zijn zoon musicus. Hij studeerde van 1841 tot 1844 aan de École de Musique Municipale de Strasbourg onder ander viool en orkestdirectie bij Dupin en Simon Sowaedesle en harmonie bij Philippe Hoerter (1795-1863).
Na zijn muziekstudie ging aan aan de opera in Straatsburg waar hij eerst viool en later cornet à piston speelde. In 1847 stichtte hij de Fanfare Sellenick, die zich toon een grote naam maakte. Later werd hij dirigent van de Nationale Garde in Straatsburg. In 1853 werd hij dirigent van de Musique de la deuxieme regiment Voltigeurs de la Garde in Parijs. Met dit korps heeft hij ook deelgenomen aan de veldtocht 1859 in Italië en aan de oorlog tegen Duitsland in 1870. In werd hij 1873 als opvolger van Jean-Georges Paulus dirigent van La musique de la Garde Republicaine en bleef in deze functie tot 1884.
Als componist schreef hij onder andere vier opéra comique[1], waarvan de bekendste de Crespin, rival de son maître is, maar vooral ook marsen en lichtere muziek voor harmonie- en fanfareorkesten.
In Straatsburg en ook in Libourne is een straat naar hem benoemd. Hij werd door de Franse regering onderscheiden met een benoeming in het Legioen van Eer.
Composities
[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor harmonieorkest
[bewerken | brontekst bewerken]
|
|
| Marche Indienne (download·info) |
- 1878 Marche Indienne (Marche Hindu) (opgedragen aan de toenmalige Prins van Wales en latere Koning Eduard VII van het Verenigd Koninkrijk)
- 1880 Marche des Drapeaux
- Cosette polka
- Le Bon Bourgeois, polka
- Le colibri
- Le Voltigeur, marche
- Mon beau pays d'Alsace
- Retraite tartare, fantasie
Muziektheater
[bewerken | brontekst bewerken]Opera's
[bewerken | brontekst bewerken]| Voltooid in | titel | aktes | première | libretto |
|---|---|---|---|---|
| Crespin, rival de son maître | Henry Berthoud, naar de komedie van Alain René Lesage |
Kamermuziek
[bewerken | brontekst bewerken]- Andante religioso, voor vier saxofoons
- Electric, voor kornet en piano
- La Bavarde, voor kornet en piano
- La marengote, voor kornet en piano
Werken voor piano
[bewerken | brontekst bewerken]- Frais Sourire polka
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Prosper Suiter: Adolphe-Valentin Sellenick, chef de musique de la Garde républicaine, 1826-1893, in: Elsass-lotheringische Gesang- und Musikzeitung. 6, 1912/13, 54-56
- Paul E. Bierley, William H. Rehrig: The Heritage Encyclopedia of Band Music - Composers and Their Music, Westerville, Ohio: Integrity Press, 1991, ISBN 0-918048-08-7
- Thomas Joseph Walsh: The history of opera. Second empire opera - The theatre lyrique, Paris 1851-1870, London: John Calder, 1981
- Jean-Marie Londeix: 125 ans de musique pour saxophone, Paris: Leduc, 1971
- René Muller: Anthologie des compositeurs de musique d'Alsace, Strasbourg: Fédération des Sociétés Catholiques de chant et de musique d'Alsace, 1970, 191 p.
- Marc Honneger: Dictionnaire de la musique, Paris: Bordas, 1970-76
- Ch. Seither; Deux Alsaciens créateurs et premiers chefs de la musique de la Garde républicaine (1848-1953), Almanach de l'Alsace. 1954, 171-174, Almanach du journal L'Alsace 1955, 107-110.
- Frédéric Sali: Sellenick (1826-1893), Bulletin mensuel de la Fédération des Sociétés de musique d'Alsace et Lorraine 10, 1938, no. 9, p. 4-8
- Xavier Schmitt: Fanfare Sellenick-Vogesia, Courrier musical de Strasbourg 3, 1925/26, 53-54, Courrier musical de Strasbourg 4, 1927, 23-24
- Lucien Chevaillier: Sellenick, compositeur alsacien, Alsace française, 2, 1922, 572-573.
- Édouard Sitzmann: Dictionnaire de biographie des hommes célèbres de l'Alsace depuis les temps les plus reculés, etc ..., Rixheim: 1909-10, 2 vols.
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ New York Times, 9 oktober 1893, bericht van het overlijden van Adolphe Sellenick in Les Andelys (zie ook: OBITUARY. - Adolphe Sellenick. - Article - NYTimes.com. Gearchiveerd op 20 februari 2017.