Naar inhoud springen

Het tweede gelaat

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Het tweede gelaat
Regie Jan Verheyen
Producent Peter Bouckaert
Scenario Carl Joos
Jef Geeraerts (boek)
Hoofdrollen Koen De Bouw
Werner De Smedt
Greg Timmermans
Sofie Hoflack
Muziek Joris Oonk
Chrisnanne Wiegel
Montage Philippe Ravoet
Cinematografie Danny Elsen
Productie­bedrijf Eyeworks
Phanta Film
Atlas Film
ZDF
Distributie Kinepolis Film Distribution
Première 14 oktober 2017 (Internationaal filmfestival van Chicago)
Genre Thriller
Misdaad
Speelduur 127 minuten
Taal Nederlands
Land Vlag van België België
Budget € 3.500.000[1]
Voorloper Dossier K.
Kijkwijzer
Bewerk dit op Wikidata
Bewerk dit op Wikidata
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Het tweede gelaat is een Belgische thriller-misdaadfilm uit 2017, geregisseerd door Jan Verheyen. Het scenario werd geschreven door Carl Joos en werd gebaseerd op het boek Double Face van Jef Geeraerts. De hoofdrollen in de film worden vertolkt door Koen De Bouw en Werner De Smedt en is het vervolg op Dossier K. uit 2009.

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De vriendschap tussen inspecteurs Vincke (Koen De Bouw) en Verstuyft (Werner De Smedt) wordt op de proef gesteld tijdens hun onderzoek naar een reeks gruwelijke moorden. Met de hulp van een Nederlandse profiler (Marcel Hensema) stelt Vincke een afgebakend daderprofiel op, waarbij een rijke ondernemer (Chris Van den Durpel) als verdachte al snel op de voorgrond treedt. Verstuyft is sceptisch en richt tegen alle bevelen in zijn pijlen op Rina (Sofie Hoflack), een jonge vrouw waarvan hij vermoedt dat ze uit de klauwen van de seriedoder is ontsnapt, maar maakt de fout met haar te slapen. Wanneer beide pistes elkaar plots kruisen, krijgt de zaak een dramatische wending die tot meerdere nieuwe slachtoffers leidt.

Acteur Personage
De Bouw, Koen Koen De Bouw Inspecteur Eric Vincke
De Smedt, Werner Werner De Smedt Inspecteur Freddy Verstuyft
Hensema, Marcel Marcel Hensema Anton Mulder
Timmermans, Greg Greg Timmermans Wim Cassiers
Hoflack, Sofie Sofie Hoflack Rina
Aerts, Hendrik Hendrik Aerts Patrick Manteau
Van den Durpel, Chris Chris Van den Durpel Hoybergs
Oliver, Travis Travis Oliver Cody
Aoulad, Ikram Ikram Aoulad Abida
Delnaet, Jurgen Jurgen Delnaet Roth
Verstraete, Greet Greet Verstraete Suzanne
Heijnen, Hilde Hilde Heijnen Eva
Pinoy, Marijke Marijke Pinoy Moeder Tissot
Domen, Christel Christel Domen Mevrouw Hoybergs
Hertogs, Kim Kim Hertogs Mevrouw Cody
Goris, Erik Erik Goris Onderzoeksrechter
Lefebure, Frances Frances Lefebure Politieagent
De Meyer, Michiel Michiel De Meyer Politieagent
Vingerhoets, Karel Karel Vingerhoets Wetsdokter
Cornelis, Uwamungu Uwamungu Cornelis Forensisch expert
Hugaert, Daan Daan Hugaert Huisarts
De Ridder, Sven Sven De Ridder Barman
Godon, Eric Eric Godon Concièrge
Thyssen, Peter Peter Thyssen Cipier
Gürbüz, Kadèr Kadèr Gürbüz Parketmedewerkster
Van den Steen, Julie Julie Van den Steen Secretaresse

Begin april 2014 maakte producent Peter Bouckaert bekend dat er groen licht werd gegeven voor de derde 'Vincke en Verstuyft' thriller en dat Koen De Bouw en Werner De Smedt zouden terugkeren in de hoofdrollen.[2]

Jan Verheyen werd na Dossier K. aangesteld als regisseur van de derde 'Vincke en Verstuyft' film.[3]

De opnames gingen op 6 september 2016 van start en namen in totaal 51 draaidagen in beslag.[4] De opnames gingen door in Antwerpen, Heusden-Zolder, Opglabbeek, Jette en het Nederlandse Ossendrecht.[5]

Tussen 30 september 2016 en 2 oktober 2016 nam de productie een actiescène op aan de Waaslandtunnel en op Linkeroever.[6]

Wegens andere acteerverplichtingen, liepen de opnames voor Koen De Bouw af eind oktober 2016. De scènes zonder De Bouw werden in de maand november opgenomen.[7]

Op 8 november 2016 gaf de productie de eerste teaser van de film vrij.[8]

De trailer van de film werd op 12 juni 2017 vrijgegeven.[9]

De film ging op 14 oktober 2017 in première op het Internationaal filmfestival van Chicago.[10]

[bewerken | brontekst bewerken]