Kabinet-Major I

Kabinet–Major I
Kabinet in Verenigd Koninkrijk
Premier	John Major
Partij(en)	Conservative Party
1987-1992
Start	28 november 1990
Demissionair	9 april 1992
Eind	10 april 1992
Voorganger	Thatcher III
Opvolger	Major II
Staatshoofd	Elizabeth II
Portaal	Politiek

Het kabinet–Major I was de uitvoerende macht van de Britse overheid van 28 november 1990 tot 10 april 1992. Het kabinet werd gevormd door de Conservative Party na het aftreden van premier Margaret Thatcher waarna John Major de nieuwe partijleider van de Conservative Party werd benoemd als premier. In het kabinet zaten meerdere (toekomstige)-prominenten zoals: Norman Lamont, Douglas Hurd, Peter Lilley, William Waldegrave, Michael Howard, Kenneth Clarke, Malcolm Rifkind, Michael Heseltine en Chris Patten.

Samenstelling

Ambtsbekleder		Functie(s)	Ambtstermijn		Partij
	John Major (1943)	Premier	28 november 1990	2 mei 1997 ^[1]	Conservative Party
	Norman Lamont (1942)	Minister van Financiën	28 november 1990	27 mei 1993 ^[1]	Conservative Party
	Douglas Hurd (1930)	Minister van Buitenlandse Zaken	26 oktober 1989 ^[2]	5 juli 1995 ^[1]	Conservative Party
	Kenneth Baker (1934)	Minister van Binnenlandse Zaken	28 november 1990	10 april 1992	Conservative Party
	John MacGregor (1937)	Lord President of the Council	1 november 1990 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	John MacGregor (1937)	Leader of the House of Commons	1 november 1990 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	Baron Waddington David Waddington (1929–2017)	Lord Privy Seal	28 november 1990	10 april 1992	Conservative Party
	Baron Waddington David Waddington (1929–2017)	Leader of the House of Lords	28 november 1990	10 april 1992	Conservative Party
	Baron Mackay van Clashfern James Mackay (1927)	Lord Chancellor	26 oktober 1987 ^[2]	2 mei 1997 ^[1]	Conservative Party
	Peter Lilley (1943)	Minister van Economische Zaken	13 juli 1990 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	Peter Lilley (1943)	President of the Board of Trade	13 juli 1990 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	Tom King (1933)	Minister van Defensie	24 juli 1989 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	William Waldegrave (1946)	Minister van Volksgezondheid	2 november 1990 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	Tony Newton (1937–2012)	Minister van Sociale Zaken	24 juli 1989 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	Michael Howard (1941)	Minister van Arbeid	3 januari 1990 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	Kenneth Clarke (1940)	Minister van Onderwijs	2 november 1990 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	Malcolm Rifkind (1946)	Minister van Transport	28 november 1990	10 april 1992	Conservative Party
	John Gummer (1939)	Minister van Landbouw, Visserij en Voedsel	24 juli 1989 ^[2]	27 mei 1993 ^[1]	Conservative Party
	Michael Heseltine (1933)	Minister van Milieu	28 november 1990	10 april 1992	Conservative Party
	Chris Patten (1944)	Kanselier van het Hertogdom Lancaster	28 november 1990	10 april 1992	Conservative Party
	Ian Lang (1940)	Minister voor Schotland	28 november 1990	5 juli 1995 ^[1]	Conservative Party
	David Hunt (1942)	Minister voor Wales	4 mei 1990 ^[2]	27 mei 1993 ^[1]	Conservative Party
	Peter Brooke (1934)	Minister voor Noord-Ierland	24 juli 1989 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	John Wakeham (1932)	Minister voor Energie	24 juli 1989 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
Formeel geen leden van het kabinet, maar woonde kabinetsvergadering bij
Ambtsbekleder		Functie(s)	Ambtstermijn		Partij
	David Mellor (1949)	Onderminister voor Financiën	28 november 1990	10 april 1992	Conservative Party
	Baron Belstead John Ganzoni (1932–2005)	Thesaurier- generaal	28 november 1990	10 april 1992	Conservative Party
	Sir Patrick Mayhew (1929–2016)	Advocaat- generaal	13 juni 1987 ^[2]	10 april 1992	Conservative Party
	Richard Ryder (1949)	Onderstaats- secretaris voor Financiën	28 november 1990	5 juli 1995 ^[1]	Conservative Party
	Richard Ryder (1949)	Chief Whip in het Lagerhuis	28 november 1990	5 juli 1995 ^[1]	Conservative Party