Naar inhoud springen

Dante Vanzeir

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dante Vanzeir
Dante Vanzeir
Persoonlijke informatie
Volledige naam Dante Vanzeir
Geboortedatum 16 april 1998
Geboorteplaats Beringen, Vlag van België België
Lengte 175 cm
Been Rechts
Positie Spits / Vleugelspeler
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Verenigde Staten New York Red Bulls
Contract tot 31 december 2026
Jeugd
2003–2004
2004–2016
Vlag van België Berkenbos VV
Vlag van België KRC Genk
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2016–2020
2018–2019
2019–2020
2020–2023
2023–
Vlag van België KRC Genk
Vlag van België Beerschot Wilrijk
Vlag van België KV Mechelen
Vlag van België Union Sint-Gillis
Vlag van Verenigde Staten New York Red Bulls
6(1)
37(16)
18(3)
79(43)
3(1)
Interlands **
2013
2013–2014
2015
2016
2016
2019
2021–
Vlag van België België –15
Vlag van België België –16
Vlag van België België –17
Vlag van België België –18
Vlag van België België –19
Vlag van België België –21
Vlag van België België
5(1)
11(4)
10(2)
1(0)
5(1)
5(0)
1(0)

* Bijgewerkt op 19 maart 2023
** Bijgewerkt op 25 november 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Dante Vanzeir (Beringen, 16 april 1998) is een Belgisch voetballer die als centrumspits speelt. Hij stroomde in 2016 door vanuit de jeugd van KRC Genk. Sinds februari 2023 staat hij onder contract bij de New York Red Bulls in de Verenigde Staten. In 2021 speelde Vanzeir een interland voor het Belgisch voetbalelftal.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanzeir werd geboren in Beringen en speelde in de jeugd bij KRC Genk dat hem op jonge leeftijd wegplukte bij Berkenbos VV. Op 18 september 2016 debuteerde hij in de Jupiler Pro League tegen RSC Anderlecht. Hij viel na 81 minuten in voor Leon Bailey. Genk verloor thuis met 0-2 van Anderlecht.[1] Net nu de doorbraak leek te komen sloeg het noodlot echter toe, in oktober 2016 tijdens een U19 interland tegen Rusland scheurde hij de voorste kruisband van zijn rechterknie. Hierna volgde een revalidatie van bijna een jaar. Op 10 september 2017 zat hij voor het eerst terug op de bank in de uitwedstrijd tegen KAA Gent. Op 24 januari 2018 maakte hij in een invalbeurt zijn allereerste doelpunt in zijn profcarrière in de uitwedstrijd tegen Sporting Lokeren.

Verhuur aan Beerschot-Wilrijk

[bewerken | brontekst bewerken]

Voor aanvang van het seizoen 2018/2019 had Vanzeir weinig uitzicht op speelminuten in het eerste elftal waarna de beslissing werd gemaakt om hem een seizoen uit te lenen aan KFCO Beerschot Wilrijk dat uitkomt in eerste klasse B, het tweede hoogste niveau in België. Om aan te tonen dat Genk wel zeker nog in hem gelooft verlengde het eerst wel zijn contract nog tot 2021. Vanzeir maakte zijn debuut op 5 augustus 2018 op de eerste competitiespeeldag tegen AFC Tubize, hij kwam ook meteen tot scoren. De wedstrijd eindigde uiteindelijk op een 3-3 gelijkspel. Op 8 december 2018 maakte Vanzeir 4 doelpunten in de competitiewedstrijd tegen Tubize.[2] Met Beerschot Wilrijk wist hij de tweede periodetitel te winnen waardoor het finalewedstrijden mocht spelen voor promotie tegen de winnaar van de eerste periodetitel, KV Mechelen. De heenwedstrijd eindigde op een 0-0 eindstand, in de terugwedstrijd scoorde Vanzeir via een strafschop de 1-1. De wedstrijd eindigde echter op een 2-1 uitslag in het voordeel van Mechelen waardoor hij met Beerschot Wilrijk naast de titel en de promotie greep. In play-off 2 wist hij in de wedstrijden tegen eersteklassers KAS Eupen en Sint-Truiden VV te scoren. Hij scoorde 17 doelpunten voor Beerschot.

Terugkeer naar KRC Genk

[bewerken | brontekst bewerken]

Nadat zijn uitleenbeurt aan Beerschot afgelopen was keerde hij terug naar Genk waar hij de voorbereiding van het seizoen 2019-20 aanvatte. Als landskampioen van het voorgaande seizoen mocht Genk op 20 juli 2019 de Belgische supercup spelen tegen bekerwinnaar KV Mechelen. Vanzeir mocht in deze wedstrijd na 71 minuten invallen voor Aly Samatta bij een 2-0 voorsprong. In de 83ste minuut wist hij te scoren en zo de 3-0 eindstand op het scorebord te zetten, voor Vanzeir was dit zijn eerste prijs op clubniveau.

Verhuur aan KV Mechelen

[bewerken | brontekst bewerken]

Na de supercup wedstrijd tegen KV Mechelen maakte Genk bekend dat Vanzeir voor één seizoen uitgeleend werd aan KVM dat ook een optie bedwong om Vanzeir na deze huurperiode definitief over te nemen. Genk zorgde er echter wel voor dat ze ook een terugkoopoptie bedongen. Op 21 september maakte Vanzeir zijn eerste doelpunten voor Mechelen in de uitwedstrijd tegen KV Kortrijk. Met deze 2 goals had hij een groot aandeel in de 2-3 overwinning van zijn club. Nadat zijn uitleenbeurt afliep besliste Mechelen om de optie in zijn contract niet te lichten waarna Vanzeir terugkeerde naar Genk. Hij kwam in achttien competitiewedstrijden drie keer tot scoren. Vanzeir leverde één assist af en was goed voor 29% van de speelminuten. Bij Genk lieten ze echter al snel blijken dat hij mocht vertrekken.

Union Sint-Gillis

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 30 juli 2020 maakte Genk bekend dat het Vanzeir definitief had verkocht aan Union Sint-Gillis, hij ondertekende hier een contract tot de zomer van 2023. Met Union werd hij op 13 maart 2021 kampioen in Eerste klasse B, waardoor Union voor het eerst in 48 jaar weer mocht aantreden in Eerste klasse. Vanzeir had een reuzegroot aandeel in de titel van Union, want met negentien competitiedoelpunten werd hij dat seizoen niet alleen clubtopschutter maar ook (mede-)topschutter van de competitie.[3]

Op 25 juli 2021 was Vanzeir bij zijn terugkeer in de Jupiler Pro League meteen goed voor een assist: in de Brusselse derby tegen RSC Anderlecht, die Union met 1-3 won, bood hij Deniz Undav de 1-2 aan.[4] Twee dagen later verlengde Vanzeir zijn contract tot 2024, met een optie op een extra jaar.[5] Op 28 augustus scoorde hij een hattrick in de thuismatch tegen Standard.[6]

New York Red Bulls

[bewerken | brontekst bewerken]

Sinds februari 2023 speelt Vanzeir voor de New York Red Bulls in de Verenigde Staten.[7] Hij werd door zijn nieuwe club op 11 april voor enkele weken geschorst.[8] De spits had op 9 april in een wedstrijd tegen de San Jose Earthquakes de (witte) scheidsrechter uitgescholden voor 'monkey' (Nederlands: aap; in vele Nederlandstalige spreekwoorden wordt met 'aap' immers een 'ridicuul iemand' bedoeld), wat door tegenspelers met donkere huidskleur als racistisch werd ervaren.[9] De Amerikaanse voetbalbond MLS legde hem een schorsing van zes wedstrijden op.

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2016/17 Vlag van België KRC Genk Jupiler Pro League 1 0 0 1 0 0 0 0 0 2 0 0
2017/18 5 1 0 1 0 0 6 1 0
Club Totaal 6 1 0 2 0 0 0 0 0 8 1 0
2018/19 Vlag van België Beerschot-Wilrijk Proximus League 37 16 4 2 1 0 39 17 4
Club Totaal 37 16 4 2 1 0 0 0 0 39 17 4
2019/20 Vlag van België KRC Genk Jupiler Pro League 0 0 0 1 1 0 1 1 0
Club Totaal 6 1 0 3 1 0 0 0 0 9 2 0
2019/20 Vlag van België KV Mechelen Jupiler Pro League 18 3 1 0 0 0 18 3 1
Club Totaal 18 3 1 0 0 0 0 0 0 18 3 1
2020/21 Vlag van België Union Sint-Gillis Proximus League 24 19 8 3 2 1 27 21 9
2021/22 Jupiler Pro League 35 14 10 1 1 0 36 15 10
2022/23 20 10 2 1 0 0 7 2 0 28 12 2
Club Totaal 79 43 20 5 3 1 7 2 0 91 48 21
2023 Vlag van Verenigde Staten New York RB MLS 3 1 0 0 0 0 0 0 0 3 1 0
Club Totaal 3 1 0 0 0 0 0 0 0 3 1 0
TOTAAL 143 64 25 10 5 1 7 2 0 160 71 26

Bijgewerkt op 9 maart 2023.

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Jeugdinternational

[bewerken | brontekst bewerken]

Vanzeir kwam reeds uit voor diverse Belgische nationale jeugdelftallen. In 2016 debuteerde hij in België U19 dat toen onder leiding stond van Gert Verheyen. Met de U17 van het Belgisch voetbalelftal behaalde hij de derde plaats op het Wereldkampioenschap voetbal onder 17 in 2015. In de troostfinale voor de derde plaats tegen Mexico scoorde Vanzeir twee doelpunten en leidde zijn ploeg zo naar een 3-2 overwinning. Hij kwam uit voor de U21-lichting van bondscoach Johan Walem, Vanzeir debuteerde hiervoor in september 2019. Omdat hij nu te oud is mag hij nu niet meer voor de Jonge Duivels uitkomen en is het voor hem wachten op een selectie bij de Rode Duivels.

Nationale ploeg wedstrijden Goals
Vlag van België België U15 5 1
Vlag van België België U16 11 4
Vlag van België België U17 10 2
Vlag van België België U18 1 0
Vlag van België België U19 5 1
Vlag van België België U21 5 0
Totaal 37 8

Op 5 november 2021 werd Vanzeir voor het eerst geselecteerd voor de Rode Duivels voor de WK-kwalificatiewedstrijden tegen Estland en Wales. Hij werd mede opgeroepen omdat de spitsen Romelu Lukaku en Michy Batshuayi allebei geblesseerd waren. Union leverde met Dante Vanzeir de eerste Rode Duivel sinds Jan Verheyen in 1976 opgeroepen werd. Ook Wout Faes behoorde voor het eerst tot de selectie van bondscoach Martinez.[10]

Op 16 november 2021 mocht hij zijn eerste minuten voor de Rode Duivels maken. In de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Wales (1-1) mocht hij in de 59ste minuut invallen voor Divock Origi. Ook Arthur Theate debuteerde in deze wedstrijd. De wedstrijd eindigde op 1-1. Vanzeir was de eerste speler van Union in 45 jaar die een cap pakte.[11]

Interlands van Dante Vanzeir voor Vlag van België België
No. Datum Wedstrijd Uitslag Soort Wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van België Union Sint-Gillis
1. 16 november 2021 Vlag van Wales Wales - België Vlag van België 1 – 1 Kwalificatie WK 2022 -
Totaal 0

Bijgewerkt t/m 16 november 2021.[12]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van België KRC Genk
Belgische Supercup 1x 2019
Vlag van België Union Sint-Gillis
Kampioen Eerste Klasse B 1x 2020/2021
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van België België –17
WK voetbal –17 1x Brons 2015

Ook zijn zus Luna Vanzeir is een voetbalster in de Super League. Ze komt uit voor KRC Genk.

  1. Wedstrijdgegevens op soccerway.com. Geraadpleegd op 18 september 2016.
  2. Vanzeir scoort 4 goals in één wedstrijd op voetbalkrant.com. Geraadpleegd op 8 december 2018.
  3. Dante Vanzeir nu ook topschutter: “Lessen getrokken uit Anderlecht” Het Nieuwsblad, 14 februari 2021. Gearchiveerd op 30 maart 2023.
  4. Union legt de pijnpunten van Anderlecht nog eens duidelijk bloot Sporza, 25 juli 2021. Gearchiveerd op 17 april 2023.
  5. Union legt goudhaantje Dante Vanzeir vast tot 2024 Het Nieuwsblad, 27 juli 2021. Gearchiveerd op 16 april 2023.
  6. Nieuw volksfeest voor Union en zijn Dudenpark na demonstratie tegen Standard. sporza.be (28 augustus 2021). Gearchiveerd op 30 augustus 2021. Geraadpleegd op 29 augustus 2021.
  7. Bart Fieremans, “Op een dag verlaten vogels hun nest”: Dante Vanzeir verlaat Union voor New York Red Bulls. hln.be (23-02-03). Gearchiveerd op 2 februari 2023. Geraadpleegd op 29 april 2023.
  8. Belgisch international in VS geschorst door eigen club na racistische taal. nos.nl (12 april 2023). Gearchiveerd op 13 april 2023. Geraadpleegd op 12 april 2023.
  9. Openhartige Dante Vanzeir doet voor het eerst zijn verhaal: "Ik zei monkey tegen ref, in de zin van clown". sporza.be (23 april 2023). Gearchiveerd op 23 april 2023. Geraadpleegd op 23 april 2023.
  10. 'Dante Vanzeir en Wout Faes voor het eerst opgeroepen bij Rode Duivels' De Standaard, 5 november 2021. Gearchiveerd op 24 december 2021.
  11. 'Zelfs Sergio Aguëro feliciteert Dante Vanzeir met zijn debuut voor de Rode Duivels' Het laatste Nieuws, 17 november 2021. Gearchiveerd op 17 november 2021.
  12. Gespeelde interlands (en) European Football. Gearchiveerd op 22 mei 2023.