Naar inhoud springen

Europees kampioenschap voetbal 2020

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Europees kampioenschap mannenvoetbal 2020
UEFA Euro 2020
Europees kampioenschap voetbal 2020
Toernooi-informatie
Gastlanden
Organisator UEFA
Editie 16e
Datum 11 juni – 11 juli 2021
Teams 24 (van 1 confederatie)
Stadions 11 (in 11 gaststeden)
Winnaar Vlag van Italië Italië (2e titel)
Toernooistatistieken
Wedstrijden 51
Doelpunten 142  (2,78 per wedstrijd)
Toeschouwers 1.099.278  (21.554 per wedstrijd)
Topscorer(s) Vlag van Portugal Cristiano Ronaldo
Vlag van Tsjechië Patrik Schick
(5 doelpunten)
Beste speler Vlag van Italië Gianluigi Donnarumma
Navigatie
Vorige     Volgende
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Het Europees kampioenschap mannenvoetbal 2020, waarvan UEFA Euro 2020 het eindtoernooi was, was de 16e editie van het vierjaarlijkse voetbaltoernooi. Het zou in eerste instantie worden gehouden van 12 juni tot en met 12 juli 2020, maar vanwege de coronapandemie werd het evenement uitgesteld naar 11 juni tot en met 11 juli 2021.

Het toernooi werd, net zoals in 2020 het plan was, in elf stadions en evenveel landen gespeeld. Nog nooit waren zoveel landen gastheer. De openingswedstrijd was in Rome, de finale in Londen. Het toernooi werd gewonnen door Italië.

Kandidaatstelling

[bewerken | brontekst bewerken]

De eindronde zou in 2020 in eerste instantie in dertien stadions in evenzoveel steden en landen worden gehouden. Twaalf steden zouden elk drie groepswedstrijden en een achtste of kwartfinale organiseren, de dertiende stad zou de halve finales en finale organiseren. Omdat de UEFA in 2017 besloot om Brussel als speelstad te schrappen, werden dat uiteindelijk twaalf steden en landen.[1] Door de ontwikkelingen door o.a. het coronavirus, werd door de UEFA besloten om het EK in elf steden en landen te laten plaatsvinden.[2]

Alle landen die bij de UEFA zijn aangesloten mochten één stadion aandragen om groepswedstrijden en knock-outwedstrijden te organiseren, en één stadion aandragen voor de finaleronde. Dit mocht hetzelfde stadion zijn. Nieuwe stadions mochten ook worden voorgedragen mits deze uiterlijk in 2016 werden opgeleverd.

De minimale capaciteit voor de stadions voor de verschillende fases van het toernooi was als volgt vastgesteld:

  • 70.000 voor de halve finale en finale,
  • 60.000 voor de kwartfinales,
  • 50.000 voor de achtste finale en de groepswedstrijden.

Twee uitzonderingen werden toegestaan voor stadions met een capaciteit van minimum 30.000 toeschouwers. Hier mochten dan groepswedstrijden en een achtste finale worden gehouden.

Alle landen moesten meedoen aan de kwalificaties, waardoor het dus mogelijk werd dat een gastland zich niet kwalificeerde voor het eindtoernooi. Dit gebeurde bij Roemenië en Azerbeidzjan.

Het tijdspad voor landen om hun speelstad aan te bieden ging als volgt:[3][3]

  • 28 maart 2013: de UEFA stelt de eisen aan de kandidatuur en de regels vast;
  • april 2013: de UEFA publiceert de eisen en opent de bidfase;
  • september 2013: de landen moeten hun kandidaatstad benoemen;
  • april 2014: de landen moeten het bidbook indienen en de UEFA start met de beoordeling;
  • 19 september 2014: de UEFA wijst de speelsteden aan.

Kandidaatstadia

[bewerken | brontekst bewerken]

De UEFA publiceerde in april 2014 de lijst met kandidaatstadia. Twee landen wilden de finaleronde organiseren; Duitsland en Engeland. Negentien landen (waaronder ook Duitsland en Engeland) wilden de groepswedstrijden organiseren. Hiervan werden er dertien geselecteerd.[4] Vier landen (Bulgarije, Denemarken, Noord-Macedonië en Wit-Rusland), stelden zich kandidaat met een stadion met een capaciteit tussen de 35.000 en 50.000 toeschouwers; hier zouden er maximaal twee van worden geselecteerd. Van de vijftien landen met stadions vanaf 50.000 toeschouwers zouden ten minste elf landen worden geselecteerd. De stadions werden al in september 2014 aangewezen.[5] Aangezien Bilbao en Dublin door de aanhoudende coronapandemie niet konden garanderen dat de wedstrijden voor publiek konden worden gespeeld, werd Bilbao vervangen door Sevilla en werden de wedstrijden van Dublin verdeeld over Londen en Sint-Petersburg.[6]

De organisatie rondom de EK-wedstrijden in Amsterdam ontving een subsidie van € 2.500.000 van het Ministerie van VWS, in het kader van de subsidieregeling van topsportevenementen.[7]

Geselecteerde stadions
Land Stad Stadion Capaciteit Capaciteit door gevolgen corona[8]
Vlag van Azerbeidzjan Azerbeidzjan Bakoe Olympisch Stadion 69.870 ± 35.000
Vlag van Denemarken Denemarken Kopenhagen Parken 38.065 ± 11.000
Vlag van Duitsland Duitsland München Allianz Arena 75.024 ± 37.500
Vlag van Engeland Engeland Londen Wembley Stadium 90.000 ± 21.000 (groepsfase)
± 40.000 (halve finales en finale)[9]
Vlag van Hongarije Hongarije Boedapest Puskás Aréna 67.215 ± 67.215
Vlag van Ierland Ierland Dublin Avivastadion 50.000
Vlag van Italië Italië Rome Stadio Olimpico 72.700 ± 18.000
Vlag van Nederland Nederland Amsterdam Johan Cruijff ArenA 55.500 ± 16.000
Vlag van Roemenië Roemenië Boekarest Arena Națională 55.600 ± 12.000
Vlag van Rusland Rusland Sint-Petersburg Krestovskistadion 66.881 ± 33.500
Vlag van Schotland Schotland Glasgow Hampden Park 52.103 ± 12.000
Vlag van Spanje Spanje Bilbao San Mamés 53.332
Sevilla Estadio de La Cartuja 57.619 ± 20.000
Vlag van Engeland Londen Vlag van Italië Rome Vlag van Duitsland München
Wembley Stadium Stadio Olimpico Allianz Arena
Capaciteit: 90.000 Capaciteit: 70.634 Capaciteit: 70.000
Vlag van Azerbeidzjan Bakoe Vlag van Rusland Sint-Petersburg Vlag van Hongarije Boedapest
Olympisch Stadion Krestovskistadion Puskás Aréna
Capaciteit: 68.700 Capaciteit: 68.134
(nieuw stadion)
Capaciteit: 67.215
Vlag van Spanje Sevilla Vlag van Roemenië Boekarest Vlag van Nederland Amsterdam Vlag van Schotland Glasgow Vlag van Denemarken Kopenhagen
Estadio de La Cartuja Arena Națională Johan Cruijff ArenA Hampden Park Parken
Capaciteit: 60.000 Capaciteit: 55.600 Capaciteit: 55.500 Capaciteit: 51.866 Capaciteit: 38.065

Proces voorafgaand aan het besluit tot de pan-Europese opzet

[bewerken | brontekst bewerken]

In eerste instantie zouden één of twee landen zich kandidaat moeten stellen om het toernooi te organiseren, zo maakte de UEFA begin 2012 bekend. Landen hadden tot mei 2012 de tijd om hun interesse te tonen. Indien er slechts één kandidaat zou zijn, zou de UEFA met dat land verdergaan om te kijken of het geschikt is voor de organisatie. Bij meerdere kandidaten zouden de kandidaten 18 maanden de tijd krijgen om een bidbook in te dienen en zou het gastland eind 2013, begin 2014 bekend worden gemaakt.[10]

Tot enkele dagen voor de deadline bleek Turkije waarschijnlijk de enige belangstellende te worden.[11] Op het laatste moment maakten ook de combinatie van Azerbeidzjan en Georgië en een van Ierland, Schotland en Wales hun interesse bekend.[12][13] Een maand later gaf de UEFA niet alleen deze landen, maar ook alle andere landen de mogelijkheid om voor het einde van 2012 met een bidbook te komen.[14]

Tijdens een persconferentie op 30 juni 2012, een dag voor de finale van Euro 2012 maakte UEFA-voorzitter Michel Platini bekend dat hij overwoog om het toernooi in 2020 over 12 à 13 steden over Europa te houden. Dit ter ere van het 60-jarige bestaan van het EK. Ook zou het financieel interessant zijn omdat dan per stad of land slechts één stadion nodig is. Platini gaf verder aan dat de UEFA in januari 2013 zou besluiten of het de kandidatuur zou openstellen voor één land, twee landen of voor heel Europa.[15] De UEFA besloot op 6 december 2012 het toernooi in verschillende landen te houden. Van de 53 Europese voetbalbonden was alleen de Turkse voetbalbond tegen.[16] Turkije achtte zich kansrijk om in 2020 het toernooi alleen te mogen organiseren, mede na de publiekelijke steun van Platini.[17]

Direct na de bekendmaking van de definitieve opzet in januari 2013 gaf Platini een persconferentie waarbij hij aangaf op Turkije te stemmen wanneer dat land zich kandidaat zou stellen voor de organisatie van de halve finales en finale. Hij maakte wel een voorbehoud; als Istanboel op 7 september 2013 de organisatie van de Olympische Zomerspelen 2020 was toegewezen, was het uitgesloten dat het EK in Turkije zou worden gehouden.[18] Het was echter Tokio dat de voorkeur kreeg boven Istanboel en Madrid. Vlak voor het verstrijken van de deadline besloot de Turkse voetbalbond zich niet kandidaat te stellen. Dit omdat het graag het toernooi alleen wilde organiseren en het zich daarom wilde richten op 2024.[19] Uiteindelijk ging voor dat jaar de keuze naar Duitsland.

Een aantal landen of combinaties van landen hadden interesse om zich kandidaat te stellen, maar deden dat uiteindelijk niet meer. Dit waren België,[20] Duitsland[21][22] en Nederland[23][24] en de combinaties van Bosnië en Herzegovina, Kroatië en Servië,[25][26] van Bulgarije en Roemenië[27][28] en van Hongarije en Roemenië.[26][29]

Het officiële logo werd voorgesteld op 21 september 2016 tijdens een ceremonie in de London City Hall. Eenheid en verbondenheid zijn belangrijke kenmerken van het logo, die tot uiting komen door de afbeelding van een brug. De basis van het logo is een brug, met daarop de Henri Delaunay-Cup. Rondom deze beker staan getekende fans.

Elke individuele gaststad had ook zijn eigen unieke logo. De rechthoekige logo's waren voorzien van de tekst "UEFA EURO 2020" aan de bovenkant, de plaatsnaam boven de tekst "host city" aan de onderkant (allemaal in hoofdletters), het hoofdtoernooi-logo aan de linkerkant en een lokale brug aan de rechterkant. Elk logo werd weergegeven in het Engels, samen met variaties in de lokale taal indien van toepassing. De logo's werden van september 2016 tot januari 2017 onthuld.[30]

Logo's gaststeden
Gaststad Datum onthulling Brug Andere taal Ref.
Londen 21 september 2016 Tower Bridge /
Rome 22 september 2016 Engelenbrug Italiaans [31]
Bakoe 30 september 2016 Kabelbrug Azerbeidzjaans [32]
Boekarest 15 oktober 2016 Brug van Basarab Roemeens [33]
Glasgow 25 oktober 2016 Clyde Arc / [34]
München 27 oktober 2016 Wittelsbacherbrug Duits [35]
Kopenhagen 1 november 2016 Cirkelbrug Deens [36]
Boedapest 16 november 2016 Kettingbrug Hongaars [37]
Amsterdam 16 december 2016 Magere Brug Nederlands [38]
Sint-Petersburg 19 januari 2017 Paleisbrug Russisch [39]
Sevilla Alamillobrug Spaans [40]
Logo's van afgelaste gaststeden
Gaststad Datum onthulling Brug Andere taal Ref.
Dublin 24 november 2016 Samuel Beckett-brug Iers [41]
Brussel 14 december 2016 Sobieskibrug Nederlands, Frans [42]
Bilbao 15 december 2016 San Antónbrug Spaans [43]

De officiële slogan van het toernooi was Live It. For Real. De slogan was bedoeld om fans aan te moedigen om de wedstrijden over heel Europa live bij te wonen in het stadion.[44]

Op 19 oktober 2019 werd bekendgemaakt dat de Nederlandse dj en producer Martin Garrix het officiële EK-lied zou schrijven en produceren.[45] Op 4 mei 2021 werd bekend dat hij het nummer samen met U2-leden Bono en The Edge maakte en dat het nummer de titel We Are the People zou krijgen.[46] Het nummer werd uitgebracht op 14 mei 2021.

Kwalificatie EK 2020
 Gekwalificeerd
 Niet gekwalificeerd
Zie Europees kampioenschap voetbal 2020 (kwalificatie) voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

De kwalificatiegroepen werden geloot op 2 december 2018 in Dublin.

Alle landen die deelnamen, moesten zich via de kwalificatie plaatsen, ook de landen waarin tijdens de eindronde gespeeld zou worden. Voor de kwalificatie werden tien groepen gevormd waarbij uit iedere groep de eerste twee landen zich plaatsen voor de eindronde. De 55 landen die zich ingeschreven hadden, werden verdeeld over vijf groepen met vijf landen en vijf groepen met zes landen. Bij de loting werden alle landen geplaatst op basis van hun prestaties tijdens de UEFA Nations League 2018/19. De vier landen die zich geplaatst hadden voor de finale van de Nations League werden in een groep van vijf landen geplaatst.

Bij de indeling van de groepen werd rekening gehouden met meerdere extra factoren waaronder ligging van het land en politieke gevoeligheden. Bovendien konden hooguit twee landen die wedstrijden tijdens de eindronde organiseren bij elkaar in de groep komen.

Na de kwalificatie waren 20 landen geplaatst. De laatste vier deelnemers kwamen uit de play-offs die in de vier divisies van de Nations League werden gehouden na afloop van de kwalificatie.

Gekwalificeerde landen

[bewerken | brontekst bewerken]
Land Gekwalificeerd als Kwalificatiedatum Eerdere deelnames aan EK Winnaar van EK
Vlag van Engeland Engeland Winnaar groep A 14 november 2019 (9) 1968, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012, 2016 (0)
Vlag van Tsjechië Tsjechië Tweede groep A 14 november 2019 (6) 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016 (0)
Vlag van Oekraïne Oekraïne Winnaar groep B 14 oktober 2019 (2) 2012, 2016 (0)
Vlag van Portugal Portugal Tweede groep B 17 november 2019 (7) 1984, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016 (1) 2016
Vlag van Duitsland Duitsland Winnaar groep C 16 november 2019 (12) 1972, 1976, 1980, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016 (3) 1972, 1980, 1996
Vlag van Nederland Nederland Tweede groep C 16 november 2019 (9) 1976, 1980, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012 (1) 1988
Vlag van Zwitserland Zwitserland Winnaar groep D 18 november 2019 (4) 1996, 2004, 2008, 2016 (0)
Vlag van Denemarken Denemarken Tweede groep D 18 november 2019 (8) 1964, 1984, 1988, 1992, 1996, 2000, 2004, 2012 (1) 1992
Vlag van Kroatië Kroatië Winnaar groep E 16 november 2019 (5) 1996, 2004, 2008, 2012, 2016 (0)
Vlag van Wales Wales Tweede groep E 19 november 2019 (1) 2016 (0)
Vlag van Spanje Spanje Winnaar groep F 15 oktober 2019 (10) 1964, 1980, 1984, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016 (3) 1964, 2008, 2012
Vlag van Zweden Zweden Tweede groep F 15 november 2019 (6) 1992, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016 (0)
Vlag van Polen Polen Winnaar groep G 13 oktober 2019 (3) 2008, 2012, 2016 (0)
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Tweede groep G 16 november 2019 (2) 2008, 2016 (0)
Vlag van Frankrijk Frankrijk Winnaar groep H 14 november 2019 (9) 1960, 1984, 1992, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016 (2) 1984, 2000
Vlag van Turkije Turkije Tweede groep H 14 november 2019 (4) 1996, 2000, 2008, 2016 (0)
Vlag van België België Winnaar groep I 10 oktober 2019 (5) 1972, 1980, 1984, 2000, 2016 (0)
Vlag van Rusland Rusland Tweede groep I 13 oktober 2019 (5) 1996, 2004, 2008, 2012, 2016 (0)
Vlag van Italië Italië Winnaar groep J 12 oktober 2019 (9) 1968, 1980, 1988, 1996, 2000, 2004, 2008, 2012, 2016 (1) 1968
Vlag van Finland Finland Tweede groep J 15 november 2019 (0) (0)
Vlag van Hongarije Hongarije Play-off divisie A 12 november 2020 (3) 1964, 1972, 2016 (0)
Vlag van Slowakije Slowakije Play-off divisie B 12 november 2020 (1) 2016 (0)
Vlag van Schotland Schotland Play-off divisie C 12 november 2020 (2) 1992, 1996 (0)
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië Play-off divisie D 12 november 2020 (0) (0)

Scheidsrechters

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 21 april 2021 maakte de UEFA de 19 geselecteerde scheidsrechters bekend.[47][48] Björn Kuipers en Danny Makkelie waren de Nederlandse scheidsrechters. Op 12 februari 2020 ondertekenden de UEFA en de CONMEBOL een memorandum van overeenstemming voor het versterken van de samenwerking en werd er afgesproken dat een arbitrageteam uit Zuid-Amerika de leiding zal krijgen over een wedstrijd tijdens de groepsfase van het toernooi.[49] Op 21 april 2021 werd de Argentijn Fernando Rapallini aangewezen als scheidsrechter op het toernooi namens de CONMEBOL.

Ook kondigde de UEFA op 21 april 2021 aan dat er 22 videoscheidsrechters (VAR) en 12 ondersteunde scheidsrechters, die als vierde official of reserve assistent-scheidsrechter zouden fungeren, aanwezig gingen zijn. Hier zat ook de Franse Stéphanie Frappart bij, waardoor zij de eerste vrouwelijke official ooit op een EK werd.[48]

Land Scheidsrechter Assistent-
scheidsrechters
Vierde official Reservegrensrechter
(Vijfde official)
Videoscheidsrechter
(VAR)
Assistent-
videoscheidsrechter
(AVAR)
Vlag van Argentinië Argentinië Rapallini, Fernando Fernando Rapallini Juan Pablo Belatti
Diego Bonfá
Vlag van Bulgarije Bulgarije Georgi Kabakov Martin Margaritov
Vlag van Duitsland Duitsland Brych, Felix Felix Brych Mark Borsch
Stefan Lupp
Bastian Dankert
Christian Dingert
Marco Fritz
Christian Gittelmann
Siebert, Daniel Daniel Siebert Jan Seidel
Rafael Foltyn
Vlag van Engeland Engeland Oliver, Michael Michael Oliver Stuart Burt
Simon Bennett
Stuart Attwell
Chris Kavanagh
Lee Betts
Taylor, Anthony Anthony Taylor Gary Beswick
Adam Nunn
Vlag van Frankrijk Frankrijk Turpin, Clément Clément Turpin Nicolas Danos
Cyril Gringore
Stéphanie Frappart Mikaël Berchebru Jérôme Brisard
François Letexier
Benjamin Pagès
Vlag van Israël Israël Grinfeeld, Orel Orel Grinfeeld Roy Hassan
Idan Yarkoni
Vlag van Italië Italië Orsato, Daniele Daniele Orsato Alessandro Giallatini
Fabiano Preti
Davide Massa Stefano Alassio Marco Di Bello
Massimiliano Irrati
Paolo Valeri
Filippo Meli
Vlag van Nederland Nederland Kuipers, Björn Björn Kuipers Sander van Roekel
Erwin Zeinstra
Kevin Blom
Pol van Boekel
Makkelie, Danny Danny Makkelie Hessel Steegstra
Jan de Vries
Vlag van Polen Polen Bartosz Frankowski Marcin Boniek Paweł Gil
Vlag van Portugal Portugal Soares Dias, Artur Artur Soares Dias Rui Licínio
Paulo Soares
João Pinheiro
Vlag van Roemenië Roemenië Haţegan, Ovidiu Ovidiu Haţegan Sebastian Eugen Gheorghe
Radu Adrian Ghinguleac
Kovács, István István Kovács Vasile Florin Marinescu
Artene Mihai Ovidiu
Vlag van Rusland Rusland Karasjov, Sergej Sergej Karasjov Igor Demesjko
Maksim Gavrilin
Vlag van Servië Servië Srđan Jovanović Uroš Stojković
Vlag van Slovenië Slovenië Slavko Vinčić Tomaž Klančnik
Andraž Kovačič
Vlag van Spanje Spanje Cerro Grande, Carlos del Carlos del Cerro Grande Juan Carlos Yuste Jiménez
Roberto Alonso Fernández
Alejandro Hernández
Juan Martínez Munuera
José María Sánchez Martínez
Íñigo Prieto López de Cerain
Mateu Lahoz, Antonio Antonio Mateu Lahoz Pau Cebrián Devis
Roberto Díaz Pérez del Palomar
Vlag van Turkije Turkije Çakır, Cüneyt Cüneyt Çakır Bahattin Duran
Tarik Ongun
Vlag van Zweden Zweden Ekberg, Andreas Andreas Ekberg Mehmet Culum
Stefan Hallberg
Vlag van Zwitserland Zwitserland Sandro Schärer Stéphane De Almeida

Openingsceremonie

[bewerken | brontekst bewerken]

De openingsceremonie vond op 11 juni 2021 in het Stadio Olimpico in Rome plaats, voorafgaand aan de openingswedstrijd van het toernooi. De Italiaanse operazanger Andrea Bocelli zong het lied Nessun dorma voor de aanwezige toeschouwers.[50] Vervolgens waren Martin Garrix, Bono en The Edge te zien in een virtuele videoclip met het officiële EK-anthem We Are the People. De uitvoering werd door motion control-studio's gefilmd in Londen en het Stadio Olimpico. Dit om het stadion en de omgeving eromheen in 3D weer te geven.[51]

De zes groepen (A tot en met F) bestonden elk uit vier ploegen, waarvan de beste twee van elke groep doorgingen naar de knock-outfase. Ook de vier beste derde ploegen gingen door naar de achtste finales, voor er werd overgegaan naar de gebruikelijke kwartfinales, halve finales en de finale. Zo vielen er na de groepsfase slechts acht ploegen af. De 51 wedstrijden werden in een periode van 31 dagen afgewerkt.

Omdat de 12 speelsteden van het EK verspreid waren over een groot deel van Europa, kreeg men tijdens het EK te maken met speelsteden in verschillende tijdzones. De tijdzones varieerden tijdens het EK van UTC+1 tot UTC+4. Glasgow en Londen vielen tijdens het EK in tijdzone UTC+1 (1 uur vroeger ten opzichte van Centraal-Europa). Amsterdam, Boedapest, Kopenhagen, München, Rome en Sevilla vielen tijden het EK in tijdzone UTC+2 (geen tijdsverschil). Boekarest en Sint-Petersburg vielen tijdens het EK in tijdzone UTC+3 (1 uur later) en Bakoe viel tijdens het EK in tijdzone UTC+4 (2 uur later).[52]

De groepen werden geloot in Romexpo, Boekarest (Roemenië), op 30 november 2019.[53]

Potindeling en speelschema

De 24 ploegen werden in zes groepen van vier ploegen geloot. De vier ploegen die zich via de play-offs zouden plaatsen waren ten tijde van de loting nog niet bekend. Om deze reden werden die ploegen ingedeeld als: play-offwinnaars 1 tot en met 4. De volgende criteria werden aangehouden tijdens de loting:[54]

  • De potindeling werd bepaald op basis van de overall ranking in de kwalificatie voor het Europees kampioenschap voetbal 2020 na afloop van de kwalificatie.
  • Gekwalificeerde landen die tevens ook groepswedstrijden organiseerden in een speelstad werden ingedeeld in die groep waar deze wedstrijden werden afgewerkt.
  • Als het niet mogelijk was geweest om de loting te volbrengen op 30 november 2019 zou er nog een additionele loting plaatsvinden nadat de play-offwedstrijden hebben plaatsgevonden.
Pot 1 (Groepshoofden) Pot 2 Pot 3 Pot 4
Vlag van België België
Vlag van Italië Italië 1
Vlag van Engeland Engeland 4
Vlag van Duitsland Duitsland 6
Vlag van Spanje Spanje 5
Vlag van Oekraïne Oekraïne
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Vlag van Polen Polen
Vlag van Zwitserland Zwitserland
Vlag van Kroatië Kroatië
Vlag van Nederland Nederland 3
Vlag van Rusland Rusland 2
Vlag van Portugal Portugal TH
Vlag van Turkije Turkije
Vlag van Denemarken Denemarken 2
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk
Vlag van Zweden Zweden
Vlag van Tsjechië Tsjechië
Vlag van Wales Wales
Vlag van Finland Finland
Vlag van Hongarije Hongarije 6
Vlag van Slowakije Slowakije
Vlag van Schotland Schotland 4
Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië

1 Gastland groep A
2 Gastland groep B
3 Gastland groep C
4 Gastland groep D
5 Gastland groep E
6 Gastland groep F

Beslissingscriteria

[bewerken | brontekst bewerken]

In eerste instantie waren de teams gerangschikt op het aantal punten in alle groepswedstrijden. Mochten twee of meer teams hetzelfde puntenaantal hebben behaald, dan bepaalden de volgende criteria hun positie:

  1. Hoogste aantal punten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de teams;
  2. Doelsaldo verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk eindigende teams (als er meer dan twee teams gelijk staan);
  3. Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de teams (als er meer dan twee teams gelijk staan);
  4. Doelsaldo verkregen bij alle wedstrijden in de groep;
  5. Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij alle wedstrijden in de groep;
  6. Mochten er twee teams in de laatste groepswedstrijd tegen elkaar spelen, de wedstrijd in een gelijkspel eindigen en de teams gelijk staan volgens criteria 1 t/m 6, dan spelen deze twee teams een strafschoppenserie om hun positie te bepalen. Dit geldt niet als er nog een ander team in dezelfde groep gelijk staat met deze twee teams;
  7. Fair-Playklassement van het toernooi (1 punt voor een enkele gele kaart, 3 punten voor een rode kaart ten gevolge van 2 gele kaarten, 3 punten voor een directe rode kaart, 4 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart);
  8. Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst, waarbij de hoogst geklasseerde door zou gaan.

De vier beste derde ploegen werden bepaald volgens de volgende criteria:

  1. Hoogste aantal punten verkregen bij de onderlinge wedstrijden in hun groep;
  2. Doelsaldo verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk eindigende teams;
  3. Hoogste aantal gescoorde doelpunten verkregen bij de onderlinge wedstrijden tussen de gelijk geëindigde teams;
  4. Fair-Playklassement van het toernooi (1 punt voor een enkele gele kaart, 3 punten voor een rode kaart ten gevolge van 2 gele kaarten, 3 punten voor een directe rode kaart, 4 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart);
  5. Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst, waarbij de hoogst geklasseerde door zou gaan.

Structuur knock-outfase

[bewerken | brontekst bewerken]

De UEFA ontwikkelde de volgende samenstelling voor de achtste finales:

  • Wedstrijd 1: Winnaar groep B v derde groep A/D/E/F
  • Wedstrijd 2: Winnaar groep A v tweede groep C
  • Wedstrijd 3: Winnaar groep F v derde groep A/B/C
  • Wedstrijd 4: Tweede groep D v tweede groep E
  • Wedstrijd 5: Winnaar groep E v derde groep A/B/C/D
  • Wedstrijd 6: Winnaar groep D v tweede groep F
  • Wedstrijd 7: Winnaar groep C v derde groep D/E/F
  • Wedstrijd 8: Tweede groep A v tweede groep B

De samenstellingen van de wedstrijden van de betreffende de ploegen die op de derde plaats eindigden in hun groep waren afhankelijk van welke vier derde beste ploegen zich plaatsten voor de achtste finales.

De juiste combinatie staat met de groene achtergrond beschreven.

Vier beste derde ploegen Winnaar groep B
versus
Winnaar groep C
versus
Winnaar groep E
versus
Winnaar groep F
versus
A B C D 3de plaats groep A 3de plaats groep D 3de plaats groep B 3de plaats groep C
A B C E 3de plaats groep A 3de plaats groep E 3de plaats groep B 3de plaats groep C
A B C F 3de plaats groep A 3de plaats groep F 3de plaats groep B 3de plaats groep C
A B D E 3de plaats groep D 3de plaats groep E 3de plaats groep A 3de plaats groep B
A B D F 3de plaats groep D 3de plaats groep F 3de plaats groep A 3de plaats groep B
A B E F 3de plaats groep E 3de plaats groep F 3de plaats groep B 3de plaats groep A
A C D E 3de plaats groep E 3de plaats groep D 3de plaats groep C 3de plaats groep A
A C D F 3de plaats groep F 3de plaats groep D 3de plaats groep C 3de plaats groep A
A C E F 3de plaats groep E 3de plaats groep F 3de plaats groep C 3de plaats groep A
A D E F 3de plaats groep E 3de plaats groep F 3de plaats groep D 3de plaats groep A
B C D E 3de plaats groep E 3de plaats groep D 3de plaats groep B 3de plaats groep C
B C D F 3de plaats groep F 3de plaats groep D 3de plaats groep C 3de plaats groep B
B C E F 3de plaats groep F 3de plaats groep E 3de plaats groep C 3de plaats groep B
B D E F 3de plaats groep F 3de plaats groep E 3de plaats groep D 3de plaats groep B
C D E F 3de plaats groep F 3de plaats groep E 3de plaats groep D 3de plaats groep C

De samenstelling van de kwartfinales was als volgt:

  • Kwartfinale 1: Winnaar wedstrijd 1 v winnaar wedstrijd 2
  • Kwartfinale 2: Winnaar wedstrijd 3 v winnaar wedstrijd 4
  • Kwartfinale 3: Winnaar wedstrijd 5 v winnaar wedstrijd 6
  • Kwartfinale 4: Winnaar wedstrijd 7 v winnaar wedstrijd 8

De halve finales waren als volgt:

  • Halve finale 1: Winnaar kwartfinale 1 v winnaar kwartfinale 2
  • Halve finale 2: Winnaar kwartfinale 3 v winnaar kwartfinale 4

De finale was als volgt: Winnaar halve finale 1 v winnaar halve finale 2.

Zoals op elk toernooi sinds UEFA Euro 1984, werd er geen wedstrijd gespeeld voor de derde plaats.

Puntentelling

De groepen speelden in een halve competitie, waarbij elk land eenmaal tegen elk ander land uit zijn eigen groep speelde. Volgens het driepuntensysteem kreeg een land drie punten voor een zege, één voor een gelijkspel en nul voor een nederlaag. De eerste twee landen uit elke groep en de vier beste nummers drie gingen door naar de volgende ronde.

Resultaten deelnemers EK 2020
 Winnaar
 Tweede
 Halve finale
 Kwartfinale
 Achtste finale
 Groepsfase
Beslissingscriteria

Wanneer teams na het beëindigen van de groepsfase met evenveel punten eindigden, werden een aantal opeenvolgende criteria doorlopen tot een verschil werd gevonden en men de twee ploegen kon ordenen:

  1. Meeste punten in de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
  2. Doelpuntensaldo als resultaat van de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
  3. Meeste doelpunten gescoord in de groepswedstrijden tegen andere ploegen met gelijk aantal punten.
  4. Wanneer teams na het toepassen van de eerste drie criteria nog steeds gelijk staan, zullen criteria 1 tot en met 3 opnieuw worden toegepast, maar nu alleen tussen de teams in kwestie. Wanneer teams nog steeds gelijk staan, worden criteria 5 tot en met 9 toegepast.
  5. Het doelpuntensaldo over alle groepswedstrijden.
  6. Meeste doelpunten gescoord in alle groepswedstrijden.
  7. Als twee teams hetzelfde aantal punten hebben en ook gelijk staan volgens criteria 1 tot en met 6 nadat ze in de laatste wedstrijd van de groepsfase tegen elkaar hebben gespeeld, wordt hun positie bepaald door een strafschoppenserie. Dit criterium wordt niet gebruikt als er meer dan twee teams op hetzelfde aantal punten eindigen.
  8. Fair Play-ranglijst (1 punt voor een losse gele kaart, 3 punten voor een rode kaart als gevolg van twee gele kaarten, 3 punten voor een directe rode kaart en 4 punten voor een gele kaart gevolgd door een directe rode kaart).
  9. Positie op de UEFA-coëfficiëntenranglijst, waarbij de hoogst geklasseerde door zou gaan.
Pos Team Wed W G V Ptn DV DT +/− Kwalificatie
1 Vlag van Italië Italië (G) 3 3 0 0 9 7 0 +7 Naar de knock-outfase
2 Vlag van Wales Wales 3 1 1 1 4[a] 3 2 +1
3 Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 1 1 1 4[a] 4 5 −1 Naar de knock-outfase (bij de beste 4 nummers 3)
4 Vlag van Turkije Turkije 3 0 0 3 0 1 8 −7
Bron: UEFA
(G) Gastheer.
Noten:
  1. a b Doelsaldo: Wales +1, Zwitserland −1.


11 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Turkije Vlag van Turkije 0 – 3 Vlag van Italië Italië Stadion: Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 12.916
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Danny Makkelie
Video-assistent: Vlag van Nederland Kevin Blom
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 53' (e.d.) Demiral
Goal 66' Immobile
Goal 79' Insigne
   
 
12 juni 2021
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
17:00 (UTC+4)
Wales Vlag van Wales 1 – 1 Vlag van Zwitserland Zwitserland Stadion: Olympisch Stadion, Bakoe
Toeschouwers: 8.782
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Clément Turpin
Video-assistent: Vlag van Frankrijk François Letexier
Moore Goal 74' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 49' Embolo
   
 

16 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+4)
Turkije Vlag van Turkije 0 – 2 Vlag van Wales Wales Stadion: Olympisch Stadion, Bakoe
Toeschouwers: 19.762
Scheidsrechter: Vlag van Portugal Artur Soares Dias
Video-assistent: Vlag van Portugal João Pinheiro
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 42' Ramsey
Gemiste strafschop (over het doel geschoten) 61' (pen.) Bale
Goal 90+5' C. Roberts
   
 
16 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 3 – 0 Vlag van Zwitserland Zwitserland Stadion: Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 12.445
Scheidsrechter: Vlag van Rusland Sergej Karasjov
Video-assistent: Vlag van Duitsland Bastian Dankert
Locatelli Goal 26'Goal 52'
Immobile Goal 89'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 

20 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+4)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 3 – 1 Vlag van Turkije Turkije Stadion: Olympisch Stadion, Bakoe
Toeschouwers: 17.138
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Slavko Vinčić
Video-assistent: Vlag van Duitsland Bastian Dankert
Seferović Goal 6'
Shaqiri Goal 26'Goal 68'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 62' Kahveci
   
 
20 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Italië Vlag van Italië 1 – 0 Vlag van Wales Wales Stadion: Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 11.541
Scheidsrechter: Vlag van Roemenië Ovidiu Haţegan
Video-assistent: Vlag van Polen Paweł Gil
Pessina Goal 39' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Weggestuurd in de 55e minuut 55' Ampadu
   
 
Pos Team Wed W G V Ptn DV DT +/− Kwalificatie
1 Vlag van België België 3 3 0 0 9 7 1 +6 Naar de knock-outfase
2 Vlag van Denemarken Denemarken (G) 3 1 0 2 3[a] 5 4 +1
3 Vlag van Finland Finland[b] 3 1 0 2 3[a] 1 3 −2
4 Vlag van Rusland Rusland (G) 3 1 0 2 3[a] 2 7 −5
Bron: UEFA
(G) Gastheer.
Noten:
  1. a b c Onderlinge doelsaldo, Denemarken +2, Finland 0, Rusland −2.
  2. Niet naar de knock-outfase (niet bij de beste 4 nummers 3)


12 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Denemarken Vlag van Denemarken 0 – 1 Vlag van Finland Finland Stadion: Parken, Kopenhagen
Toeschouwers: 13.790
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Anthony Taylor
Video-assistent: Vlag van Engeland Stuart Attwell
Højbjerg Gemiste strafschop (gered door de doelman) 74' (pen.) wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 60' Pohjanpalo
   
 
Bijz.: De wedstrijd werd in de 43ste minuut tijdelijk stilgelegd, vanwege het in elkaar zakken op het veld van de Deense middenvelder Christian Eriksen. Na 1 uur en 45 minuten werd de wedstrijd hervat.[55][56]
12 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
22:00 (UTC+3)
België Vlag van België 3 – 0 Vlag van Rusland Rusland Stadion: Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 26.264
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Antonio Mateu Lahoz
Video-assistent: Vlag van Spanje Alejandro Hernández
Lukaku Goal 10'Goal 88'
Meunier Goal 34'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 

16 juni 2021
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
16:00 (UTC+3)
Finland Vlag van Finland 0 – 1 Vlag van Rusland Rusland Stadion: Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 24.540
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Danny Makkelie
Video-assistent: Vlag van Nederland Pol van Boekel
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 45+2' Mirantsjoek
   
 
17 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Denemarken Vlag van Denemarken 1 – 2 Vlag van België België Stadion: Parken, Kopenhagen
Toeschouwers: 23.395
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Björn Kuipers
Video-assistent: Vlag van Nederland Pol van Boekel
Poulsen Goal 2' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 55' T. Hazard
Goal 70' De Bruyne
   
 
Bijz.: De wedstrijd werd na 10 minuten een minuut lang stilgelegd om te applaudisseren voor de Deense middenvelder Christian Eriksen.

21 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Rusland Vlag van Rusland 1 – 4 Vlag van Denemarken Denemarken Stadion: Parken, Kopenhagen
Toeschouwers: 23.644
Scheidsrechter: Vlag van Frankrijk Clément Turpin
Video-assistent: Vlag van Frankrijk François Letexier
Dzjoeba Goal 70' (pen.) wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 38' Damsgaard
Goal 59' Poulsen
Goal 79' Christensen
Goal 82' Mæhle
   
 
21 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
22:00 (UTC+3)
Finland Vlag van Finland 0 – 2 Vlag van België België Stadion: Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 18.545
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Felix Brych
Video-assistent: Vlag van Duitsland Marco Fritz
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 74' (e.d.) Hrádecký
Goal 81' Lukaku
   
 
Pos Team Wed W G V Ptn DV DT +/− Kwalificatie
1 Vlag van Nederland Nederland (G) 3 3 0 0 9 8 2 +6 Naar de knock-outfase
2 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 3 2 0 1 6 4 3 +1
3 Vlag van Oekraïne Oekraïne 3 1 0 2 3 4 5 −1 Naar de knock-outfase (bij de beste 4 nummers 3)
4 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië 3 0 0 3 0 2 8 −6
Bron: UEFA
(G) Gastheer.


13 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
19:00 (UTC+3)
Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 3 – 1 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië Stadion: Arena Națională, Boekarest
Toeschouwers: 9.082
Scheidsrechter: Vlag van Zweden Andreas Ekberg
Video-assistent: Vlag van Duitsland Bastian Dankert
Lainer Goal 18'
Gregoritsch Goal 78'
Arnautović Goal 89'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 28' Pandev
   
 
13 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Nederland Vlag van Nederland 3 – 2 Vlag van Oekraïne Oekraïne Stadion: Johan Cruijff ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 15.837
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Felix Brych
Video-assistent: Vlag van Duitsland Marco Fritz
Wijnaldum Goal 52'
Weghorst Goal 59'
Dumfries Goal 85'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 75' Jarmolenko
Goal 79' Jaremtsjoek
   
 

17 juni 2021
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
16:00 (UTC+3)
Oekraïne Vlag van Oekraïne 2 – 1 Vlag van Noord-Macedonië Noord-Macedonië Stadion: Arena Națională, Boekarest
Toeschouwers: 10.001
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië Fernando Rapallini
Video-assistent: Vlag van Spanje Alejandro Hernández
Jarmolenko Goal 29'
Jaremtsjoek Goal 34'
Malinovski Gemiste strafschop (gered door de doelman) 84' (pen.)
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Gemiste strafschop (gered door de doelman) 57' (pen.), Goal 57' Alioski
   
 
17 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Nederland Vlag van Nederland 2 – 0 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Stadion: Johan Cruijff ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 15.243
Scheidsrechter: Vlag van Israël Orel Grinfeeld
Video-assistent: Vlag van Polen Paweł Gil
Depay Goal 11' (pen.)
Dumfries Goal 67'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 

21 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Noord-Macedonië Vlag van Noord-Macedonië 0 – 3 Vlag van Nederland Nederland Stadion: Johan Cruijff ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 15.227
Scheidsrechter: Vlag van Roemenië István Kovács
Video-assistent: Vlag van Italië Marco Di Bello
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 24' Depay
Goal 51'Goal 58' Wijnaldum
   
 
21 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
19:00 (UTC+3)
Oekraïne Vlag van Oekraïne 0 – 1 Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Stadion: Arena Națională, Boekarest
Toeschouwers: 10.472
Scheidsrechter: Vlag van Turkije Cüneyt Çakır
Video-assistent: Vlag van Italië Massimiliano Irrati
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 21' Baumgartner
   
 
Pos Team Wed W G V Ptn DV DT +/− Kwalificatie
1 Vlag van Engeland Engeland (G) 3 2 1 0 7 2 0 +2 Naar de knock-outfase
2 Vlag van Kroatië Kroatië 3 1 1 1 4[a] 4 3 +1
3 Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 1 1 1 4[a] 3 2 +1 Naar de knock-outfase (bij de beste 4 nummers 3)
4 Vlag van Schotland Schotland (G) 3 0 1 2 1 1 5 −4
Bron: UEFA
(G) Gastheer.
Noten:
  1. a b Doelpunten voor in alle wedstrijden: Kroatië 4, Tsjechië 3.


13 juni 2021
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
14:00 (UTC+1)
Engeland Vlag van Engeland 1 – 0 Vlag van Kroatië Kroatië Stadion: Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 18.497
Scheidsrechter: Vlag van Italië Daniele Orsato
Video-assistent: Vlag van Italië Massimiliano Irrati
Sterling Goal 57' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 
14 juni 2021
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
14:00 (UTC+1)
Schotland Vlag van Schotland 0 – 2 Vlag van Tsjechië Tsjechië Stadion: Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 9.847
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Daniel Siebert
Video-assistent: Vlag van Duitsland Marco Fritz
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 42'Goal 52' Schick
   
 

18 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
17:00 (UTC+1)
Kroatië Vlag van Kroatië 1 – 1 Vlag van Tsjechië Tsjechië Stadion: Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 5.607
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Carlos del Cerro Grande
Video-assistent: Vlag van Spanje Juan Martínez Munuera
Perišić Goal 47' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 37' (pen.) Schick
   
 
18 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+1)
Engeland Vlag van Engeland 0 – 0 Vlag van Schotland Schotland Stadion: Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 20.306
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Antonio Mateu Lahoz
Video-assistent: Vlag van Spanje Alejandro Hernández
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 

22 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+1)
Kroatië Vlag van Kroatië 3 – 1 Vlag van Schotland Schotland Stadion: Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 9.896
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië Fernando Rapallini
Video-assistent: Vlag van Spanje Alejandro Hernández
Vlašić Goal 17'
Modrić Goal 62'
Perišić Goal 77'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 42' McGregor
   
 
22 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+1)
Tsjechië Vlag van Tsjechië 0 – 1 Vlag van Engeland Engeland Stadion: Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 19.104
Scheidsrechter: Vlag van Portugal Artur Soares Dias
Video-assistent: Vlag van Portugal João Pinheiro
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 12' Sterling
   
 
Pos Team Wed W G V Ptn DV DT +/− Kwalificatie
1 Vlag van Zweden Zweden 3 2 1 0 7 4 2 +2 Naar de knock-outfase
2 Vlag van Spanje Spanje (G) 3 1 2 0 5 6 1 +5
3 Vlag van Slowakije Slowakije[a] 3 1 0 2 3 2 7 −5
4 Vlag van Polen Polen 3 0 1 2 1 4 6 −2
Bron: UEFA
(G) Gastheer.
Noten:
  1. Niet naar de knock-outfase (niet bij de beste 4 nummers 3)


14 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
19:00 (UTC+3)
Polen Vlag van Polen 1 – 2 Vlag van Slowakije Slowakije Stadion: Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 12.862
Scheidsrechter: Vlag van Roemenië Ovidiu Haţegan
Video-assistent: Vlag van Italië Marco Di Bello
Linetty Goal 46'
Krychowiak Kreeg geel in de 22e minuut Kreeg opnieuw geel in de 62e minuutWeggestuurd in de 62e minuut 22', 62'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 18' (e.d.) Szczęsny
Goal 69' Škriniar
   
 
14 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Spanje Vlag van Spanje 0 – 0 Vlag van Zweden Zweden Stadion: Estadio de La Cartuja, Sevilla
Toeschouwers: 10.559
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Slavko Vinčić
Video-assistent: Vlag van Duitsland Bastian Dankert
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 

18 juni 2021
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
16:00 (UTC+3)
Zweden Vlag van Zweden 1 – 0 Vlag van Slowakije Slowakije Stadion: Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 11.525
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Daniel Siebert
Video-assistent: Vlag van Duitsland Marco Fritz
Forsberg Goal 77' (pen.) wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 
19 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Spanje Vlag van Spanje 1 – 1 Vlag van Polen Polen Stadion: Estadio de La Cartuja, Sevilla
Toeschouwers: 11.732
Scheidsrechter: Vlag van Italië Daniele Orsato
Video-assistent: Vlag van Italië Massimiliano Irrati
Morata Goal 25'
Moreno Gemiste strafschop (op de paal geschoten) 58' (pen.)
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 54' Lewandowski
   
 

23 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Slowakije Vlag van Slowakije 0 – 5 Vlag van Spanje Spanje Stadion: Estadio de La Cartuja, Sevilla
Toeschouwers: 11.204
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Björn Kuipers
Video-assistent: Vlag van Nederland Pol van Boekel
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Gemiste strafschop (gered door de doelman) 12' (pen.) Morata
Goal 30' (e.d.) Dúbravka
Goal 45+3' Laporte
Goal 56' Sarabia
Goal 67' F. Torres
Goal 71' (e.d.) Kucka
   
 
23 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
19:00 (UTC+3)
Zweden Vlag van Zweden 3 – 2 Vlag van Polen Polen Stadion: Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 14.252
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Michael Oliver
Video-assistent: Vlag van Engeland Chris Kavanagh
Forsberg Goal 2'Goal 59'
Claesson Goal 90+4'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 61'Goal 84' Lewandowski
   
 
Pos Team Wed W G V Ptn DV DT +/− Kwalificatie
1 Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 1 2 0 5 4 3 +1 Naar de knock-outfase
2 Vlag van Duitsland Duitsland (G) 3 1 1 1 4[a] 6 5 +1
3 Vlag van Portugal Portugal TH 3 1 1 1 4[a] 7 6 +1 Naar de knock-outfase (bij de beste 4 nummers 3)
4 Vlag van Hongarije Hongarije (G) 3 0 2 1 2 3 6 −3
Bron: UEFA
(G) Gastheer.
Noten:
  1. a b Onderlinge resultaat: Portugal - Duitsland 2 – 4.


15 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Hongarije Vlag van Hongarije 0 – 3 Vlag van Portugal Portugal Stadion: Puskás Aréna, Boedapest
Toeschouwers: 55.662
Scheidsrechter: Vlag van Turkije Cüneyt Çakır
Video-assistent: Vlag van Italië Paolo Valeri
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 84' Guerreiro
Goal 87' (pen.)Goal 90+2' Ronaldo
   
 
15 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 0 Vlag van Duitsland Duitsland Stadion: Allianz Arena, München
Toeschouwers: 13.000
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Carlos del Cerro Grande
Video-assistent: Vlag van Spanje Juan Martínez Munuera
Hummels Goal 20' (e.d.) wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 

19 juni 2021
«onderlinge duels»
15:00 (UTC+2)
Hongarije Vlag van Hongarije 1 – 1 Vlag van Frankrijk Frankrijk Stadion: Puskás Aréna, Boedapest
Toeschouwers: 55.998
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Michael Oliver
Video-assistent: Vlag van Engeland Chris Kavanagh
Fiola Goal 45+2' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 66' Griezmann
   
 
19 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Portugal Vlag van Portugal 2 – 4 Vlag van Duitsland Duitsland Stadion: Allianz Arena, München
Toeschouwers: 12.926
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Anthony Taylor
Video-assistent: Vlag van Engeland Stuart Attwell
Ronaldo Goal 15'
Jota Goal 67'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 35' (e.d.) Dias
Goal 39' (e.d.) Guerreiro
Goal 51' Havertz
Goal 60' Gosens
   
 

23 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Portugal Vlag van Portugal 2 – 2 Vlag van Frankrijk Frankrijk Stadion: Puskás Aréna, Boedapest
Toeschouwers: 54.886
Scheidsrechter: Vlag van Spanje Antonio Mateu Lahoz
Video-assistent: Vlag van Spanje Alejandro Hernández
Ronaldo Goal 31' (pen.)Goal 60' (pen.) wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 45+2' (pen.)Goal 47' Benzema
   
 
23 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Duitsland Vlag van Duitsland 2 − 2 Vlag van Hongarije Hongarije Stadion: Allianz Arena, München
Toeschouwers: 12.413
Scheidsrechter: Vlag van Rusland Sergej Karasjov
Video-assistent: Vlag van Italië Massimiliano Irrati
Havertz Goal 66'
Goretzka Goal 84'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 11' Ád. Szalai
Goal 68' Schäfer
   
 

Eindstand beste nummers drie

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Grp Team Wed W G V Ptn DV DT +/− Kwalificatie
1 F Vlag van Portugal Portugal TH 3 1 1 1 4 7 6 +1 Naar de knock-outfase
2 D Vlag van Tsjechië Tsjechië 3 1 1 1 4 3 2 +1
3 A Vlag van Zwitserland Zwitserland 3 1 1 1 4 4 5 −1
4 C Vlag van Oekraïne Oekraïne 3 1 0 2 3 4 5 −1
5 B Vlag van Finland Finland 3 1 0 2 3 1 3 −2
6 E Vlag van Slowakije Slowakije 3 1 0 2 3 2 7 −5
Bron: UEFA
Regels voor de stand:
1) Meeste punten;
2) Doelsaldo;
3) Doelpunten voor;
4) Aantal overwinningen;
5) Lager totaal aantal disciplinaire punten;
6) Rangschikking totale eindstand EK-kwalificatie.

Knock-outfase

[bewerken | brontekst bewerken]

Gekwalificeerde teams

[bewerken | brontekst bewerken]
Groep Groepswinnaars Nummers twee Nummers drie
(Beste vier kwalificeerden zich)
A Vlag van Italië Italië Vlag van Wales Wales Vlag van Zwitserland Zwitserland
B Vlag van België België Vlag van Denemarken Denemarken
C Vlag van Nederland Nederland Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Vlag van Oekraïne Oekraïne
D Vlag van Engeland Engeland Vlag van Kroatië Kroatië Vlag van Tsjechië Tsjechië
E Vlag van Zweden Zweden Vlag van Spanje Spanje
F Vlag van Frankrijk Frankrijk Vlag van Duitsland Duitsland Vlag van Portugal Portugal

Wedstrijdschema

[bewerken | brontekst bewerken]
 
Achtste finalesKwartfinalesHalve finalesFinale
 
              
 
27 juni 2021 – Sevilla
 
 
Vlag van België België 1
 
2 juli 2021 – München
 
Vlag van Portugal Portugal 0
 
Vlag van België België 1
 
26 juni 2021 – Londen
 
Vlag van Italië Italië 2
 
Vlag van Italië Italië (w.n.v.) 2
 
6 juli 2021 – Londen
 
Vlag van Oostenrijk Oostenrijk 1
 
Vlag van Italië Italië (w.n.s.) 1 (4)
 
28 juni 2021 – Boekarest
 
Vlag van Spanje Spanje 1 (2)
 
Vlag van Frankrijk Frankrijk 3 (4)
 
2 juli 2021 – Sint-Petersburg
 
Vlag van Zwitserland Zwitserland (w.n.s.) 3 (5)
 
Vlag van Zwitserland Zwitserland 1 (1)
 
28 juni 2021 – Kopenhagen
 
Vlag van Spanje Spanje (w.n.s.) 1 (3)
 
Vlag van Kroatië Kroatië 3
 
11 juli 2021 – Londen
 
Vlag van Spanje Spanje (w.n.v.) 5
 
Vlag van Italië Italië (w.n.s.) 1 (3)
 
29 juni 2021 – Glasgow
 
Vlag van Engeland Engeland 1 (2)
 
Vlag van Zweden Zweden 1
 
3 juli 2021 – Rome
 
Vlag van Oekraïne Oekraïne (w.n.v.) 2
 
Vlag van Oekraïne Oekraïne 0
 
29 juni 2021 – Londen
 
Vlag van Engeland Engeland 4
 
Vlag van Engeland Engeland 2
 
7 juli 2021 – Londen
 
Vlag van Duitsland Duitsland 0
 
Vlag van Engeland Engeland (w.n.v.) 2
 
27 juni 2021 – Boedapest
 
Vlag van Denemarken Denemarken 1
 
Vlag van Nederland Nederland 0
 
3 juli 2021 – Bakoe
 
Vlag van Tsjechië Tsjechië 2
 
Vlag van Tsjechië Tsjechië 1
 
26 juni 2021 – Amsterdam
 
Vlag van Denemarken Denemarken 2
 
Vlag van Wales Wales 0
 
 
Vlag van Denemarken Denemarken 4
 

Achtste finales

[bewerken | brontekst bewerken]

26 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Wales Vlag van Wales 0 – 4 Vlag van Denemarken Denemarken Stadion: Johan Cruijff ArenA, Amsterdam
Toeschouwers: 14.645
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Daniel Siebert
Video-assistent: Vlag van Duitsland Bastian Dankert
Wilson Weggestuurd in de 90e minuut 90' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 27'Goal 48' Dolberg
Goal 88' Mæhle
Goal 90+4' Braithwaite
   
 

26 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië 2 – 1 (n.v.) Vlag van Oostenrijk Oostenrijk Stadion: Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 18.910
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Anthony Taylor
Video-assistent: Vlag van Engeland Stuart Attwell
Chiesa Goal 95'
Pessina Goal 105'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 114' Kalajdžić
   
 

27 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Nederland Vlag van Nederland 0 – 2 Vlag van Tsjechië Tsjechië Stadion: Puskás Aréna, Boedapest
Toeschouwers: 52.834
Scheidsrechter: Vlag van Rusland Sergej Karasjov
Video-assistent: Vlag van Engeland Stuart Attwell
De Ligt Weggestuurd in de 55e minuut 55' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 68' Holeš
Goal 80' Schick
   
 

27 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
België Vlag van België 1 – 0 Vlag van Portugal Portugal Stadion: Estadio de La Cartuja, Sevilla
Toeschouwers: 11.504
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Felix Brych
Video-assistent: Vlag van Duitsland Marco Fritz
T. Hazard Goal 42' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 

28 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
Kroatië Vlag van Kroatië 3 – 5 (n.v.) Vlag van Spanje Spanje Stadion: Parken, Kopenhagen
Toeschouwers: 22.771
Scheidsrechter: Vlag van Turkije Cüneyt Çakır
Video-assistent: Vlag van Duitsland Bastian Dankert
Pedri Goal 20' (e.d.)
Oršić Goal 85'
Pašalić Goal 90+2'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 38' Sarabia
Goal 57' Azpilicueta
Goal 77' F. Torres
Goal 100' Morata
Goal 103' Oyarzabal
   
 

28 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
22:00 (UTC+3)
Frankrijk Vlag van Frankrijk 3 – 3 (n.v.)
4 – 5 pen.
Vlag van Zwitserland Zwitserland Stadion: Arena Națională, Boekarest
Toeschouwers: 22.642
Scheidsrechter: Vlag van Argentinië Fernando Rapallini
Video-assistent: Vlag van Spanje Juan Martínez Munuera
Benzema Goal 57'Goal 59'
Pogba Goal 75'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 15'Goal 81' Seferović
Gemiste strafschop (gered door de doelman) 55' (pen.) Rodríguez
Goal 90' Gavranović
  Strafschoppen  
Pogba Gescoord met penalty
Giroud Gescoord met penalty
Thuram Gescoord met penalty
Kimpembe Gescoord met penalty
Mbappé Gemiste strafschop (gered door de doelman)
  Gescoord met penalty Gavranović
Gescoord met penalty Schär
Gescoord met penalty Akanji
Gescoord met penalty Vargas
Gescoord met penalty Mehmedi

29 juni 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
17:00 (UTC+1)
Engeland Vlag van Engeland 2 – 0 Vlag van Duitsland Duitsland Stadion: Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 41.973
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Danny Makkelie
Video-assistent: Vlag van Nederland Pol van Boekel
Sterling Goal 75'
Kane Goal 86'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
   
 

29 juni 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+1)
Zweden Vlag van Zweden 1 – 2 (n.v.) Vlag van Oekraïne Oekraïne Stadion: Hampden Park, Glasgow
Toeschouwers: 9.221
Scheidsrechter: Vlag van Italië Daniele Orsato
Video-assistent: Vlag van Italië Massimiliano Irrati
Forsberg Goal 43'
Danielson Weggestuurd in de 99e minuut 99'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 27' Zintsjenko
Goal 120+1' Dovbyk
   
 

2 juli 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
19:00 (UTC+3)
Zwitserland Vlag van Zwitserland 1 – 1 (n.v.)
1 – 3 pen.
Vlag van Spanje Spanje Stadion: Krestovskistadion, Sint-Petersburg
Toeschouwers: 24.764
Scheidsrechter: Vlag van Engeland Michael Oliver
Video-assistent: Vlag van Engeland Chris Kavanagh
Shaqiri Goal 68'
Freuler Weggestuurd in de 77e minuut 77'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 8' (e.d.) Zakaria
  Strafschoppen  
Gavranović Gescoord met penalty
Schär Gemiste strafschop (gered door de doelman)
Akanji Gemiste strafschop (gered door de doelman)
Vargas Gemiste strafschop (over het doel geschoten)
  Gemiste strafschop (op de paal geschoten) Busquets
Gescoord met penalty Olmo
Gemiste strafschop (gered door de doelman) Rodri
Gescoord met penalty Gerard
Gescoord met penalty Oyarzabal

2 juli 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
België Vlag van België 1 – 2 Vlag van Italië Italië Stadion: Allianz Arena, München
Toeschouwers: 12.984
Scheidsrechter: Vlag van Slovenië Slavko Vinčić
Video-assistent: Vlag van Duitsland Bastian Dankert
Lukaku Goal 45+2' (pen.) wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 31' Barella
Goal 44' Insigne
   
 

3 juli 2021
«onderlinge duels»
18:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+4)
Tsjechië Vlag van Tsjechië 1 – 2 Vlag van Denemarken Denemarken Stadion: Olympisch Stadion, Bakoe
Toeschouwers: 16.306
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Björn Kuipers
Video-assistent: Vlag van Nederland Pol van Boekel
Schick Goal 49' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 5' Delaney
Goal 42' Dolberg
   
 

3 juli 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
Oekraïne Vlag van Oekraïne 0 – 4 Vlag van Engeland Engeland Stadion: Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 11.880
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Felix Brych
Video-assistent: Vlag van Duitsland Marco Fritz
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 4'Goal 50' Kane
Goal 46' Maguire
Goal 63' Henderson
   
 

Halve finales

[bewerken | brontekst bewerken]

6 juli 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië 1 – 1 (n.v.)
4 – 2 pen.
Vlag van Spanje Spanje Stadion: Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 57.811
Scheidsrechter: Vlag van Duitsland Felix Brych
Video-assistent: Vlag van Duitsland Marco Fritz
Chiesa Goal 60' wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 80' Morata
  Strafschoppen  
Locatelli Gemiste strafschop (gered door de doelman)
Belotti Gescoord met penalty
Bonucci Gescoord met penalty
Bernardeschi Gescoord met penalty
Jorginho Gescoord met penalty
  Gemiste strafschop (over het doel geschoten) Olmo
Gescoord met penalty Gerard
Gescoord met penalty Thiago
Gemiste strafschop (gered door de doelman) Morata

7 juli 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+1)
Engeland Vlag van Engeland 2 – 1 (n.v.) Vlag van Denemarken Denemarken Stadion: Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 64.950
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Danny Makkelie
Video-assistent: Vlag van Nederland Pol van Boekel
Kjær Goal 39' (e.d.)
Kane Gemiste strafschop (gered door de doelman) 104' (pen.), Goal 104'
wedstrijdverslag
verslag (UEFA)
Goal 30' Damsgaard
   
 
Zie Finale Europees kampioenschap voetbal 2020 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

11 juli 2021
«onderlinge duels»
21:00 (UTC+2)
20:00 (UTC+1)
Italië Vlag van Italië 1 – 1 (n.v.)
3 – 2 pen.
Vlag van Engeland Engeland Stadion: Wembley Stadium, Londen
Toeschouwers: 67.173
Scheidsrechter: Vlag van Nederland Björn Kuipers
Video-assistent: Vlag van Duitsland Bastian Dankert
Bonucci Goal 67' verslag (UEFA) Goal 2' Shaw
  Strafschoppen  
Berardi Gescoord met penalty
Belotti Gemiste strafschop (gered door de doelman)
Bonucci Gescoord met penalty
Bernardeschi Gescoord met penalty
Jorginho Gemiste strafschop (gered door de doelman)
  Gescoord met penalty Kane
Gescoord met penalty Maguire
Gemiste strafschop (op de paal geschoten) Rashford
Gemiste strafschop (gered door de doelman) Sancho
Gemiste strafschop (gered door de doelman) Saka


UEFA Europees kampioenschap voetbal
Winnaar 2020

Vlag van Italië
Italië
2e titel

Overzicht van wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Groepswedstrijden
Groep A Groep B Groep C Groep D Groep E Groep F
Turkije – Italië
Wales – Zwitserland
Turkije – Wales
Italië – Zwitserland
Zwitserland – Turkije
Italië – Wales
Denemarken – Finland
België – Rusland
Finland – Rusland
Denemarken – België
Rusland – Denemarken
Finland – België
Oostenrijk – Noord-Macedonië
Nederland – Oekraïne
Oekraïne – Noord-Macedonië
Nederland – Oostenrijk
Noord-Macedonië – Nederland
Oekraïne – Oostenrijk
Engeland – Kroatië
Schotland – Tsjechië
Kroatië – Tsjechië
Engeland – Schotland
Kroatië – Schotland
Tsjechië – Engeland
Polen – Slowakije
Spanje – Zweden
Zweden – Slowakije
Spanje – Polen
Slowakije – Spanje
Zweden – Polen
Hongarije – Portugal
Frankrijk – Duitsland
Hongarije – Frankrijk
Portugal – Duitsland
Portugal – Frankrijk
Duitsland – Hongarije
Achtste finales
Wales – Denemarken Italië – Oostenrijk Nederland – Tsjechië België – Portugal Kroatië – Spanje Frankrijk – Zwitserland Engeland – Duitsland Zweden – Oekraïne
Kwartfinales
Zwitserland – Spanje België – Italië Tsjechië – Denemarken Oekraïne – Engeland
Halve finales
Italië – Spanje Engeland – Denemarken
Finale
Italië – Engeland

Het totale prijzengeld werd in februari 2018 vastgesteld op 775,5 miljoen.[57] Elk land dat zich plaatste kreeg al € 9,25 miljoen, de winnaar, Italië ging met € 34 miljoen naar huis.

Fase Bedrag Aantal landen
Plaatsing € 9,25 miljoen 24
Groepsfase € 1,5 miljoen bij winst
€ 750.000 voor gelijkspel
24
Achtste finales € 2 miljoen 16
Kwartfinales € 3,25 miljoen 8
Halve finales € 5 miljoen 4
Tweede plaats € 7 miljoen 1
Winnaar € 10 miljoen 1

De uitzendingen van het EK van alle uitzendgerechtigden over de hele wereld werden verzorgd vanuit het zogenaamde international broadcast centre in Nederland, wat gevestigd was in Expo Haarlemmermeer, te Vijfhuizen.[58]

De officiële mascotte voor het EK, Skillzy, werd gepresenteerd op 24 maart 2019. De mascotte is een levensecht mannelijk stripfiguur met freestyle-, straatvoetbal- en panna-skills.[59]

Doelpuntenmakers

[bewerken | brontekst bewerken]

5 doelpunten

4 doelpunten

3 doelpunten

2 doelpunten

1 doelpunt

Eigen doelpunt

4 assists

3 assists

2 assists

1 assist

Keepers: Tegendoelpunten en de nul gehouden

[bewerken | brontekst bewerken]
Naam Wed Doelpunten tegen Gem De nul gehouden
Vlag van Engeland Jordan Pickford 7 2 0.29 5
Vlag van België Thibaut Courtois 5 3 0.6 3
Vlag van Italië Gianluigi Donnarumma 6.99 4 0.57 2.99[60]
Vlag van Tsjechië Tomáš Vaclík 5 4 0.8 2
Vlag van Zweden Robin Olsen 4 4 1 2
Vlag van Spanje Unai Simón 6 6 1 2
Vlag van Nederland Maarten Stekelenburg 4 4 1 2
Vlag van Finland Lukáš Hrádecký 3 3 1 1
Vlag van Denemarken Kasper Schmeichel 6 7 1.17 1
Vlag van Oostenrijk Daniel Bachmann 4 5 1.25 1
Vlag van Frankrijk Hugo Lloris 4 6 1.5 1
Vlag van Wales Danny Ward 4 6 1.5 1
Vlag van Schotland David Marshall 3 5 1.67 1
Vlag van Portugal Rui Patrício 4 7 1.75 1
Vlag van Rusland Matvej Safonov 2 4 2 1
Vlag van Italië Salvatore Sirigu 0.01 0 0 0.01[60]
Vlag van Duitsland Manuel Neuer 4 7 1.75 0
Vlag van Zwitserland Yann Sommer 5 9 1.8 0
Vlag van Oekraïne Heorhij Boesjtsjan 5 10 2 0
Vlag van Hongarije Péter Gulácsi 3 6 2 0
Vlag van Kroatië Dominik Livaković 4 8 2 0
Vlag van Polen Wojciech Szczęsny 3 6 2 0
Vlag van Slowakije Martin Dúbravka 3 7 2.33 0
Vlag van Turkije Uğurcan Çakır 3 8 2.67 0
Vlag van Noord-Macedonië Stole Dimitrievski 3 8 2.67 0
Vlag van Rusland Anton Sjoenin 1 3 3 0

Disciplinaire straffen

[bewerken | brontekst bewerken]

Een speler is automatisch geschorst voor de volgende wedstrijd bij onderstaande overtredingen:

  • Het krijgen van een rode kaart. Eventueel kan de schorsing verlengd worden bij ernstige overtredingen.
  • Het krijgen van een gele kaart in twee verschillende wedstrijden. Na afloop van de kwartfinales vervallen de gele kaarten. Schorsingen na gele kaarten worden niet overgedragen naar overige toekomstige interlandwedstrijden.

Tijdens het eindtoernooi hebben onderstaande spelers een schorsing gekregen:[61]

Speler Overtreding(en) Schorsing(en)
Vlag van Polen Grzegorz Krychowiak Kreeg geel Kreeg opnieuw geelWeggestuurd in Groep E tegen Slowakije (speelronde 1, op 14 juni 2021) Groep E tegen Spanje (speelronde 2, op 19 juni 2021)
Vlag van Oostenrijk Marko Arnautović Het beledigen van een andere speler in Groep C tegen Noord-Macedonië (speelronde 1, op 13 juni 2021)[62] Groep C tegen Nederland (speelronde 2, op 17 juni 2021)
Vlag van Wales Ethan Ampadu Weggestuurd in Groep A tegen Italië (speelronde 3, op 20 juni 2021) Achtste finale tegen Denemarken (op 26 juni 2021)
Vlag van Turkije Hakan Çalhanoğlu Kreeg geel in Groep A tegen Wales (speelronde 2, op 16 juni 2021)
Kreeg geel in Groep A tegen Zwitserland (speelronde 3, op 20 juni 2021)
Nationale elftal is uitgeschakeld.
Vlag van Turkije Çağlar Söyüncü Kreeg geel in Groep A tegen Italië (speelronde 1, op 11 juni 2021)
Kreeg geel in Groep A tegen Zwitserland (speelronde 3, op 20 juni 2021)
Vlag van Noord-Macedonië Ezgjan Alioski Kreeg geel in Groep C tegen Oostenrijk (speelronde 1, op 13 juni 2021)
Kreeg geel in Groep C tegen Nederland (speelronde 3, op 21 juni 2021)
Vlag van Kroatië Dejan Lovren Kreeg geel in Groep D tegen Tsjechië (speelronde 2, op 18 juni 2021)
Kreeg geel in Groep D tegen Schotland (speelronde 3, op 22 juni 2021)
Achtste finale tegen Spanje (op 28 juni 2021)
Vlag van Tsjechië Jan Bořil Kreeg geel in Groep D tegen Kroatië (speelronde 2, op 18 juni 2021)
Kreeg geel in Groep D tegen Engeland (speelronde 3, op 22 juni 2021)
Achtste finale tegen Nederland (op 27 juni 2021)
Vlag van Slowakije Ondrej Duda Kreeg geel in Groep E tegen Zweden (speelronde 2, op 19 juni 2021)
Kreeg geel in Groep E tegen Spanje (speelronde 3, op 23 juni 2021)
Nationale elftal is uitgeschakeld.
Vlag van Hongarije Endre Botka Kreeg geel in Groep F tegen Frankrijk (speelronde 2, op 19 juni 2021)
Kreeg geel in Groep F tegen Duitsland (speelronde 3, op 23 juni 2021)
Vlag van Wales Kieffer Moore Kreeg geel in Groep A tegen Zwitserland (speelronde 1, op 12 juni 2021)
Kreeg geel in de achtste finale tegen Denemarken (op 26 juni 2021)
Vlag van Wales Harry Wilson Weggestuurd in de achtste finale tegen Denemarken (op 26 juni 2021) Schorsing buiten het toernooi uitgezeten.
Vlag van Nederland Matthijs de Ligt Weggestuurd in de achtste finale tegen Tsjechië (op 27 juni 2021)
Vlag van Kroatië Marcelo Brozović Kreeg geel in Groep D tegen Engeland (speelronde 1, op 13 juni 2021)
Kreeg geel in de achtste finale tegen Spanje (op 28 juni 2021)
Nationale elftal is uitgeschakeld.
Vlag van Kroatië Duje Ćaleta-Car Kreeg geel in Groep D tegen Engeland (speelronde 1, op 13 juni 2021)
Kreeg geel in de achtste finale tegen Spanje (op 28 juni 2021)
Vlag van Zwitserland Granit Xhaka Kreeg geel in Groep A tegen Turkije (speelronde 3, op 20 juni 2021)
Kreeg geel in de achtste finale tegen Frankrijk (op 28 juni 2021)
Kwartfinale tegen Spanje (op 2 juli 2021)
Vlag van Frankrijk Benjamin Pavard Kreeg geel in Groep F tegen Hongarije (speelronde 2, op 19 juni 2021)
Kreeg geel in de achtste finale tegen Zwitserland (op 28 juni 2021)
Nationale elftal is uitgeschakeld.
Vlag van Duitsland Matthias Ginter Kreeg geel in Groep F tegen Portugal (speelronde 2, op 19 juni 2021)
Kreeg geel in de achtste finale tegen Engeland (op 29 juni 2021)
Vlag van Zweden Marcus Danielson Weggestuurd in de achtste finale tegen Oekraïne (op 29 juni 2021) Schorsing buiten het toernooi uitgezeten.
Vlag van Zwitserland Remo Freuler Weggestuurd in de kwartfinale tegen Spanje (op 2 juli 2021)
Vlag van Zwitserland Mario Gavranović Kreeg geel in Groep A tegen Italië (speelronde 2, op 16 juni 2021)
Kreeg geel in de kwartfinale tegen Spanje (op 2 juli 2021)
Nationale elftal is uitgeschakeld.
  • Scheidsrechter Danny Makkelie mocht als eerste Nederlander ooit een openingswedstrijd op een EK fluiten.
  • Scheidsrechter Björn Kuipers mocht als eerste Nederlander ooit de finale van het EK fluiten.
  • Oekraïne, Zwitserland en Engeland behaalden hun beste resultaat ooit op een EK.
  • Portugal werd voor het eerst sinds 1989 verslagen door België.
  • Italië won voor het eerst sinds 1968 weer een EK.
  • Er werden 11 eigen doelpunten gemaakt op dit EK, wat meer is dan op alle voorgaande EK's samen, een record. Ter vergelijking: op het EK 2016 in Frankrijk vielen slechts 3 eigen doelpunten en dat was toen ook al een record.
  • Er werden 9 strafschoppen gemist tijdens de reguliere speeltijd en de verlengingen, eveneens een record.

EK 2020 in beeld

[bewerken | brontekst bewerken]
  • (en) Officiële website