Naar inhoud springen

Luik-Bastenaken-Luik 2018

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

De wielerwedstrijd Luik-Bastenaken-Luik werd in 2018 verreden op zondag 22 april. De wedstrijd maakte deel uit van de UCI World Tour 2018 en de UCI Women's World Tour 2018. Titelverdediger bij de mannen was Alejandro Valverde, bij de vrouwen was dat Anna van der Breggen. Van der Breggen wist haar titel te prolongeren. Bij de mannen won Bob Jungels.

Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik 2018
104e editie
Bob Jungels na zijn overwinning
Bob Jungels na zijn overwinning
Datum 22 april 2018
Startplaats Luik
Finishplaats Ans
Totale afstand 258 km
Eindklassementen
Eerste Vlag van Luxemburg Bob Jungels
Tweede Vlag van Canada Michael Woods
Derde Vlag van Frankrijk Romain Bardet
Navigatie
Luik-Bastenaken-Luik 2017     Luik-Bastenaken-Luik 2019
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Per team mochten zeven renners worden opgesteld, wat het totaal aantal deelnemers op 175 bracht.

18 UCI World Tour-ploegen 7 wildcards
Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale Vlag van Verenigde Staten EF Education First-Drapac Vlag van Australië Mitchelton-Scott Vlag van Ierland Aqua Blue Sport
Vlag van Kazachstan Astana Vlag van Frankrijk Groupama-FDJ Vlag van België Quick-Step Floors Vlag van Frankrijk Cofidis
Vlag van Bahrein Bahrein-Merida Vlag van Zwitserland Team Katjoesja Alpecin Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky Vlag van Frankrijk Direct Énergie
Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team Vlag van Nederland LottoNL-Jumbo Vlag van Duitsland Sunweb Vlag van Frankrijk Team Fortuneo-Samsic
Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe Vlag van België Lotto Soudal Vlag van Verenigde Staten Trek-Segafredo Vlag van België Sport Vlaanderen-Baloise
Vlag van Zuid-Afrika Dimension Data Vlag van Spanje Movistar Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates Vlag van België WB-Aqua Protect-Veranclassic
Vlag van België Wanty-Groupe Gobert
Plaats Naam Ploeg
Winnaar Vlag van Luxemburg Bob Jungels Vlag van België Quick-Step Floors 6u24'44"
2 Vlag van Canada Michael Woods Vlag van Verenigde Staten Education First-Drapac + 37"
3 Vlag van Frankrijk Romain Bardet Vlag van Frankrijk AG2R La Mondiale z.t.
4 Vlag van Frankrijk Julian Alaphilippe Vlag van België Quick-Step Floors + 39"
5 Vlag van Italië Domenico Pozzovivo Vlag van Bahrein Bahrain-Merida z.t.
6 Vlag van Italië Enrico Gasparotto Vlag van Bahrein Bahrain-Merida z.t.
7 Vlag van Italië Davide Formolo Vlag van Duitsland BORA-hansgrohe z.t.
8 Vlag van Tsjechië Roman Kreuziger Vlag van Australië Mitchelton-Scott z.t.
9 Vlag van Colombia Sergio Henao Vlag van Verenigd Koninkrijk Team Sky z.t.
10 Vlag van Denemarken Jakob Fuglsang Vlag van Kazachstan Astana Pro Team z.t.
11 Vlag van België Jelle Vanendert Vlag van België Lotto Soudal + 45"
12 Vlag van Nederland Sam Oomen Vlag van Duitsland Team Sunweb + 48"
13 Vlag van Spanje Alejandro Valverde Vlag van Spanje Movistar Team + 53"
14 Vlag van Australië Jack Haig Vlag van Australië Mitchelton-Scott + 1'06"
15 Vlag van Nederland Tom Dumoulin Vlag van Duitsland Team Sunweb + 1'24"
16 Vlag van België Tim Wellens Vlag van België Lotto Soudal + 1'44"
17 Vlag van Spanje Jesús Herrada Vlag van Frankrijk Cofidis + 2'08"
18 Vlag van Ierland Daniel Martin Vlag van Verenigde Arabische Emiraten UAE Team Emirates + 2'41"
19 Vlag van Denemarken Michael Valgren Vlag van Kazachstan Astana Pro Team + 2'50"
20 Vlag van België Dylan Teuns Vlag van Verenigde Staten BMC Racing Team + 2'53"
Vlag van België Luik-Bastenaken-Luik 2018 (vrouwen)
2e editie
Routekaart van de Luik-Bastenaken-Luik 2018
Routekaart van de Luik-Bastenaken-Luik 2018
Datum 22 april 2018
Startplaats Bastenaken
Finishplaats Ans
Totale afstand 135,5 km
Deelnemers 130
Eindklassementen
Eerste Vlag van Nederland Anna van der Breggen
Tweede Vlag van Australië Amanda Spratt
Derde Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten
Navigatie
Luik-Bastenaken-Luik 2017     Luik-Bastenaken-Luik 2019
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

De wedstrijd voor de vrouwen was aan zijn tweede editie toe.

Net als de eerste editie ging ook de tweede van start in Bastenaken over 135,5 km met dezelfde finale als de mannen over de Côte de la Redoute, Roche aux Faucons en Saint-Nicolas.

De vier geclasseerde beklimmingen:

UCI-teams
Vlag van Italië Alé Cipollini Vlag van België Doltcini-Van Eyck Sport Vlag van Nederland Team Sunweb
Vlag van Italië Astana Vlag van België Experza-Footlogix Vlag van Verenigde Staten Team Tibco
Vlag van Italië BePink Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope Vlag van Verenigd Koninkrijk Trek-Drops
Vlag van Nederland Boels Dolmans Vlag van België Health Mate-Cyclelive Vlag van Italië Valcar PBM
Vlag van Slovenië BTC City Ljubljana Vlag van Noorwegen Hitec Products Vlag van Denemarken Team Virtu
Vlag van Duitsland Canyon-SRAM Vlag van België Lotto Soudal Ladies Vlag van Nederland Waowdeals
Vlag van Denemarken Cervélo-Bigla Vlag van Australië Mitchelton-Scott Vlag van Verenigd Koninkrijk Wiggle High5
Vlag van Verenigde Staten Cylance Vlag van Spanje Movistar Team
Peloton op de Côte de la Redoute.

Het begin van de wedstrijd werd gekleurd door aanvallen van Louise Norman Hansen, Maaike Boogaard, Rachel Neylan en Vita Heine. Zij werden ingerekend op de eerste officiële beklimming, de Côte de la Vecquée. Op de Côte de la Redoute demarreerde Pauline Ferrand-Prévot. In de afdaling kwam Marianne Vos ten val; zij brak hierbij haar sleutelbeen, maar zou de koers wel uitrijden.[1] Op de Roche-aux-Faucons sprongen vier rensters naar de Française: Anna van der Breggen, Ashleigh Moolman-Pasio, Megan Guarnier en Annemiek van Vleuten, de top vier van de jongste Waalse Pijl. Zij lieten haar vervolgens achter en voor de top wisten nog zes achtervolgers aan te sluiten, onder wie Sabrina Stultiens, Katarzyna Niewiadoma en Amanda Spratt. Deze laatste sprong meteen weg en sloeg al snel een gat van 50 seconden. Van der Breggen en Moolman probeerden op de Saint-Nicolas de oversteek te maken en alleen Van der Breggen slaagde daarin. In de oplopende finishstraat in Ans liet de Olympisch kampioene de Australische achter zich en kwam, net als het jaar ervoor, solo over de streep.[2]

Plaats Naam Ploeg
Winnaar Vlag van Nederland Anna van der Breggen Vlag van Nederland Boels Dolmans 3u34'23"
2 Vlag van Australië Amanda Spratt Vlag van Australië Mitchelton-Scott +6"
3 Vlag van Nederland Annemiek van Vleuten Vlag van Australië Mitchelton-Scott +58"
4 Vlag van Zuid-Afrika Ashleigh Moolman-Pasio Vlag van Denemarken Cervélo-Bigla +1'00"
5 Vlag van Nederland Ellen van Dijk Vlag van Nederland Team Sunweb +1'13"
6 Vlag van Nederland Sabrina Stultiens Vlag van Nederland Waowdeals z.t.
7 Vlag van Frankrijk Pauline Ferrand-Prévot Vlag van Duitsland Canyon-SRAM z.t.
8 Vlag van Verenigde Staten Megan Guarnier Vlag van Nederland Boels Dolmans z.t.
9 Vlag van Australië Shara Gillow Vlag van Frankrijk FDJ Nouvelle-Aquitaine Futuroscope z.t.
10 Vlag van Italië Rossella Ratto Vlag van Verenigde Staten Cylance z.t.
11 Vlag van Nederland Janneke Ensing Vlag van Italië Alé Cipollini z.t.
12 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dani Rowe Vlag van Nederland Waowdeals z.t.
13 Vlag van Italië Erica Magnaldi Vlag van Italië BePink z.t.
14 Vlag van Polen Katarzyna Niewiadoma Vlag van Duitsland Canyon-SRAM +1'29"
15 Vlag van Verenigde Staten Ruth Winder Vlag van Nederland Team Sunweb +1'33"
16 Vlag van Wit-Rusland Alena Amjaljoesik Vlag van Duitsland Canyon-SRAM +1'34"
17 Vlag van Canada Alison Jackson Vlag van Verenigde Staten Team Tibco +1'38"
18 Vlag van Slovenië Eugenia Bujak Vlag van Slovenië BTC City Ljubljana +1'46"
19 Vlag van Nederland Lucinda Brand Vlag van Nederland Team Sunweb +2'23"
20 Vlag van België Sofie De Vuyst Vlag van België Doltcini-Van Eyck Sport +2'34"
  • (fr) (en) Officiële website
Zie de categorie Liège-Bastogne-Liège 2018 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.