Gérard Depardieu
Gérard Depardieu | ||||
---|---|---|---|---|
Gérard Depardieu in 2010
| ||||
Algemene informatie | ||||
Volledige naam | Gérard Xavier Marcel Depardieu | |||
Geboren | 27 december 1948 | |||
Land | Frankrijk Rusland Verenigde Arabische Emiraten[1] | |||
Werk | ||||
Pseudoniem | Depardieu, G. de Pardieu | |||
Jaren actief | 1967- | |||
Beroep | acteur, producer, filmregisseur | |||
(en) IMDb-profiel | ||||
MovieMeter-profiel | ||||
(mul) TMDb-profiel (en) Allmusic-profiel (en) Last.fm-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
|
Gérard Xavier Marcel Depardieu (Châteauroux, 27 december 1948) is een Frans filmacteur. In 2013 werd hij genaturaliseerd tot Rus,[2] in 2022 verkreeg hij de nationaliteit van de Emiraten.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Hij is leerling geweest van Jean-Laurent Cochet. Van 1970 tot 1996 was hij getrouwd met de actrice Élisabeth Guignot; ze zijn de ouders van de acteurs Guillaume Depardieu, die in 2008 overleed, en Julie Depardieu. De Franse acteur verhuisde in 2012 naar België.
Depardieu won verschillende prestigieuze Franse en internationale prijzen. In 1990 werd hij genomineerd voor een Academy Award voor beste acteur voor zijn titelrol in Cyrano de Bergerac.
Depardieu is ook een beoefenaar van het Franse chanson. In 2017 gaf hij het Depardieu chante Barbara-concert waarin hij liederen van Barbara ten gehore bracht.[3]
Controverses
[bewerken | brontekst bewerken]Eerdere interviews
[bewerken | brontekst bewerken]In een artikel van Film Comment uit maart-april 1978 vertelt Gérard Depardieu zijn levensverhaal. Hij vertelt over vroege armoede, kleine misdrijven, en dat hij deelnam aan wat het artikel als 'casual rape' omschrijft.[4]
Russisch staatsburgerschap
[bewerken | brontekst bewerken]In december 2012 kreeg Depardieu kritiek omdat hij een huis kocht in Néchin in België om de nieuwe Franse belasting op topinkomens te ontwijken.[5][6] De Franse eerste minister Jean-Marc Ayrault noemde dit op France 2 "meelijwekkend". Daarop verklaarde Depardieu dat hij zijn Frans paspoort zou inleveren en Belg wilde worden.[7]
Op 3 januari 2013 werd hij Russisch staatsburger.[8] De bezittingen van Depardieu zijn 120 miljoen dollar waard.[9] Het Franse weekblad Les Inrockuptibles zette uit ongenoegen over alle controverses in januari 2013 een 'overlijdensbericht' op de omslag.[10] Hij zou pas in april 2022 zijn banden met de Russische president verbreken.[11]
De controverse rond Depardieu werd versterkt[12] doordat hem in 2015 de hoofdrol werd toebedeeld in de Netflix-serie Marseille. In deze serie, die sinds 6 mei 2016 wereldwijd te zien is, speelt Depardieu de aan cocaïne verslaafde, machtsbeluste burgemeester van Marseille.
Beschuldigingen MeToo
[bewerken | brontekst bewerken]De eerste openbare beschuldiging van verkrachting tegen Depardieu gebeurde in 2018 door Charlotte Arnould,[11][13] een jonge actrice en familievriend. Na zijn formele aanklacht in 2020 volgden er meer beschuldigingen,[14] variërend van seksuele intimidatie tot aanranding en een andere verkrachting. Deze beschuldigingen zijn afkomstig van onder andere actrices en medewerkers uit zijn films.
In oktober verscheen er een interview in Elle met actrice Anouk Grinberg, waarin zij Depardieu beschuldigt van ongepast gedrag. Dit interview droeg bij aan de toenemende publieke verontwaardiging. Op 7 december werd een documentaire uitgezonden op France 2, getiteld "Gérard Depardieu: la chute de l'ogre" (De Val van het Monster), die een sterke reactie in Frankrijk teweegbracht. De documentaire toonde beelden van Depardieu die zich seksueel misdroeg tijdens een reis naar Noord-Korea in 2018.[15]
Deze zaak leidde tot een brede maatschappelijke discussie in Frankrijk. Meer dan 600 kunstenaars en culturele persoonlijkheden, waaronder zangers en acteurs, hebben een open brief ondertekend waarin zij oproepen dat kunst 'niet door idolen buiten de realiteit' gemaakt wordt. Anderen verdedigden Depardieu.
Als reactie op de controverse hebben verschillende organisaties actie ondernomen. Zo heeft de Zwitserse nationale televisie zijn films van de lucht gehaald[11] en heeft het Musée Grévin zijn wassen beeld verwijderd. President Macron sprak zich eind 2023 uit tegen de 'heksenjacht' op Depardieu en benadrukte dat dit geen impact zou hebben op de Légion d'Honneur die Depardieu eerder ontving.
Prijzen en nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]Prijzen
[bewerken | brontekst bewerken]- 1981 - Le Dernier Métro: César voor beste acteur
- 1985 - Police: Filmfestival van Venetië, beste acteur
- 1990 - Cyrano de Bergerac: Filmfestival van Cannes, beste acteur
- 1991 - Cyrano de Bergerac: César voor beste acteur
- 1991 - Green Card: Golden Globe voor beste acteur in musical of komedie
- 1997 - Filmfestival van Venetië, Gouden Leeuw voor het geheel van zijn carrière
Nominaties
[bewerken | brontekst bewerken]- 1976 - Sept morts sur ordonnance
- 1977 - L'ultima donna
- 1978 - Dites-lui que je l'aime
- 1979 - Le Sucre
- 1983 - Danton
- 1984 - Les Compères
- 1985 - Fort Saganne
- 1986 - Police
- 1988 - Sous le soleil de Satan
- 1989 - Camille Claudel
- 1990 - Trop belle pour toi
- 1995 - Le Colonel Chabert
- 2007 - Quand j'étais chanteur
- 2011 - Mammuth
British Academy Film Awards voor beste acteur in een hoofdrol
[bewerken | brontekst bewerken]- 1988 - Jean de Florette
- 1992 - Cyrano de Bergerac
Filmografie (uitgebreide selectie bioscoopfilms)
[bewerken | brontekst bewerken]- 1972 - Le Viager (Pierre Tchernia)
- 1972 - Le Tueur (Denys de La Patellière)
- 1973 - L'Affaire Dominici (Claude Bernard-Aubert)
- 1974 - Les Gaspards (Pierre Tchernia)
- 1974 - Les Valseuses (Bertrand Blier)
- 1974 - Pas si méchant que ça (Claude Goretta)
- 1974 - Vincent, François, Paul... et les autres (Claude Sautet)
- 1976 - Barocco (André Téchiné)
- 1976 - 1900 (ook Novecento) (Bernardo Bertolucci)
- 1976 - L'ultima donna (La Dernière Femme) (Marco Ferreri)
- 1977 - René la Canne Francis Girod
- 1977 - Dites-lui que je l'aime (Claude Miller)
- 1977 - Le Camion (Marguerite Duras)
- 1977 - Préparez vos mouchoirs (Bertrand Blier)
- 1977 - Ciao Maschio (Marco Ferreri)
- 1978 - Le Sucre (Jacques Rouffio)
- 1978 - Les Chiens (Alain Jessua)
- 1979 - Buffet froid (Bertrand Blier)
- 1979 - L'ingorgo (Luigi Comencini)
- 1980 - Le Dernier Métro (François Truffaut)
- 1980 - Mon oncle d'Amérique (Alain Resnais)
- 1980 - Loulou (Maurice Pialat)
- 1980 - Inspecteur la Bavure (Claude Zidi)
- 1981 - La Chèvre (Francis Veber)
- 1981 - La Femme d'à côté (François Truffaut)
- 1983 - Le Choix des armes (Alain Corneau)
- 1982 - Danton (Andrzej Wajda)
- 1982 - Le Retour de Martin Guerre (Daniel Vigne)
- 1983 - Les Compères (Francis Veber)
- 1984 - Fort Saganne (Alain Corneau)
- 1984 - Rive droite, rive gauche (Philippe Labro)
- 1984 - Le Tartuffe (Gérard Depardieu)
- 1985 - Police (Maurice Pialat)
- 1986 - Jean de Florette (Claude Berri)
- 1986 - Tenue de soirée (Bertrand Blier)
- 1986 - Je hais les acteurs (Gérard Krawczyk)
- 1986 - Les Fugitifs (Francis Veber)
- 1987 - Sous le soleil de Satan (Maurice Pialat)
- 1988 - Drôle d'endroit pour une rencontre (François Dupeyron)
- 1988 - Camille Claudel (Bruno Nuytten)
- 1989 - Trop belle pour toi (Bertrand Blier)
- 1989 - I Want to Go Home (Alain Resnais)
- 1990 - Uranus (Claude Berri)
- 1990 - Cyrano de Bergerac (Jean-Paul Rappeneau)
- 1990 - Green Card (Peter Weir)
- 1991 - Merci la vie (Bertrand Blier)
- 1991 - Mon père, ce héros (Gérard Lauzier)
- 1991 - Tous les matins du monde (Alain Corneau)
- 1992 - 1492: Conquest of Paradise (Ridley Scott)
- 1992 - Mon Père, ce héros (Gérard Lauzier)
- 1993 - Germinal (Claude Berri)
- 1994 - Le Colonel Chabert (Yves Angelo)
- 1994 - My Father the Hero (Steve Miner)
- 1994 - La Machine (François Dupeyron)
- 1994 - Élisa (Jean Becker)
- 1995 - Les Cent et Une Nuits de Simon Cinéma (Agnès Varda)
- 1995 - Le Hussard sur le toit (Jean-Paul Rappeneau)
- 1995 - Le Garçu (Maurice Pialat)
- 1995 - Les Anges gardiens (Jean-Marie Poiré)
- 1996 - Le Plus Beau Métier du monde (Gérard Lauzier)
- 1996 - Bogus (Norman Jewison)
- 1998 - The Man in the Iron Mask (Porthos)
- 1999 - Un pont entre deux rives (Gérard Depardieu en Frédéric Auburtin)
- 1999 - Asterix & Obelix tegen Caesar (Astérix et Obélix contre César) (Claude Zidi)
- 2000 - 102 Dalmatiërs (Kevin Lima)
- 2000 - Vatel (Roland Joffé)
- 2000 - Le Placard (Francis Veber)
- 2001 - Vidocq (Pitof)
- 2001 - Aime ton père (Jacob Berger)
- 2001 - Concorrenza sleale (Ettore Scola)
- 2002 - Asterix & Obelix: Missie Cleopatra (Astérix & Obélix: Mission Cléopâtre) (Alain Chabat)
- 2003 - Bon voyage (Jean-Paul Rappeneau)
- 2003 - Nathalie... (Anne Fontaine)
- 2003 - Tais-toi ! (Francis Veber)
- 2004 - Les temps qui changent (André Téchiné)
- 2004 - RRRrrrr!!! (Alain Chabat)
- 2005 - Combien tu m'aimes ? (Bertrand Blier)
- 2005 - Boudu (Gérard Jugnot)
- 2006 - Last Holiday (Wayne Wang)
- 2007 - La Môme (Olivier Dahan)
- 2007 - Michou d'Auber (Thomas Gilou)
- 2008 - Asterix en de Olympische Spelen (Thomas Langmann en Frédéric Forestier)
- 2008 - Babylon A.D. (Mathieu Kassovitz)
- 2009 - Diamant 13 (Gilles Béhat)
- 2009 - Bellamy (Claude Chabrol)
- 2009 - À l'origine (Xavier Giannoli)
- 2010 - Mammuth (Benoît Delépine en Gustave Kervern)
- 2010 - La Tête en friche (Jean Becker)
- 2010 - Potiche (François Ozon)
- 2011 - Un baiser papillon (Karine Silla-Pérez)
- 2011 - Je n'ai rien oublié (Bruno Chiche)
- 2011 - Grenouille d'hiver (Slony Sow) (korte film)
- 2012 - Astérix et Obélix: Au service de Sa Majesté (Laurent Tirard)
- 2012 - Le grand soir (Gustave Kervern en Benoît Delépine)
- 2012 - Life of Pi (Ang Lee)
- 2013 - Les Invincibles (Frédéric Berthe)
- 2013 - Cadences obstinées (Fanny Ardant)
- 2014 - Welcome to New York (Abel Ferrara)
- 2014 - United Passions (Frédéric Auburtin)
- 2014 - Viktor (Philippe Martinez)
- 2015 - Valley of Love (Guillaume Nicloux)
- 2016 - Saint Amour (Benoît Delépine en Gustave Kervern)
- 2016 - The End (Guillaume Nicloux)
- 2017 - Le Divan de Staline (Fanny Ardant)
- 2017 - Bonne Pomme (Florence Quentin)
- 2018 - Amoureux de ma femme (Daniel Auteuil)
- 2018 - Les Confins du monde (Guillaume Nicloux)
- 2019 - Convoi exceptionnel (Bertrand Blier)
- 2019 - Thalasso (Guillaume Nicloux)
- 2020 - Des hommes (Lucas Belvaux)
- 2021 - Mystère à Saint-Tropez (Nicolas Benamou)
- 2021 - Illusions perdues (Xavier Giannoli)
- 2022 - Maison de retraite (Thomas Gilou)
- 2022 - Maigret (Patrice Leconte)
- 2022 - Les Volets verts (Jean Becker)
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- Depardieu was de favoriete acteur en een persoonlijke vriend van de voormalige Cubaanse leider Fidel Castro.[16]
- Depardieu heeft het nummer I'll Strangle You van Hector Zazou ingezongen.
- ↑ (fr) Gérard Depardieu : déjà russe et français, l'acteur est désormais aussi dubaïote, RTL, 1 maart 2022
- ↑ Poetin geeft Depardieu Russisch staatsburgerschap, Het Laatste Nieuws, 3 januari 2013
- ↑ (fr) Depardieu chante Barbara. L'officiel des spectacles. Geraadpleegd op 28 november 2021.
- ↑ FilmComment 1978
- ↑ Frankrijk heft 75 procent belasting op topinkomens, NU.nl, 19 oktober 2012
- ↑ (fr) Gérard Depardieu passe en Belgique, Le Monde, 10 december 2012
- ↑ (fr) L'exilé fiscal Depardieu prend la mouche et « rend son passeport » français, rue89.com, 16 december 2012
- ↑ (en) Executive Order on granting Russian citizenship to Gerard Depardieu, Kremlin, 3 januari 2013
- ↑ (fr) Gérard Depardieu, lesechos.fr, 13 december 2012
- ↑ Frans magazine zet overlijden Depardieu op cover, Algemeen Dagblad, 15 januari 2013
- ↑ a b c [https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/12/30/franse-acteur-gerard-depardieu-artiesten-steunbetuiging-handteke/ Al 8.000 artiesten, onder wie Angèle, hebben open brief tegen Franse acteur Gérard Depardieu ondertekend ], VRt NWS, 30 december 2023
- ↑ (en) Cocaine shame: Gérard Depardieu's brash new show Marseille is nothing to sniff at, The Guardian, 5 mei 2016
- ↑ (en) French Actor Gérard Depardieu Accused of Rape, www.thecut.com, 30 augustus 2018
- ↑ (en) Gérard Depardieu charged with rape and sexual assault, The Guardian, 23 februari 2021
- ↑ (en) Gérard Depardieu's obscene remarks shown in new documentary, BBC, 8 december 2023
- ↑ (en) Meaty mates: Gerard Depardieu reveals friendship with Fidel Castro based on common fondness for eating, Mirror, 9 maart 2012