Amerikaanse presidentsverkiezingen 1904
| Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1904 | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Datum | 8 november 1904 | ||||||
| Land |  Verenigde Staten
| ||||||
| Te verdelen zetels | 239 van de 446 kiesmannen nodig om te winnen | ||||||
| Opkomst | 65,2% | ||||||
| Stemmen | |||||||
| Genomineerde | Theodore Roosevelt | ||||||
| Partij | Republikeinse Partij | ||||||
| Percentage Kiesmannen |
56,4% 336 | ||||||
| Genomineerde | Alton Parker | ||||||
| Partij | Democratische Partij | ||||||
| Percentage Kiesmannen |
37,6% 140 | ||||||
| Resultaat | |||||||
| Nieuwe president | Theodore Roosevelt (R) | ||||||
| Vorige president | Theodore Roosevelt (R) | ||||||
| Begin regeerperiode | Kabinet-Theodore Roosevelt | ||||||
| |||||||
| Opvolging verkiezingen | |||||||
| |||||||
| |||||||
De Amerikaanse presidentsverkiezingen van 1904 gingen tussen de Republikeinse kandidaat en zittend president Theodore Roosevelt en de kandidaat voor de Democratische Partij Alton Parker.
Nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]Hoewel Roosevelt niet op unanieme steun kon rekenen vanuit zijn eigen partijkader werd hij door de Republikeinse partijconventie in Chicago unaniem gekozen als presidentskandidaat en werd Charles Fairbanks zijn running mate (vicepresidentskandidaat).
De Democraten kwamen bijeen in Saint Louis alwaar er een groot veld van vrijwel onbekende kandidaten de nominatie van de partij in de wacht hoopte te slepen. Uiteindelijk werd een rechter, Parker, aangewezen met Henry Davis aan zijn zijde.
De Socialistische Partij nomineerde Eugene Debs die zijn tweede poging tot verkiezing deed.
Presidentskandidaten
[bewerken | brontekst bewerken]-
-
Opperrechter voor het Hof
van Beroep van New York
Alton Parker
uit New York
Democratische Partij -
Vakbondsleider
Eugene Debs
uit Indiana
Socialistische Partij
Vicepresidentskandidaten
[bewerken | brontekst bewerken]-
-
Voormalig
Senator
Henry Davis
uit West Virginia
Democratische Partij -
Vakbondsleider
Ben Hanford
uit New York
Socialistische Partij
Campagne
[bewerken | brontekst bewerken]De charismatische "Teddy" Roosevelt was zeer populair en zijn beleidsplatform vond brede steun onder het electoraat. Parker, die als voorwaarde voor zijn kandidaatstelling van de Democratische Partij had geëist dat deze de gouden standaard zou aanvaarden, wist weinig in te brengen tijdens de campagne.
Uitslag
[bewerken | brontekst bewerken]De uitslag was vrij snel duidelijk. Roosevelt vergaarde ruim twee-en-een-half miljoen stemmen meer dan Parker en in het kiescollege was de eindstand met 336 tegen 140 duidelijk in het voordeel van Roosevelt. Parker kreeg alleen steun van de Solid South, de sinds de Amerikaanse Burgeroorlog loyaal Democratisch stemmende zuidelijke staten, hoewel hij zelfs hier Missouri aan Roosevelt verloor.
Roosevelt werd de eerste die zelf tot president werd verkozen na eerder als vicepresident een overleden president te hebben opgevolgd.
| Kandidaat | Partij | Stemmen | Percentage | Kiesmannen | Running mate |
|---|---|---|---|---|---|
| Theodore Roosevelt | Republikeinse Partij | 7.630.557 | 56,4% | 336 | Charles Fairbanks |
| Alton Parker | Democratische Partij | 5.083.880 | 37,6% | 140 | Henry Davis |
| Eugene Debs | Socialist Party of America | 402.810 | 3,0% | 0 | Ben Hanford |
| Silas Swallow | Prohibition Party | 259,103 | 1,9% | 0 | George Carroll |
| Thomas E. Watson | Populist Party | 114.070 | 0,84% | 0 | Thomas Tibbles |
| Charles Hunter Corregan | Socialist Labor Party | 33.454 | 0,25% | 0 | William Wesley Cox |
| Overigen | 1.229 | 0,01% | 0 | ||
| Totaal | 13.525.095 | 100% | 476 |
Externe links en bronnen
[bewerken | brontekst bewerken]
· 
· 
