Naar inhoud springen

Difosfaan

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Difosfaan
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van difosfaan
Structuurformule van difosfaan
Algemeen
Molecuulformule P2H4
IUPAC-naam difosfaan
Andere namen difosfine
Molmassa 65,9788 g/mol
SMILES
PP
CAS-nummer 13445-50-6
PubChem 139283
Wikidata Q2442174
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand vloeibaar
Kleur kleurloos
Smeltpunt −99 °C
Kookpunt 52 °C
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal  Portaalicoon   Scheikunde

Difosfaan, vroeger bekend als difosfine, is een anorganische verbinding met de formule P2H4. Deze kleurloze vloeistof is een van de binaire fosfanen. In fosfine komt de stof als verontreiniging voor en is dan verantwoordelijk voor de spontane ontploffing van die stof als zij wordt blootgesteld aan lucht.

Difosfaan ontstaat tijdens de hydrolyse van calciummonofosfide (CaP). Volgens een geoptimaliseerde procedure is het mogelijk uit 400 gram CaP bij −30 °C ongeveer 20 gram difosfaan te verkrijgen. De stof is dan iets gecontamineerd met fosfine.[1]

Eigenschappen

[bewerken | brontekst bewerken]

Difosfaan is een niet-basische, bij kamertemperatuur onstabiele verbinding die aan de lucht spontaan kan ontbranden. De stof lost slecht op in water, maar is goed oplosbaar in de standaard organische oplosmiddelen.

Er is een groot aantal derivaten van difosfaan beschreven. Deze stoffen kunnen gesynthetiseerd worden door een reductieve koppeling, uitgaande van chloordifenylfosfine:

Tetramethyldifosfaan (P2Me4) ontstaat in de reactie van thiofosforylchloride met methylmagnesiumbromide.

In de reactie van methylmagnesiumjodide met thiofosfonylchloride ontstaat tetramethyldifosfinedisulfide .[2]