Frank Vandenbroucke (wielrenner)

Frank Vandenbroucke
	Frank Vandenbroucke in 2002
Persoonlijke informatie
Bijnaam	VDB, Il Bimbo d'Oro
Geboortedatum	6 november 1974
Geboorteplaats	Moeskroen, België
Overlijdensdatum	12 oktober 2009
Overlijdensplaats	Saly, Senegal
Nationaliteit	België
Lengte	179 cm
Gewicht	68 kg
Sportieve informatie
Specialisatie(s)	heuvel- en kasseiklassiekers, klassementsrenner
Ploegen
1993-1995; ; 1995-1998; 1999-2000; 2001; ; 2002; 2003; 2004; ; 2004-2005; ; 2006; 2006-2007; ; 2008; ; 2009	Lotto-Caloi (stagiair; vanaf 01-09) (tot 31-03); Mapei (vanaf 01-04); Cofidis; Lampre-Daikin; (tot 01-06); Domo-Farm Frites; QuickStep-Davitamon; Fassa Bortolo; (tot 12-08); MrBookmaker.com; (vanaf 13-08); Unibet.com (tot 18-07); Acqua & Sapone-Caffè; Mokambo (vanaf 28-08); Mitsubishi-Jartazi; (tot 17-04); Cinelli-Down Under; (tot 08-08)
Beste prestaties
Gent-Wevelgem	1e (1998)
Ronde van Vlaanderen	2e (1999, 2003)
Parijs-Roubaix	7e (1999)
Luik-Bastenaken-Luik	1e (1999)
Ronde van Spanje	12e (1999) ; 2 etappezeges
WK op de weg	7e (1999)
Overige
Zeges:
Parijs-Brussel; Scheldeprijs; GP Plouay; Omloop Het Volk	1995; 1996; 1996; 1999
Portaal	Wielersport

Frank Vandenbroucke (Moeskroen, 6 november 1974 – Saly (Senegal), 12 oktober 2009) was een Belgisch beroepswielrenner.

Loopbaan

Opkomst

Frank Vandenbroucke, kortweg VDB, begon op jonge leeftijd met atletiek. Als 15-jarige nam hij een wielerlicentie van de KBWB en twee jaar later werd hij Belgisch kampioen bij de nieuwelingen.

In 1994 werd Vandenbroucke professional bij de Lottoploeg, die op dat moment werd geleid door zijn oom, voormalig wielrenner Jean-Luc Vandenbroucke. VDB gold op dat moment als de grootste Belgische belofte op wielergebied.

Successen

Van 1995 tot 1999 was Vandenbroucke zeer succesvol. Bij de Belgische Mapei-wielerploeg won hij onder andere de Ronde van de Middellandse Zee, de Scheldeprijs, Gent-Wevelgem, de Ronde van Galicië en Parijs-Nice. Ook won hij etappes in de Ronde van Oostenrijk en de Ronde van Luxemburg. In 1999 ging hij naar het Franse Cofidis en had daar zijn succesvolste jaar in zijn loopbaan. Hij won Luik-Bastenaken-Luik, de Omloop Het Volk en twee etappes in de Ronde van Spanje, waar hij ook het puntenklassement won. Op het wereldkampioenschap eindigde hij als een van de favorieten op de zevende plaats, ondanks een valpartij in het begin van de wedstrijd.

In opspraak

In 1999 raakte hij in een dopingzaak verwikkeld: zijn soigneur Bernard Sainz, in het wielermilieu beter gekend als “dokter Mabuse”, werd ervan verdacht in doping te handelen.^[1] Vandenbroucke werd enkel opgeroepen als getuige. In het najaar behaalde hij de absolute spraakmakers van zijn loopbaan. De overwinningen in de Vuelta waren typerend voor de klasse van VDB. Daarna heeft hij nooit meer zijn oude niveau weten te bereiken. Een verklaring die vaak gegeven wordt, is dat de stress van het favoriet-zijn hem te veel werd. In 2000 moest hij weg bij Cofidis en vanaf dan reed hij elk jaar bij een andere ploeg.

Begin 2002 werd bij een huiszoeking doping aangetroffen bij Vandenbroucke; hijzelf testte echter negatief. Vanwege het bezit van doping werd hij wel geschorst. Het parket van Dendermonde wilde Vandenbroucke echter ook strafrechtelijk vervolgen. De verdediging van Vandenbroucke beriep zich op het principe dat men niet tweemaal mag worden gestraft voor dezelfde feiten (ne bis in idem). In eerste aanleg kreeg Vandenbroucke toch een werkstraf van 200 uur. In beroep werd dit zelfs een zware geldboete van € 250.000. Vandenbroucke ging echter in cassatie en het arrest werd herzien. Begin 2007 werd Vandenbroucke vrijgesproken door het hof van beroep in Brussel, maar het parket-generaal tekende op zijn beurt cassatie aan.

Comeback

Zijn ploeg Domo-Farm Frites hield vertrouwen in Vandenbroucke en gaf hem een tweede kans. Hij reed in 2002 nog een redelijk naseizoen.

In 2003 had hij bij Quick-Step nog een geslaagd jaar met een tweede plaats in de Ronde van Vlaanderen en deelname aan de Vuelta als hoogtepunten. Aan het einde van het seizoen, na afgenomen prestaties, had de ploeg geen vertrouwen meer in hem en hij ging naar Fassa Bortolo.

Nadagen carrière

Hierna was hij langere tijd actief voor de MrBookmaker-wielerploeg (later Unibet.com). In juli 2006 werd hij, na het maandenlange uitblijven van degelijke prestaties en verscheidene ultimatums, ontslagen door de ploegleiding van Unibet.com.

Eind augustus 2006 werd de voormalige topwielrenner betrapt toen hij onder een valse naam deelnam aan een juniorenwedstrijd in Noord-Italië. Het ging om een amateurwedstrijd bij de Italiaanse wielerbond Udace, een wielerbond die los staat van de officiële Italiaanse wielerfederatie en het Italiaans Olympisch Comité. Vandenbroucke was ingeschreven als Francesco Del Ponte en op de vergunning stond een foto van wereldkampioen Tom Boonen. Vandenbroucke ontkende zelf die foto ingegeven te hebben en gaf aan dat de naam foutief was.^[2] Dit voorval leverde hem echter weer genoeg publiciteit op om een nieuwe ploeg te vinden: Acqua & Sapone lijfde hem in. Het voorjaar van 2007 bleef Vandenbroucke echter aan de kant wegens een operatie aan de knie.

Op sportief vlak wisselde Vandenbroucke in het jaar 2009 weer van team: hij trok naar de continentale ploeg Cinelli-Down Under met oud-wielrenner en boezemvriend Nico Mattan als ploegleider. Het begin van het seizoen was nog moeizaam voor VDB, maar hij zorgde voor een enorme verrassing door de proloog van de Boucle de l'Artois te winnen, zijn eerste zege in negen jaar. Hij werd uiteindelijk ook nog derde in de eindstand. In augustus weigerde hij nog langer een truitje van zijn ploeg te dragen. Naar eigen zeggen werd hij niet meer betaald. Hij slaagde er niet in om voor 2010 een nieuwe ploeg te vinden.

Status

Ondanks alle problemen was VDB ongekend populair in België (vooral in Vlaanderen). Hij bleef een van de renners die het meest aangemoedigd werden. Vooral zijn overwinningen in Luik-Bastenaken-Luik en de eerste van twee etappeoverwinningen in de Vuelta hebben hieraan bijgedragen. In het buitenland, met uitzondering van Spanje, had hij die status minder en werd hij gezien als een probleemgeval.^[3]

Privéproblemen

Sinds het begin van de dopingaffaire in 1999 ging het met de wielercarrière van Vandenbroucke steeds bergaf. Ook privé kende Vandenbroucke veel problemen. Depressies en druggebruik leken Vandenbroucke fataal te zullen worden.

In 1999 verbrak hij zijn verloving met Clothilde. Later werd hij verliefd op het Italiaans model Sarah Pinacci, met wie hij in 2000 trouwde.

In 2000 werd hij tweemaal betrapt achter het stuur met te veel alcohol op. Een dieptepunt in Vandenbrouckes leven was 26 juli 2004, toen een ruzie met zijn vrouw Sarah Pinacci uitliep op een zelfmoordpoging. Het stel ging later uit elkaar.

Op 6 juni 2007 werd Vandenbroucke opgenomen in een Italiaans ziekenhuis na een zelfmoordpoging door inname van een overdosis geneesmiddelen. Hij werd opgenomen in de afdeling intensieve zorg en zijn toestand zou volgens de artsen ernstig zijn. In de avond van 7 juni 2007 werd gemeld dat hij buiten levensgevaar was.^[4]

Op 24 juni 2007 werd Vandenbroucke na een nieuwe zenuwinzinking gedwongen opgenomen in het psychiatrisch centrum Heilig Hart in Ieper omdat hij een gevaar voor zichzelf en voor zijn omgeving vormde. De vrederechter moest beslissen over een verlenging van de collocatie. Deze oordeelde dat verdere opname niet meer nodig was.^[5]

Begin april 2008 werd bekend dat Vandenbroucke begin dat jaar cocaïne gekocht had; het ging over een kleine dosis voor eigen gebruik en hij zou zelf geen cocaïne doorverkocht hebben. Hij kreeg geen sportieve sanctie omdat hij geen drugs gebruikte tijdens wedstrijden.^[6]

Overlijden

Memorial VDB Forever - gedenkplaat in Ploegsteert.

Op 12 oktober 2009 overleed Vandenbroucke tijdens zijn vakantie in Senegal onverwacht aan een longembolie.^[7] Hij verbleef in Saly en was samen met wielrenner Fabio Polazzi op vakantie. Hij overleed in de herberg La Maison Bleue op drie kilometer van zijn hotel. Hij was die nacht in gezelschap van een Senegalese prostituee geweest, die hij de vorige avond had ontmoet.^[8] De vrouw werd samen met twee Senegalese mannen aangehouden. Zij had de spullen van VDB gestolen en de mannen werden verdacht van heling. De vrouw gaf aan dat Vandenbroucke nog in leven was toen zij hem verliet.^[9]

Frank Vandenbroucke ligt begraven op het kerkhof van Ploegsteert.

Sinds 2010 wordt er in juni de "Memorial VDB Forever" georganiseerd om Vandenbroucke te eren; een fietstocht in Ploegsteert door zijn vrienden en familie.

Palmares

Overwinningen

1990

Belgisch kampioen op de baan, Puntenkoers, Nieuwelingen

1991

1992

1993

Belgisch kampioen op de baan, Ploegkoers, Amateurs
Seraing-Aachen-Seraing

1994

6e etappe Ronde van de Middellandse Zee

1995

1996

6e etappe en eindklassement Ronde van de Middellandse Zee
Trofeo Laigueglia
Scheldeprijs
Proloog, 3e, 6e en 8e etappe en eindklassement Ronde van Oostenrijk
Proloog, 2e en 5e etappe Ronde van het Waalse Gewest
GP Plouay
Binche-Doornik-Binche

1997

Ronde van Keulen
2e, 4e en 8e etappe Ronde van Oostenrijk
4e etappe (tijdrit) en eindklassement Ronde van Luxemburg
Criterium van Aalst
Trofeo Matteotti

1998

Proloog, 4e etappe en eindklassement Parijs-Nice
Gent-Wevelgem
Prueba Villafranca de Ordizia
3e en 6e etappe en eindklassement Ronde van het Waalse Gewest
4e etappe en eindklassement Ronde van Galicië

1999

GP La Marseillaise
4e etappe Ruta del Sol
Omloop Het Volk
7e etappe Parijs-Nice
4e etappe Driedaagse van De Panne (tijdrit)
Luik-Bastenaken-Luik
17e en 20e etappe en puntenklassement Ronde van Spanje

2000

4e etappe Ster van Bessèges (ploegentijdrit)

2002

GP Lucien Van Impe

2003

GP Stad Kortrijk

2004

GP Marcel Kint

2005

GP Marcel Kint

2009

2e etappe Boucle de l'Artois (tijdrit)
Dernycriterium van Waregem
Dernycriterium van Bornem
Belcanto Classic

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
1994
1995
1996
1997	50e
1998		opgave
1999		12e (2)
2000	opgave
2001
2003		opgave
2004
2006

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Luik-Bast.‑Luik	Waalse Pijl	Clásica San Sebastián	GP Plouay	WK op de weg	Wereldranglijsten
1994		60e					22e			opgave
1995								8e	29e
1996	20e				21e			40e	1
1997								20e
1998	136e	1			22e	6e	2 ↑	21e			10e (UWB)
1999	48e		2 ↑	7e	25e	1 ↑			9e	7e	3 (UWB)
2000	139e
2001				opgave	opgave
2003	114e		2 ↑	opgave	19e	11e	24e		50e		12e (UWB)
2004	66e		44e	opgave	18e	16e	7e
2006			opgave		opgave

Familie

Vandenbroucke liet twee dochters na: één met Clothilde en één met Sarah.

Zijn oudste dochter Cameron Vandenbroucke reed in augustus 2018 op 19-jarige leeftijd haar eerste officiële wedstrijd in Lombardsijde, die ze meteen won. Vanaf 2019 reed ze voor de opleidingsploeg van Lotto Soudal Ladies. In december 2020 kondigde Cameron aan te stoppen met wielrennen.

Bibliografie

God is dood: opkomst en ondergang van het grote verspilde talent van het wielrennen, een biografie door Andy McGrath, Horizon uitgeverij, 2022, ISBN 9789492159656
VDB De Biografie, de biografie samengesteld met de naaste familie en geschreven door auteur Stijn Vanderhaeghe. Uitgebracht in de Nederlandse en Franse taal in maart 2018.
Ik ben God niet, Vandenbrouckes autobiografie, over zijn turbulente leven en over het wielermilieu. Verschenen in april 2008.
VDB forever! Mijmeringen over Frank Vandenbroucke, een boek van auteur Stefaan Van Laere, met persoonlijke mijmeringen van de auteur en herinneringen van de fans en wielerliefhebbers.
Ploegsteert, een lied op het gelijknamig album van Het Zesde Metaal, bezingt het leven van Frank Vandenbroucke.
In 2019 verscheen de documentaire VDB. Ik ben God niet over zijn leven.

Externe links

Commons heeft mediabestanden in de categorie Frank Vandenbroucke (wielrenner).

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Exclusief: Humo sprak met Frank Vandenbroucke, Humo, 24 juli 2007. Gearchiveerd op 30 mei 2019.
↑ VDB alias Del Ponte, Sportwereld, 25 augustus 2006. Gearchiveerd op 27 september 2007.
↑ Hoe Vandenbroucke onsterfelijk werd, De Pers, 25 april 2008
↑ Vandenbroucke buiten levensgevaar, De Standaard, 7 juni 2007
↑ VDB gedwongen opgenomen, De Standaard, 29 juni 2007
↑ Frank Vandenbroucke weer in opspraak in drugsonderzoek, Het Laatste Nieuws, 2 april 2008
↑ Frank Vandenbroucke overleden, Sportwereld, 13 oktober 2009
↑ VDB teruggevonden in Maison bleue^{[dode link]}, Sport.be, 13 oktober 2009
↑ Aanhoudingen rond dood Vandenbroucke, NuSport, 14 oktober 2009

[1] Exclusief: Humo sprak met Frank Vandenbroucke, Humo, 24 juli 2007. Gearchiveerd op 30 mei 2019.

[2] VDB alias Del Ponte, Sportwereld, 25 augustus 2006. Gearchiveerd op 27 september 2007.

[3] Hoe Vandenbroucke onsterfelijk werd, De Pers, 25 april 2008

[4] Vandenbroucke buiten levensgevaar, De Standaard, 7 juni 2007

[5] VDB gedwongen opgenomen, De Standaard, 29 juni 2007

[6] Frank Vandenbroucke weer in opspraak in drugsonderzoek, Het Laatste Nieuws, 2 april 2008

[7] Frank Vandenbroucke overleden, Sportwereld, 13 oktober 2009

[8] VDB teruggevonden in Maison bleue^{[dode link]}, Sport.be, 13 oktober 2009

[9] Aanhoudingen rond dood Vandenbroucke, NuSport, 14 oktober 2009

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]