Duindoornvuurzwam
| Duindoornvuurzwam | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||||
| Duindoornvuurwam | |||||||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||||||
| |||||||||||||
| Soort | |||||||||||||
| Fomitiporia hippophaeicola (H. Jahn) Fiasson & Niemelä (1984) | |||||||||||||
| |||||||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||||||
| |||||||||||||
De duindoornvuurzwam (Fomitiporia hippophaeicola)[2] is een zwam in de familie Hymenochaetaceae.
De soort kent verschillende synoniemen:
- Phellinus hippophaecola - H. Jahn 1976[1]
- Phellinus robustus f. hippophaes - Donk 1937[1]
- Phellinus robustus f. hippophaes - Pilát 1942[1]
Het eerstgenoemde synoniem wordt nog op veel plaatsen in de literatuur gebruikt.
Beschrijving
[bewerken | brontekst bewerken]Het harde, meerjarige[3] vruchtlichaam is hoef- tot consolevormig. Ze hechten zich zijdelings aan de waardplant. De afmeting is 3 tot 6 cm × 2 tot 4 cm en 2 tot 4 cm dik.[3] De kale tot fluwelige bovenzijde is geel tot roestbruin en vaak groen door algen.[3] Verse jaarlijkse groei is enigszins fluweelachtig. Kaneelbruine tot roestbruine buizen. De sporen zijn dextrinoïde, rondachtig tot eivormig en meten 5,5–8 × 5–7 μm.
Ecologie
[bewerken | brontekst bewerken]De soort parasiteert[4] uitsluitend op de duindoorn[4], maar volgens G. Keizer groeit de zwam (ook) op meidoorn.[3] Ze komt met name voor op dikkere takken waar de struiken oud zijn en afsterven.[4]
Gebruik
[bewerken | brontekst bewerken]Door de hardheid van het vruchtlichaam is de soort niet consumeerbaar.
- ↑ a b c d Catalogue of Life
- ↑ Nederlandse soortenregister
- ↑ a b c d Paddestoelen encyclopedie, door Gerrit J. Keizer, 1998, 2nd ed, ISBN 978-9039602393
- ↑ a b c Paddenstoelen in het natuurbeheer, door Wim Ozinga, Eef Arnolds, Peter-Jan Keizer en Thomas W. Kuyper, 2013