Islamitisch emiraat Biyara
Het islamitische emiraat Biyara (Koerdisch: میرنشینی ئیسلامیی بیارە, mirnischini islamiyi biyara) was een kortstondige niet-erkende Koerdische islamitische staat geregeerd door de Sharia-wetgeving die zich in 2001 onafhankelijk verklaarde van Irak en eindigde in 2003.
Creatie
[bewerken | brontekst bewerken]In september 2001 richtte een Koerdische jihadistische groep genaamd Ansar al-Islam, samen met de Koerdische Islamitische Groep en de Koerdische Islamitische Beweging, in het district Biyara, gelegen in de regio Hawraman, het islamitische emiraat Byara op, met de stad Byara als hoofdstad. Mullah Krekar, leider van Ansar al-Islam, was de emir van het emiraat, terwijl Wirya Salih en Ali Bapir zijn plaatsvervangers waren. Het emiraat was de eerste keer dat Koerdisch-islamitische nationalisten slaagden in hun doel, het vestigen van een Koerdische staat onder de sharia. Met het gebied onder een de facto embargo van alle kanten, verleenden Koerdische jihadisten uit Iran essentiële grensoverschrijdende steun aan het emiraat door netwerken op te zetten die illegaal naar het gebied smokkelden en het emiraat hielpen.[1][2][3][4][5]
Het leven onder het islamitische emiraat
[bewerken | brontekst bewerken]Ansar al-Islam-strijders in het islamitische emiraat Byara omarmden zowel hun Koerdische als islamitische identiteit en pleitten voor een religieuze, culturele en traditionele levensstijl. hetzelfde doen. Er werd ook gemeld dat Ansar al-Islam onmenselijke wreedheden tegen niet-moslims, het handhaven van de strikte sharia-wetgeving, het vernietigen van alles waarvan zij beweerden dat het "on-islamitisch" was, en het ontheiligen van soefi-heiligdommen. Human Rights Watch beschuldigde Ansar al-Islam van het martelen van gevangenen en het executeren van alle gevangengenomen Peshmerga's, het Iraakse leger, het Amerikaanse leger of andere buitenlandse soldaten, meestal door onthoofding.[6][7][8] De Iraanse Revolutionaire Garde werden bekritiseerd vanwege hun roekeloosheid in de situatie en omdat ze niets deden om de activiteiten van Ansar al-Islam nabij hun grens te stoppen. Iraanse Koerden smokkelden later veel Ansar al-Islam-soldaten Iran binnen en de Iraanse Revolutionaire Garde deed niets om hen tegen te houden.[3]
Verwoesting
[bewerken | brontekst bewerken]Het emiraat eindigde nadat de VS Operatie Viking Hammer in 2003 lanceerden. Na het verlies van het emiraat verzamelden Ansar-strijders zich aan de grens tussen Iran en Irak, waar ze door Iraanse Koerden naar Iran werden gesmokkeld en de Iraanse bewakers hen slechts 2 weken vasthielden totdat ze werden vrijgelaten en in Iran mochten blijven. Sommige Koerdische jihadisten brachten hun families mee naar Iran; sommigen werden twee korte weken vastgehouden door de autoriteiten, werden daarna vrijgelaten en mochten blijven. Sommige jihadisten vestigden zich in Iran, anderen keerden terug naar Irak, sloten zich aan bij andere jihadistische groeperingen of stopten met de jihadistische levensstijl.[1][2][3][9][10][11]
Eind 2016, rond de 15e verjaardag van Byara, zei Mullah Krekar: "Ik hoop dat we ons zo snel mogelijk afscheiden van Irak. Ik zou het van harte steunen. We werden in 1921 met geweld ingelijfd bij de Iraakse staat, een staat die een mislukte staat in elk opzicht. De eerste keer dat Irak vliegtuigen kocht, bombardeerden ze het Koninkrijk Kurdistan en Suleimaniya. Als een klein deel van Koerdistan wordt gescheiden van Irak en de onafhankelijkheid uitroept, zal ik het volledig onderschrijven. Toen Mauritanië de onafhankelijkheid uitriep, deden ze dat niet' Ze hadden niet eens een gebouw om hun vlag op te zwaaien, maar ze verklaarden toch de onafhankelijkheid." Hij zei ook dat hij geen negativiteit koestert tegen Koerdische regeringsfunctionarissen en dat veel van zijn vrienden en familie in de Koerdische regering zitten. Hoshyar Zebari bevestigde dat de Koerdische regering vrede heeft gesloten met Krekar.[12]
- ↑ a b Komal should ‘shed’ Islamic label: party leader. www.rudaw.net. Gearchiveerd op 10 augustus 2022. Geraadpleegd op 20 februari 2023.
- ↑ a b How ISIS Infiltrated Iranian Kurdistan. iranwire.com. Gearchiveerd op 26 oktober 2022.
- ↑ a b c Journey to jihad: Iran’s Sunni Kurds fighting a holy war in Idlib. www.rudaw.net. Gearchiveerd op 5 december 2022. Geraadpleegd op 20 februari 2023.
- ↑ Iraqi political groupings and individuals. middleeastreference.org.uk. Gearchiveerd op 5 maart 2007.
- ↑ "The Enemy of My Enemy: The odd link between Ansar al-Islam, Iraq and Iran", The Canadian Institute of Strategic Studies, April 2003. Gearchiveerd op 30 maart 2004. Geraadpleegd op 6 February 2015.
- ↑ Ansar al-Islam in Iraqi Kurdistan (Human Rights Watch Backgrounder, ). www.hrw.org.
- ↑ Ansar al-Islam in Iraqi Kurdistan. Human Rights Watch. Gearchiveerd op 15 juni 2010. Geraadpleegd op 22 januari 2014.
- ↑ Brynjar, Lia. Understanding Jihadi Proto-States - JSTOR.
- ↑ Masters of Chaos, Chapter 13 p. 7. Gearchiveerd op 14 februari 2012.
- ↑ John Pike, Ansar al Islam (Supporters of Islam). Geraadpleegd op 20 March 2015.
- ↑ Radical Islam in Iraqi Kurdistan: The Mouse that Roared?. International Crisis Group (7 februari 2014). Gearchiveerd op 21 november 2011. Geraadpleegd op 22 januari 2014.
- ↑ Mahmud Yasin Kurdi, Time has come to break from Iraq, says radical Kurdish cleric Mulla Krekar. rudaw.net (29 september 2016). Gearchiveerd op 29 november 2016. Geraadpleegd op 28 november 2016.