Virale hemorragische koorts
Virale hemorragische koorts is een ziekte veroorzaakt door een virus. Afhankelijk van het virus kan het ziekteverloop mild tot ernstig zijn. De virussen die hemorragische koorts veroorzaken zijn RNA-virussen. Ze worden voornamelijk verspreid door dieren zoals steekmuggen, teken en knaagdieren.[1] Hemorragische koorts is vaak moeilijk te herkennen. De mortaliteit varieert tussen de 25% en 90%.[2] Behoudens een paar uitzonderingen bestaat er geen behandeling tegen hemorragische koorts.[3] Behandeling is gericht op symptoombestrijding.[4]
Oorzaak
[bewerken | brontekst bewerken]De volgende families van virussen kunnen hemorragische koorts veroorzaken:[4]
- Filovirussen (waaronder Ebolavirus en Marburgvirus)
- Arenavirussen (Lassakoorts)
- Flavivirussen (waaronder virussen die Japanse encefalitis, gele koorts en dengue veroorzaken)
- Bunyavirussen (Krim-Congo-hemorragische koorts)
Symptomen
[bewerken | brontekst bewerken]Behalve koorts zijn er klachten van vermoeidheid, duizeligheid, zwakte en spierpijn. Omdat deze verschijnselen ook kunnen voorkomen bij andere ziekten is vaak een differentiaaldiagnose noodzakelijk. Bij een ernstig ziektebeloop kan er sprake zijn van bloedingen. Dit kan zijn inwendig, onder de huid en in organen, of bloedingen via de neus, mond, ogen en oren. Daarnaast bestaat er kans op shock, nierfalen en neurologische verschijnselen als coma en delier. Ook kan er sprake zijn van meervoudig orgaanfalen (MOF) waarbij het functioneren van meerdere organen tegelijk ernstig verstoord is.[5]
Incubatie
[bewerken | brontekst bewerken]De incubatieperiode bedraagt maximaal 21 dagen.
Voorkomen en besmetting
[bewerken | brontekst bewerken]Omdat de virussen worden verspreid door dieren, komt hemorragische koorts voor op de plaatsen waar mensen direct contact hebben met deze dieren (via slacht en voeding, insectenbeten of met uitwerpselen besmet voedsel), zoals Afrika, Zuid-Amerika en Azië[5]. Ook zijn besmettingen in het Midden-Oosten en Oost-Europa bekend.[6] Bij een aantal virussen kan besmetting van mens op mens plaatsvinden door middel van direct contact van beschadigde huid of slijmvlies met bloed en lichaamsvloeistoffen (zoals zweet, braaksel, traanvocht en speeksel) en indirect contact met oppervlakken besmet met bloed en lichaamsvloeistoffen. Besmetting via aerosolen is nooit aangetoond.[6]
Hemorragische koorts komt sporadisch en onregelmatig voor. Uitbraken zijn moeilijk te voorspellen.[3]
Diagnostiek
[bewerken | brontekst bewerken]Diagnose wordt gesteld door bloedonderzoek naar het voorkomen van antigenen, antistof en genoomdetectie.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ P.A. Kager, "Virale hemorragische koorts", 28 februari 1998.
- ↑ De Merck Manual, "Hemorragische koorts", februari 2003.
- ↑ a b (en) CDC, "Viral Hemorrhagic Fevers (VHFs)", 18 juni 2013.
- ↑ a b RIVM, "Virale hemorragische koortsen".
- ↑ a b (en) Public Health England, "What are viral haemorrhagic fevers?", 14 juli 2014. Gearchiveerd op 14 juli 2014.
- ↑ a b (en) Advisory Committee on Dangerous Pathogens, "Management of Hazard Group 4 viral haemorrhagic fevers and similar human infectious diseases of high consequence", september 2014.