Rõuge (plaats)
Plaats in Estland | |||
---|---|---|---|
Situering | |||
Provincie | Võrumaa | ||
Gemeente | Rõuge | ||
Coördinaten | 57° 44′ NB, 26° 55′ OL | ||
Algemeen | |||
Inwoners (31 december 2021[1]) |
435 | ||
|
Rõuge (Duits: Rauge)[2] is een plaats in de Estlandse gemeente Rõuge, provincie Võrumaa. De plaats heeft de status van groter dorp of ‘vlek’ (Estisch: alevik). De plaats is de hoofdplaats van de gemeente Rõuge.
Bevolking
[bewerken | brontekst bewerken]De plaats had 444 inwoners op 31 december 2011[3] en 435 inwoners op 31 december 2021.[4]
Ligging
[bewerken | brontekst bewerken]Rõuge ligt in heuvelachtig terrein. In een van de dalen, het Ööbikuorg (‘Nachtegalendal’), ligt het plaatselijke museum, het Ööbikuoru Hüdrotöökoda-muuseum, dat voornamelijk gewijd is aan de mogelijkheden van waterkracht,[5] In hetzelfde dal is in 2011 een nederzetting van boeren uit de IJzertijd nagebouwd met de bouwtechnieken uit die tijd, de Rõuge muinastalu (‘oude boerderij van Rõuge’).[6]
Ten zuidoosten van Rõuge ligt het Rõuge Suurjärv, het diepste meer van Estland. Door het meer stroomt de rivier Rõuge (Estisch: Rõuge jõgi), een zijrivier van de Võhandu. Naast het Suurjärv liggen in de omgeving van Rõuge nog zes andere meren: Liinjärv, Valgjärv, Kaussjärv, Ratasjärv, Tõugjärv en Kahrila järv.
Geschiedenis
[bewerken | brontekst bewerken]Zowel het landgoed als de plaats Rõuge werden voor het eerst genoemd in 1563. Plaats en landgoed hebben in de loop der jaren verschillende namen gehad: Rewg, Rewga, Reuda en Raugk. Bij Rõuge lag in de vroege middeleeuwen (8e t/m 11e eeuw) een fort, waarvan de naam niet bewaard is gebleven. Op de plaats waar het lag, ligt nu de nagebouwde nederzetting uit de IJzertijd. In de 16e en 17e eeuw werden van het landgoed stukken afgesplitst.[7] Het landgoed behoorde toe aan een reeks Baltisch-Duitse families, soms met wat Zweeds bloed. De laatste eigenaar voor het landgoed in 1919 door het net onafhankelijk geworden Estland werd onteigend, was Friedrich Otto Eduard von Samson-Himmelstjerna. Het landhuis van het landgoed is niet bewaard gebleven.[8] Het park rond het landhuis, 5,3 ha groot, is er nog.
De kerk, gewijd aan de maagd Maria, dateert uit 1550.[7] Tijdens de Grote Noordse Oorlog werd de kerk vernield. In 1730 werd op dezelfde plaats een nieuwe kerk gebouwd, die bij een verbouwing in 1860 zijn huidige uiterlijk kreeg. In 1930 kreeg de kerk een nieuw orgel, gebouwd door de orgelbouwersdynastie Kriisa.[9]
In 1977 kreeg Rõuge de status van vlek (alevik).[7]
Foto's
[bewerken | brontekst bewerken]-
Het Rõuge Suurjärv
-
De kerk en de school
-
Schoolgebouw
-
De Mariakerk
-
Reconstructie van een boerderij uit de IJzertijd
-
Het plaatselijke museum
-
Uitkijktoren
-
Raften bij Rõuge
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (et) Rõuge alevik. Eestigiid. Gearchiveerd op 9 juli 2007.
- ↑ https://andmed.stat.ee/et/stat/RLV003; geraadpleegd op: 3 juli 2023.
- ↑ Harry von Hofmann, Baltische Postorte 1632-1917/8, Harry v. Hofmann Verlag, Hamburg, 1996, 2. Auflage, blz. 111.
- ↑ (en) Population by Place of Residence (Settlement), Sex and Age, 31 December 2011. Estisch bureau voor de Statistiek (31 december 2011). Geraadpleegd op 26 augustus 2024. Tik boven het middelste vak ‘Rõuge small town’ in.
- ↑ (en) Population by Place of Residence (Settlement), Sex and Age, 31 December 2021. Estisch bureau voor de Statistiek (31 december 2021). Geraadpleegd op 26 augustus 2024. Tik boven het voorlaatste vak ‘Rõuge small town’ in.
- ↑ (de) Das Museum der Ööbikuoru Hüdrotöökoda. Visit Estonia. Gearchiveerd op 26 september 2021.
- ↑ (en) Estonian students find Iron Age life smoky and cold. Reuters. Gearchiveerd op 30 oktober 2023. Geraadpleegd op 26 augustus 2024.
- ↑ a b c (et) Evar Saar, Rõuge. Dictionary of Estonian Place names. Gearchiveerd op 23 november 2023. Geraadpleegd op 26 augustus 2024.
- ↑ (et) Rõuge mõis - EAA.1400. Eha.ee. Gearchiveerd op 23 november 2023. Geraadpleegd op 26 augustus 2024.
- ↑ (en) St. Mary's Church in Rõuge. Visit Estonia. Gearchiveerd op 23 november 2023. Geraadpleegd op 26 augustus 2024.