Grand Prix-wegrace van de DDR 1972
Grand Prix-wegrace van de DDR 1972 | ||
---|---|---|
Officiële naam | Grosser Preis der Deutschen Demokratischen Republik | |
Land | Duitse Democratische Republiek | |
Datum | 9 juli 1972 | |
Organisator | FIM | |
500 cc | ||
Snelste ronde | Giacomo Agostini | |
Eerste | Giacomo Agostini | |
Tweede | Rodney Gould | |
Derde | Kim Newcombe | |
350 cc | ||
Snelste ronde | Giacomo Agostini | |
Eerste | Phil Read | |
Tweede | Renzo Pasolini | |
Derde | Dieter Braun | |
250 cc | ||
Snelste ronde | Jarno Saarinen | |
Eerste | Jarno Saarinen | |
Tweede | Renzo Pasolini | |
Derde | Rodney Gould | |
125 cc | ||
Snelste ronde | Ángel Nieto | |
Eerste | Börje Jansson | |
Tweede | Chas Mortimer | |
Derde | Kent Andersson | |
50 cc | ||
Snelste ronde | Jan de Vries | |
Eerste | Theo Timmer | |
Tweede | Hans-Jürgen Hummel | |
Derde | Otello Buscherini |
De Grand Prix-wegrace van de DDR 1972 was de negende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1972. De races werden verreden op 9 juli op de Sachsenring nabij Hohenstein-Ernstthal (Saksen).
Algemeen
[bewerken | brontekst bewerken]Na afloop van de GP van de DDR werd duidelijk dat deze in 1973 van de kalender zou verdwijnen. De Oost-Duitse MZ's konden geen vuist meer maken, maar vooral de populariteit van West-Duitse rijders, Dieter Braun voorop, was de Oost-Duitse autoriteiten een doorn in het oog. In 1973 zou men een "uitnodigingsrace" voor geselecteerde rijders organiseren. Het was duidelijk dat die selectie voornamelijk zou bestaan uit coureurs uit de marxistisch-leninistische staten. In feite was dat in 1972 ook al voor een deel waar: er verschenen rijders uit de Sovjet-Unie en zelfs uit Cuba, die men normaal nooit in GP's zag. Tijdens het jaarlijkse FIM-congres werden de Grand Prix van de DDR en de Ulster Grand Prix van de kalender geschrapt.
500 cc
[bewerken | brontekst bewerken]In de 500cc-race ging tot ieders verrassing Kim Newcombe met zijn König vier ronden lang aan de leiding. Daarna nam Giacomo Agostini het over om met een grote voorsprong te winnen. Newcombe werd slechts derde, want hij werd ook nog ingehaald door Rodney Gould met een tot 354 cc opgeboorde Yamaha TR 3.
Uitslag 500 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
---|---|---|---|---|
1 | Giacomo Agostini | MV Agusta | 1h 03' 36" 1 | 15 |
2 | Rodney Gould | Yamaha | +2' 34" 4 | 12 |
3 | Kim Newcombe | König | +2' 48" 7 | 10 |
4 | Bruno Kneubühler | Yamaha | +2' 49" 0 | 8 |
5 | Chas Mortimer | Yamaha | +1 ronde | 6 |
6 | Bo Granath | Husqvarna | +1 ronde | 5 |
7 | Alois Maxwald | Rotax | +1 ronde | 4 |
8 | Piet van der Wal | Kawasaki | +2 ronden | 3 |
9 | Arpád Juhos | Métisse-Matchless | +3 ronden | 2 |
10 | Josef Özelt | Matchless | +4 ronden | 1 |
11 | Michael Schmid | Yamaha | ||
DNF | Gyula Marsovszky | Linto | ||
DNF | Karl Auer | Kawasaki | ||
DNF | Kurt-Ivan Carlsson | Yamaha | ||
DNF | Sven-Olof Gunnarsson | Kawasaki | ||
DNF | Eric Offenstadt | Kawasaki | ||
DNF | Kai Kuparinen | Kawasaki | ||
DNF | Keith Turner | Suzuki | ||
DNF | Hans Braumandl | Rotax |
350 cc
[bewerken | brontekst bewerken]In de 350cc-race viel Giacomo Agostini plotseling uit, maar Phil Read had nu ook een MV Agusta 350 4C viercilinder tot zijn beschikking en won met een nieuwe racerecord. Zijn snelste rondetijd was gelijk aan die van Agostini in de 500cc-race. Spanning was er verder niet: Renzo Pasolini werd tweede ver achter Read en ver voor derde man Dieter Braun.
Uitslag 350 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
---|---|---|---|---|
1 | Phil Read | MV Agusta | 54' 40" 6 | 15 |
2 | Renzo Pasolini | Aermacchi | +19" 3 | 12 |
3 | Dieter Braun | Yamaha | +39" 2 | 10 |
4 | Silvio Grassetti | MZ | +2' 20" 7 | 8 |
5 | Teuvo Länsivuori | Yamaha | +2' 30" 8 | 6 |
6 | Marcel Ankoné | Yamsel | +2' 57" 5 | 5 |
7 | Bo Granath | Yamaha | 4 | |
8 | Bruno Kneubühler | Yamaha | 3 | |
9 | Kurt-Ivan Carlsson | Yamaha | 2 | |
10 | Seppo Kangasniemi | Yamaha | 1 | |
DNF | Giacomo Agostini | MV Agusta |
250 cc
[bewerken | brontekst bewerken]De overwinning van Dieter Braun in 1971 had tot een grote rel geleid, ook al omdat het Oost-Duitse publiek het West-Duitse volkslied voor hem had gezongen. 250.000 mensen wachtten op een herhaling van dat moment en Braun nam ook meteen de leiding in de race. Hij kon het echter niet bolwerken tegen Jarno Saarinen, Renzo Pasolini en Rodney Gould. Braun viel al snel uit met een oververhitte motor (er was op dat moment een hittegolf in de DDR) en de rest van de rijders lag te ver uit elkaar om er een spannende race van te maken. Saarinen won, Pasolini werd tweede en Gould werd derde.
Uitslag 250 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
---|---|---|---|---|
1 | Jarno Saarinen | Yamaha | 46' 19" 2 | 15 |
2 | Renzo Pasolini | Aermacchi | +11" 9 | 12 |
3 | Rodney Gould | Yamaha | +43" 7 | 10 |
4 | János Drapál | Yamaha | +2' 38" 7 | 8 |
5 | Kent Andersson | Yamaha | +2' 45" 8 | 6 |
6 | Bernd Tüngethal | MZ | 5 | |
7 | Géza Repitz | MZ | 4 | |
8 | Arpád Juhos | Yamaha | 3 | |
9 | Gert Bender | Maico | 2 | |
10 | Reiner Richter | MZ | 1 | |
DNF | Dieter Braun | SMZ | hete motor |
125 cc
[bewerken | brontekst bewerken]In de 125cc-klasse op de Sachsenring viel Ángel Nieto op kop liggend uit. Daardoor ontstond een gevecht om de overwinning tussen Chas Mortimer en Börje Jansson. Mortimer leidde het eerste deel van de race, maar daarna nam Jansson het over en liep nog 7 seconden weg. Kent Andersson werd op ruime achterstand derde.
Uitslag 125 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
---|---|---|---|---|
1 | Börje Jansson | Maico | 39' 55" 6 | 15 |
2 | Chas Mortimer | Yamaha | +31" 1 | 12 |
3 | Kent Andersson | Yamaha | +58" 1 | 10 |
4 | Harald Bartol | Suzuki | +58" 6 | 8 |
5 | Jos Schurgers | Bridgestone | +2' 01" 4 | 6 |
6 | Hartmut Bischoff | MZ | +2' 12" 6 | 5 |
7 | Ryszard Mankiewicz | MZ | 4 | |
8 | Bernd Köhler | MZ | 3 | |
9 | Benigno Jull | MZ | 2 | |
10 | Wolfgang Rösch | MZ | 1 | |
DNF | Ángel Nieto | Derbi |
50 cc
[bewerken | brontekst bewerken]In de 50cc-race was Ángel Nieto een van de eerste uitvallers, maar kort na hem moest ook Jan de Vries zijn motor parkeren. Theo Timmer had tijdens de training weer veel problemen gehad met de onwillige Jamathi, maar in de race bleek de machine snel genoeg om aan de finish een voorsprong van 50 seconden over te houden op tweede man Hans-Jürgen Hummel (Kreidler). Otello Buscherini werd derde. Door het uitvallen van zowel Nieto als de Vries verdween een deel van de spanning om de eindstand in het WK. Nieto hoefde nog slechts één wedstrijd te winnen om wereldkampioen te worden.
Uitslag 50 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten |
---|---|---|---|---|
1 | Theo Timmer | Jamathi | 26' 58" 1 | 15 |
2 | Hans-Jürgen Hummel | Kreidler | +50" 8 | 12 |
3 | Otello Buscherini | Malanca | +1' 16" 8 | 10 |
4 | Jan Huberts | Kreidler | +1' 22" 7 | 8 |
5 | Luigi Rinaudo | Tomos | +2' 34" 4 | 6 |
6 | Ludwig Uhlig | Zelfbouw | +2' 45" 2 | 5 |
7 | Eduard Borisenko | Riga | 4 | |
8 | Aalt Toersen | Kreidler | 3 | |
9 | Gernot Weser | Kreidler | 2 | |
10 | Zbyněk Havrda | AHRA | 1 | |
DNF | Ángel Nieto | Derbi | ||
DNF | Jan de Vries | Van Veen-Kreidler |
- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
- Motor Magazine
Vorige race: Grand Prix-wegrace van België 1972 |
FIM wereldkampioenschap wegrace 24e seizoen (1972) |
Volgende race: Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1972 |
| ||
Vorige race: Grand Prix-wegrace van de DDR 1971 |
Grand Prix-wegrace van de DDR | Volgende race: Grand Prix-wegrace van de DDR 1973 |