Nicole Rodrigue
Nicole Rodrigue | ||||
---|---|---|---|---|
Volledige naam | Nicole Rodrigue | |||
Geboren | 29 september 1943 | |||
Overleden | 16 april 2010 | |||
Land | Canada | |||
Nevenberoep | muziekpedagoog | |||
Instrument | piano | |||
Leraren | Istvan Anhalt Alcides Lanza | |||
Belangrijkste werken | Désastre, Laudes, Nasca, Deux atmosphères | |||
|
Nicole Rodrigue (geboren: Girard), (Montréal, 29 september 1943 – 16 april 2010) was een Canadees componiste en muziekpedagoge.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Rodrigue studeerde aan de École de musique Vincent d'Indy in Montréal en behaalde aldaar haar Bachelor of Music in muziekopleiding. Vervolgens studeerde zij aan de muziekfaculteit van de Universiteit van Montréal en behaalde een diploma in wereldlijke muziek. Verder studeerde zij aan de McGill-universiteit in Montréal bij Istvan Anhalt en Alcides Lanza compositie. Zij was aan deze universiteit de eerste vrouw die een Master of Musical Arts (MMA) in compositie ontving voor haar Deux atmosphères voor kamerensemble. Haar studies voltooide zij wederom aan de Universiteit van Montréal en promoveerde tot Ph.D. (Philosophiæ Doctor) in de muziek. Verdere studies volgde zij bij Jeugd en Muziek in België en later in Duitsland tijdens de Darmstädter Ferienkurse für Neue Musik, waar ook haar werk Nasca zijn première beleefde.
Rodrigue experimenteerde met "Music Mouse Pro" creatieve software van de Amerikaanse componist Laurie Spiegel en ze schreef een gids in pedagogische activiteiten. Van 1970 tot 1998 gaf ze les aan de School Commission of Montreal.
Als componiste schreef zij werken voor harmonieorkest, solowerken, kerk- en kamermuziek.
Composities
[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor harmonieorkest
[bewerken | brontekst bewerken]- 1977 Désastre
Missen en andere kerkmuziek
[bewerken | brontekst bewerken]- 1971 Laudes, voor twaalfstemmig gemengd koor (SSSMMATTTBarBarB), dwarsfluit, althobo, fagot, twee hoorns en slagwerk
- 1999 Laudes 1999, voor twaalfstemmig gemengd koor (SSSAAATTTBBB), tamboerijn, zand bloks, antieke bekkens, vibrafoon, glockenspiel/buisklokken
Kamermuziek
[bewerken | brontekst bewerken]- 1972 Nasca, voor klarinet, vibrafoon, piano en altviool
- 1974 Deux atmosphères, voor kamerensemble (2 dwarsfluiten (ook altfluit en piccolo), klarinet, fagot (ook contrafagot), hoorn, trompet, trombone, piano (ook celesta), viool, cello en slagwerk)
- 1975 Atmosphères, voor twee piccolo's en twee dwarsfluiten
- 1975 4 movements from "Soufrière", voor twee piccolo's en twee dwarsfluiten
- 1992 Le moqueur polyglotte, voor dwarsfluit solo
- 1999 Le Moqueur "moqué", voor viool, cello en piano
- 2000 rev.2001 Hommage à Fernando, voor spreker en trio (dwarsfluit, viool en piano) - tekst: Benoît Lacroix
- Il n'avait pas d'heure
- Il n'avait pas de jour
- Il donnait tout son coeur
- Il n'était qu'amour
Werken voor piano
[bewerken | brontekst bewerken]Werken voor harp
[bewerken | brontekst bewerken]- 1972 Toi
Werken voor slagwerk
[bewerken | brontekst bewerken]- 1970 Fission, voor xylofoon, marimba en ander slagwerk
Bibliografie
[bewerken | brontekst bewerken]- Francis Pieters: Lady Composers and the Wind Band/Ensemble, in: WASBE World - Official Magazine of the World Association for Symphonic Bands and Ensembles, December 2011, pp. 15-23, ISSN 2192-5127
- Carolyn Beatty, Mark Hand, Simone Auer, Ned Bouhalassa, Mireille Gagne, Gilles Marois, Veronique Robert: Répertoire des compositeurs agréés, Toronto: Centre de Musique Canadienne, 1989. ISBN 0-921519-08-7 ISBN 0-921519-12-5
- Heidi M. Boenke: Flute music by women composers - An annotated catalogue, New York: Greenwood Press, 1988. 201 p., ISBN 978-0-313-26019-3
- Répertoire des compositeurs du Québec, Montréal: Centre de Musique Canadienne, 1986.
- Aaron I. Cohen: International Encyclopedia of Women Composers - Classical and Serious Music, New York: R. R. Bowker, 1987, 1151 p., ISBN 978-0-961-74852-4
Externe links
[bewerken | brontekst bewerken]- (en) Biografie op de internetpagina van het "Canadian Music Centre"
- (fr) Korte necrologie door Benoît Lacroix op de internetpagina van "Le Devoir"