Marita Koch

Marita Koch
	Marita Koch (1980)
Volledige naam	Marita Koch
Geboortedatum	18 februari 1957
Geboorteplaats	Wismar
Nationaliteit	DDR (1957-1990); Duitsland
Lengte	1,71 m
Gewicht	62 kg
Sportieve informatie
Discipline	sprint
Trainer/coach	Wolfgang Meier
Eerste titel	Oost-Duits kampioene 400 m 1977
OS	1976, 1980
Extra	Wereldrecordhoudster 200 m 1978-1986, 1984-1986, 400 m 1978-1983, 1985-heden, 4 x 100 m 1979-1980, 1983-1985, 4 x 200 m 1980-2000, 4 x 400 m 1982-1988;; Europees recordhoudster 200 m 1979-2015, 4 x 200 m; Duits recordhoudster 200 m, 300 m, 4 x 400 m; indoorrecordhoudster 50 m, 60 m, 100 m
Portaal	Atletiek

Marita Koch (Wismar, 18 februari 1957) is een Duitse voormalige sprintster, die gespecialiseerd was in de 200 m en de 400 m. Op het eerste nummer werd ze tweemaal wereld- en op het tweede eenmaal olympisch kampioene, terwijl ze op beide nummers in totaal zeven Europese titels verzamelde. Daarnaast is zij wereldrecordhoudster op de 400 m en staat het (toenmalige) wereldrecord dat zij indertijd op de 4 × 200 m estafette mee vestigde, heden ten dage nog steeds als geldend Europees record in de boeken. Haar wereldrecord op de 200 m dat zij in 1979 vestigde, werd driemaal geëvenaard, eenmaal door haarzelf en tweemaal door Heike Drechsler, alvorens als wereldrecord te worden gebroken door Florence Griffith-Joyner in 1988 en als Europees record door Dafne Schippers in 2015.^[1] Op internationale wedstrijden kwam ze uit voor de DDR. Zij nam tweemaal deel aan de Olympische Spelen.

Loopbaan

Tijdens haar carrière vestigde Marita Koch niet minder dan 16 outdoor- en 14 indoorwereldrecords. In 1980 werd ze in Moskou olympisch kampioene op de 400 m en won ze zilver op de 4 × 400 m. Ze werd Europees kampioene op die afstand in 1978, 1982 en 1986. Op 6 oktober 1985 vestigde ze in Canberra, Australië, met 47,60 s het wereldrecord op de 400 m dat in 2024 nog steeds standhoudt.

Uit een onderzoek dat werd uitgevoerd in 1991, enige tijd nadat ze in 1987 was gestopt met topsport, bleek dat Koch in de periode 1981-1984 de anabole steroïde Oral-Turinabol gebruikte. Dit werd door haar nooit bevestigd.

In haar actieve tijd was ze aangesloten bij SC Empor Rostock. Na afloop ervan trouwde zij met haar trainer Wolfgang Meier; hun dochter Ulrike werd geboren in 1990.^[2]

In 2014 werd ze opgenomen in de IAAF Hall of Fame.

Titels

Olympisch kampioene 400 m - 1980
Wereldkampioene 200 m - 1983
Wereldkampioene 4 × 100 m - 1983
Wereldkampioene 4 × 400 m - 1983
Wereldindoorkampioene 200 m - 1985
Europees kampioene 400 m - 1978, 1982, 1986
Europees indoorkampioene 200 m - 1983, 1985, 1986
Europees kampioene 4 × 400 m - 1982
Europees indoorkampioene 400 m - 1977
Oost-Duits kampioene 200 m - 1979, 1982, 1983, 1985
Oost-Duits kampioene 400 m - 1977, 1978, 1980, 1981, 1984,
Oost-Duits indoorkampioene 60 m - 1979, 1981, 1985
Oost-Duits indoorkampioene 100 m - 1978, 1979, 1981, 1985
Oost-Duits indoorkampioene 200 m - 1986
Oost-Duits indoorkampioene 400 m - 1975, 1977

Records

Persoonlijke records

Outdoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
100 m	10,83 s	8 juni 1983	Berlijn
200 m	21,71 s (ex-WR, ex-AR, NR)	10 juni 1979	Karl-Marx-Stadt
400 m	47,60 s (WR)	6 oktober 1985	Canberra

Indoor

Onderdeel	Prestatie	Datum	Plaats
50 m	6,11 s (NR)	2 februari 1980	Grenoble
60 m	7,04 s (NR)	16 februari 1985	Senftenberg
100 m	11,15 s (NR)	12 januari 1980	Berlijn
200 m	22,39 s	5 maart 1983	Boedapest

Wereldrecords

Afstand	Tijd (s)	Datum	Plaats
200 m	22,06	28.05.1978	Erfurt
	22,02	03.06.1979	Leipzig
	21,71	10.06.1979	Karl-Marx-stad
	21,71	21.07.1984	Potsdam
400 m	49,19	02.07.1978	Leipzig
	49,03	19.08.1978	Potsdam
	48,94	31.08.1978	Praag
	48,89	29.07.1979	Potsdam
	48,60	04.08.1979	Turijn
	48,16	08.09.1982	Athene
	47,60	06.10.1985	Canberra
4 x 100 m estafette	42,10	10.06.1979	Chemnitz
	41,53	31.07.1983	Berlijn
4 x 200 m estafette	1.28,15	09.08.1980	Jena
4 x 400 m estafette	3.19,04	11.09.1982	Athene
	3.15,92	03.06.1984	Erfurt

Palmares

60 m

1979: 2 EK indoor - 7,19 s
1981: 3 EK indoor - 6,19 s

100 m

1983: 2 WK - 11,02 s

200 m

1979: 2 Wereldbeker - 22,02 s
1979: 1 Universiade - 21,91 s
1983: 1 EK indoor - 22,39 s
1983: 1 WK - 22,13 s
1983: 2 Europacup - 22,40 s
1985: 1 WK indoor - 23,09 s
1985: 1 EK indoor - 22,82 s
1985: 1 Europacup - 22,02 s
1985: 1 Wereldbeker - 21,90 s
1986: 1 EK indoor - 22,58 s

400 m

1975: 2 EK junioren - 51,60 s
1976: DNS ½ fin. OS
1977: 1 EK indoor - 51,14 s
1977: 1 Europacup - 49,53 s
1977: 2 Wereldbeker - 49,76 s
1978: 1 EK - 48,94 s
1979: 1 Europacup - 48,60 s
1979: 1 Wereldbeker - 48,97 s
1980: 1 OS - 48,88 s
1981: 1 Europacup - 49,43 s
1981: 2 Wereldbeker - 49,27 s
1982: 1 EK - 48,16 s
1984: 1 Vriendschapsspelen - 48,16 s
1985: 1 Wereldbeker - 47,60 s
1986: 1 EK - 48,22 s
1986: 1 Grand Prix Finale - 49,17 s

4 × 100 m estafette

1983: 1 WK - 41,76 s

4 × 400 m estafette

1980: 2 OS - 3.20,4
1982: 1 EK - 3.19,04 (WR)
1983: 1 WK – 3.19,73

Onderscheidingen

Europees sportvrouw van het jaar (Evgen Bergant Trofee) - 1985
IAAF Hall of Fame - 2014

Bronnen, noten en/of referenties

Matthews, P. e.a. (1993) The Guinness International Who's Who of Sport Guinness Publishing Ltd ISBN 0-85112-980-3
Reinhardt, K. (2008) 1000 Olympiasieger Naumann & Göbel Verlagsgesellschaft mbH ISBN 978-3-625-11630-1

↑ (en) Beste vrouwentijden aller tijden (IAAF)
↑ Uit The Guinness International Who's Who of Sport door Peter Matthews e.a., bron: zie hierboven

Externe links

(en) World Athletics-profiel voor Marita Koch
(en) Profiel van Marita Koch op sports-reference.com (gearchiveerd)

Zie de categorie Marita Koch van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

[1] (en) Beste vrouwentijden aller tijden (IAAF)

[2] Uit The Guinness International Who's Who of Sport door Peter Matthews e.a., bron: zie hierboven

[1]

[2]